Officially - 40

8.7K 98 35
                                    

-----------------------------------------------------------------------

I wake up with a tears in my eyes again, i just don't know what  really happen, i thought that this is only a nightmare, it's been a week, and it looks like a hell week for me, i wake up hearing her voice, it's sounds like a lullaby, i miss her, my samantha, kamusta na kaya siya ngayon, i can still memorize her face, her face that can calm a lion, di ko lubusang maisip, why did i let her go that easily, tell me how could i supposed to live without her by my side.

I shook my head, samantha, my samantha, she's still running through my head, di ko siya maalis- alis, masaya kaya sila ng juanchong yun, i sighed, loosing her is the biggest mistake of my life.

" Look pare, wala ka ng magagawa, sigurado akong ninanamnam nung lalaking yon si samantha." he laughed, sinamaan ko lang siya ng tingin, ba't niya nasasabi sa harap ko ang mga salitang iyan, di niya ba alam na nasasaktan parin ako, samantha is all i ever had, tapos sa isang iglap ay wala na? Para akong gago, siya nalang ang meron ako, pinakawalan ko pa.

" Shut up! Di ka nakakatulong, alam mo yun!" charlie supposed to be my best buddy, siya dapat ang nagsasabi sa akin sa mga gagawin ko, pero ano, lagi niya lang akong tinutukso at pinagtatawanan, kailan kaya siya maiinlove yung tipong buong buhay niya ay iikot sa babaeng mahal niya, kagaya ko.

" Sorry dude, alam mo kasi, lahat ng babae sa mundo, pare- pareho lang, sabihin mo nang kakaiba si samantha, pero dude, tama ba yung makipag sex siya sa chilhood sweetheart niya!" huminga ako ng malalim, di naman ako sigurado kung may nangyari talaga sa kanila, di ko pa nga naririnig ang paliwanag ni sam, di ko kayang maniwala sa katoohanan, kung sabihin niya lang na walang nangyari sa kanila ay okay na sa akin, di ko na uungkatin pa.

Iniwan ko muna si charlie, nagkulong muna ako sa kwarto ko, the last time i saw samantha here is when  we arrived together at rome, at yung araw na nagtampo ako sa kanya, it's just because she forgets our third anniversary, aish!  dapat ko pa bang balikan iyon, nasasaktan lang ako sa kadahilanang, mahal ko si sam, pero di ko siya nagawang pakinggan.

-----------------

 Hapon na nang maisipan namin ni charlie na pumunta sa bar, ito lang iyong ginagawa ko, simula ng maghiwalay kami ni samantha, pumupunta lang ako sa opisina ko kung may dapat akong pirmahan, ni wala na nga akong mukhang maihaharap, sa mga clients ko na dapat kung i meet.

Nang makarating na kami sa bar, ay kaagad naman akong kinamusta ni caleb, nginitian ko lang siya, ano bang magagawa ko, wala akong balak na mag party, ang gusto ko lang ay uminom, lunurin ang sarili ko sa alak, yung tipong makakalimutan ko ang lahat, kahit na imposible , kahit isang gabi lang, makalimutan ko lang si samantha.

Umupo ako sa counter bar, at umorder ng inumin, " A shot of tequila for me." mabilis naman akong binigyan ng bartender, mabilis kung tinungga iyon, damang- dama ko ang guhit nito sa lalamunan ko ng inumin ko iyon, huminga muna ako ng malalim, palinga- linga ako, nang may isang lalaking pumasok sa bar ni caleb, pamilyar siya, nang makalapit na siya sa akin, ay pasimple siyang umupo sa counter bar at  umorder nang maiinom niya.

I'M OFFICIALLY HIS || KathNielReads ||Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon