~ KARANLIĞI RESMETMEK ~

Bölüm 5

Yahu bu kız bu parayı nerden buldu. Bulamaz diye düşünürken olmadı şimdi bu. Kapı çaldı , içeriye giren adamım ve arkasında berra. Dilim tutuluyordu. Adamım geri çıkınca odada berra ile tek kalmıştık.

"Merhabalar ben babamın 17 yıllık borcunu ödemeye geldim."

"Ş-şey sağolun ama gerek yok."

"Ne demek gerek yok . Siz bu para için tehdit etmedinizmi?"

"E-evet ama para için değil. "

"NEYYY! Nasıl olur? Siz tefeci değilmisiniz de para istemiyorsunuz."

"Beni tanımadın değil mi ? Hâlbuki tanısan benim tefeci olmadığımı anlardın."

"Tanımadınmı derken? Bakıyorum ama çıkaramıyorum."

"Berra ben yasin . Tabiki tanımazsın çünkü okulda yanına hiç gelmedim."

"Okulda? Yasin ismini hiç duymadım. Takma adın neydi?"

Şu lanet olası takma isimler. okulumuzda herkese takma isim takılırdı . Bir ara maç yaparken düşüp kafamı yarmıştım o gün den beri bana okukda kafası yarık derlerdi.

" Offfff , kafası yarık."

"Aaaaa hatırladım kaç dikiş atılmıştı?"

Karşımda kıkırdamaya başladı . Gülünce çok tatlı oluyordu fakat bana gülüyordu.

"BERRAAA!"

"Tamam Özür dilerim kafası yar... ay Özür dilerim. "

"Bana birdaha böyle deme!"

"Tamam ama sen benim başıma böyle bir dert niye verdin? Parayıda istemiyorsun. Zaten sen zengin değilmisin?"

"Başka şansım yoktu."

"Derken?"

"Berra b-ben seni s-seviyorum."

Söylediğim için rahatlamıştım . Cevabını merak edip yüzüne baktığımda bir volkanın patlamasını bekler gibiydim.

"Sen ne yaptığını sanıyorsun! Birkaç haftadır neler yaşadığımın farkındamısın sen! Saçma sapan bir aşk için neler çektiğimi ? Sen malmısın başka bir yön bulamadınmı!"

"Özür dilerim başka çarem yoktu. Bu yol ile çağırabilirdim."

"Özrün kabul edilmedi. Yani tek açığım fakirliğimmi !"

"Hayır tabiki. "

"Ne ozaman . Yeter fakirsem kendime fakirim . Kimseyi kasmaz ve umrumda bile değilsin.!"

"Bak berra gel beraber yaşayalım."

"Ne! Bu evlilik teklifimi . Dur bir düşüneyim HAYIIIIIR"

"sen hayırmı dedin!"

"Sağırmısın hayır dedimmm!"

Çok sinirlenmiştim. Ne yapayım çok seviyordumonu fakat hayır demişti. Bunu kabul edemezdim . Tam kapıdan çıkarken çıkmak bile denemez kolundan tuttuğumla duvarla benim arama sıkıştırdım.

"Sen haftalar çektiğin o acıları aynısını ben yıllardır çekiyorum.!"

"Bırak beni , bırakkkk!!"

"Boşuna bağırma güzelim seni duyan olmaz hem çabalama zaten kaçamazsın."

"Îstemiyorum! Zorla güzellik olmaz! Hem zaten seni sevmiyorum."

"Gerekirse zorla sevdiririm güzelim merak etme sen."

"Sapıkmısın nesin sen ya. Bırak beniiii!"