I'M OFFICIALLY HIS || KathNielReads ||

Officially - 42

-----------------------------------------------------------------------

 I opened my eyes, when i felt something warm hitting my face. I was greeted by the sunshine coming from the window, near in my bed, the first thought that came in my mind is samantha, wala na siya sa tabi ko.

I looked around the room and there i found a sticky note, it says, " Good morning marcus, i had fun last night thank you, love sam. " sa pagod ko ay hindi ko alam kung anong ibig sabihin ng sulat na ito,  ang alam ko lang ay kasama ko si samantha at na sa tabi ko lang siya.

I stood up, i wear my boxer shorts at lumabas ako sa kwarto, i take a long deep sigh as i walk in the middle of the pathway,  papungas- pungas pa ako habang naglalakad.

I went downstairs, kinakabahan ako, what if samantha leave's me? Anong gagawin ko? hindi ko alam kung kaya kung magalit o magtampo sa kanya, i love her so much, na kahit buhay ko ay handa kung ialay sa kanya.

Nakababa na ako, i sighed, and walked towards the door, lalabas na sana ako ng pinto nang may marinig akong kung ano, kasunod noon ay ang usok at ang tili ni sam, tumakbo ako and i found her in the kitchen crying and trying to kill the fire, agad akong lumapit sa kinaroroonan niya.

I feel relief, akala ko ay iniwan niya na ako, " Sam.." agad ko siyang inilayo sa apoy, kinuha ko sa kamay niya ang basahan at ako na ang nagpatuloy sa ginagawa niya, she faced me, her lips pouted.

" I'm sorry marcus, i try cooking, but i failed, i burned your breakfast." nakapikit siya nang sabihin iyon, nakikita ko ang pawisan niyang noo, lumapit ako sa kanya at niyapos ang pisngi niya, i kissed her head and sighed again.

" Akala ko, iniwan mo na ako, hindi mo dapat ginagawa ito, ako dapat ang nagsisilbi sa'yo." umiyak na naman siya, kaya niyakap ko na naman siya, i hate seeing her cry, naiinis ako, sa sarili ko.

" I want to cook food for you, kahit ngayon lang." malungkot parin siya, maaga siyang nagising para ipagluto ako, biglang may kung anong bagay ang kumirot sa puso ko, " Sorry marcus, hindi ako marunong magluto." nakayuko ang ulo niya nang sabihin niya iyon, she sighed, and i smile at her, kahit na sunog ang luto niya, still i appreciate her efforts.

" You sit right there, ako na ang magluluto, tingnan mo lang ako." i guided her at the stool, saka ako lumapit sa nasunog niyang niluluto, hotdog, itlog at bacon ang naroroon, i smiled, inilagay ko iyon sa isang plato.