~ KARANLIĞI RESMETMEK ~

Bölüm 4

Sadece iki sandalye ve masanın olduğu , küçük bir ampul ile aydınlatılan boş bir odadaydım. Semih denen herifi bekliyordum. Hesap sorup canını yakacaktım.

Kapıdan içeri elinde kelepçe olan , kel şişman ve küçük boylu bir kişi girdi. Polisin biri kelin elindeki kelepçeyi çıkardı ve karşıma otutturdu. Kel polise

"Bizi yalnız bırakabilirmisiniz."

"Sadece 10 dakika."

"Tamam sağolun. "

Polis kapıya doğru yürüyüp çıkıp gitti. Kel bu sefer bana baktı ve konuşmaya başladı.

"Bilerek olmadığının farkındasın heralde?"

"İster bilerek ister bilmeyerek olsun sen aileme zarar verdin. Senin yüzünden kızımı toprağa verdim lan ben!"

"Aman beee . Ne aileymiş parasını veririm daha güzel hatun hatta hatunlar alırsın . Kızın konusuna gelmişken yenisini yapıver bişey olmaz."

"NE demek yenisini yapıver ! Canınamı susadın lan sen ! Sen benim hayatımda değer verdiğim tek kızı başka kızlara değişeceğimimi sandın. Senin parana ihtiyacım yok ! Ailemi paraya satmam ben ."

Kendimi zor tutuyordum şeytan diyorki gebert şu pisliği kurtul.
Karşılıkta veremezdi ona bakılırsa bende ayva göbeği yok karın kası vardı. Ondan daha yapılıydım . Hiç şansı yoktu ama karakolda olduğumu unutmamam lazımdı . Bu işi dışarıda halledecektim.

" Eminmisin senin hayatında göremiyeceğin kadar para istemezmisin . Gider bir yetimhane alır çocuk bakarsın."

Bu son dedikleri canımı çok sıkmıştı. Dayanamayıp boğazını sıkmaya başladım . Yavaş yavaş kızarıyordu ellerimi boğazından çektim ve yere düştü . Düşer düşmez üstüne çıktım yüzünü yumruklamaya başladım . Kapıdan içeri Alperen girip yanıma koştu .

" Ateş bırak!"

"Bırak alperen gebertcem ben bu iti!"

"Bırak lan işimiz var çabukkkk!"

"Ne işi ! Şuan başka işim var görmüyormusun ."

"Gülçin yoğun bakımdan çıkmış . Odaya kaldırmışlar."

Kelin üstünden çekilip ayağa kalktım.
Benden sonra kelde yerden kalktı . Burnunu kanatmıstım. Gözü mor ve dudağı patlamıştı.

"Senin paran o koca kıçını kurtaramaz. Hapse gideceksin."

"Canını istiyorum lan ver hadiii!"

Baya korkmuşa benziyordu . Korkmalıydıda ben ona daha çok şey yapacaktım .

Alperen kolumdan tutup dışarı çıkardı . Arabaya gidip hastanenin yolunu tuttum.

Gülçinin elini tutuyordum. Çok özlemişim keşke uyansada olanları anlatsaydım. Yanımda olsada beraber kalksak bu sorunların altından . Kızımızın mezarınada giderdik. Hayatımıza kaldığımız yerden devam etseydik.

Kapıdan içeriye giren kişi ile gözlerim büyümüş kalbim daha hızlı atmaya başlamıştı.

"Kızıma ne yaptın! !"

"A-anneciğim koruyamadım Özürdi.."

"SUS! Kızımı ve torunumu kaybettim ben!"

"Ama anne bende karımı ve kı.."

"Bana anne deme!"

"Ama benim suçum yok ki."

"Doğru bunda suçun yok! Ama en başta evlenmenize izin vermem SUÇ! Suç bendeee! Çık dışarıya çıkkk! Bir daha ne benim yanıma nede Gülçinin yanına yaklaşacaksın!"