-----------------------------------------------------------------------
It was exactly seven fifteen in the morning, i was crying, you don't want to know why, ngayong umaga kasi ang alis ko, di ko alam habang kausap pala ako ni marcus kagabi ay naibook na pala ako ni papa ng flight to japan, pinaparusahan niya talaga ako, ni hindi ko man lang nasabi kay marcus na ngayon ang alis ko, no cellphone, no internet, paano ko pa siya macocontact, alam kung mag-aalala yun sa akin, kagabi nga ay, sinamahan niya pa ako hanggang sa makatulog ako.
" Pack your things, your leaving ." why is it daddy is doing it hard for me, natitiis niya talaga ako, kahit ilang beses akong magmaka-awa ay tila sirado ang isipan nito para makinig sa akin.
" Dad please, ngayon na ang graduation namin, why are you doing this?" he didn't listen, i know my dad, kahit nagagalit siya ay mahal niya parin ako, sinusuklay lang ni mommy ang buhok ko, she was looking to my father too.
" Hanggang sa makakaya ko ay ilalayo kita sa santillan na yo'n." ba't di nalang niya kami hayaan, i really love marcus, i really do, pero ang sakit lang isipin na ayaw ng mga magulang ko sa kanya, even if i tell them what marcus does, i know they will not listen to me.
" Kahit pa ilayo niyo ako kay marcus daddy, i will never stop loving him." oo matigas ang ulo ko, sobrang nasasaktan narin si daddy dahil hindi ko na siya sinusunod, bakit hindi nalang sila maging masaya para sa amin, marcus and i are happy together, hindi pa ba sapat na dahilan yo'n .
" Your leaving and that's final." saka niya isinarado ang pinto ko, eto ako, kahit di ko gustong umalis, ay napilitan akong ihanda ang mga gamit ko, kasama ko si mama, she's packing my things , mag isa akong aalis without them, but with my father's body guard, sila ang maglalayo sa akin at magbabantay sa akin doon.
" Mom, why is it daddy won't listen to me?" bago pa man ito makasagot ay hinawakan niya lang ang kamay ko, my mother's eye is teary, di ko naman gusto ang ginagawa ko, lalo na ang paiyakin siya, it's not my intention, nakikinig naman ako sa kanila parang di ko lang talaga kayang makinig sa kanila, lalo na pag tungkol kay marcus.
" Your dad, is actually worried, his doing this for you anak, ginagawa niya lang ang makakabuti sa'yo, maiintindihan mo rin siya sa huli." matalinhaga ang sinabi ni mommy, but how can i understand my father, he's taking away my happiness, malaki na ako para sumunod sa kagustuhan nila, i'm twenty three for god's sake, i don't even have a boyfriend at si marcus ang kauna-unahang lalaki sa buhay ko na minahal ko ng ganito, tapos malalayo pa ako sa kanya, nakakaiyak naman.
-----------------------
Today is our graduation day, dumaan lang kami sa school para kunin ang diploma at records ko, i was looking at my batchmate whose smiling widely habang suot nila ang itim na toga, naiinggit ako sa kanila, di ko man lang mapapakinggan ang graduation rites ni marcus, i'm so proud of him, Magna Cum Laude pala ang loko, di niyo naman ako masisisi matalino si marcus, even in his own ways lagi siyang tama, ako lang ang nagpapatiklop sa kanya, nang makuha na namin ang records at awards ko ay nakita ko si charlie, his marcus bestfriend, he was asking me if where i am going. hindi ko na sinabi, i only told him na hindi ako makakaattend sa graduation namin dahil ngayon ang alis ko, he was clueless saka niya lang naintindihan ng pumasok na ako sa kotse, sumunod naman ang mga magulang ko.
BINABASA MO ANG
I'M OFFICIALLY HIS || KathNielReads ||
FanfictionA perfect epitome of love story, which you can relate with, it can make you cry, make you laugh and make you fall in love, this book is not all about lust, this book represent how love goes beyond existence. "Love isn't finding the perfect person...