I'M OFFICIALLY HIS || KathNielReads ||

Officially - 28

-----------------------------------------------------------------------

 I  barely open my two eyes, seeing the most lovely god created from above, it's like a swing-swing motion, i am so inlove with samantha, dumating sa point na ayaw ko ng mawalay sa kanya, masisisi niyo ba ako.

" Marcus- Marcus.. " ilang beses niya na akong tinawag sa araw na to'  lima, anim, hindi ko na alam, all i know is i love her calling me how many times, nababaliw na ata ako sa kanya.

" Sam ko! nandito lang ako!" hindi ko alam ang dahilan kung bakit niya ako niyakap ng napakahigpit, all i can see is her arms embracing me. she cussed.

" Marcus, akala ko hindi ka totoo."  hindi parin ba siya naniniwala sa sinabi ko noon, i held her face, magkapantay na ang mga mukha namin, i kissed her nose, her cheeks, her forehead and lastly i kiss her lips, paulit- ulit ko na ring sinabi sa kanyang hindi ko siya iiwanan, pero eto siya sa harap ko, mahigpit akong niyayakap.

" I told you before, na hinding- hindi ako mawawala sayo samantha, nakatali na ang puso't kaluluwa ko sayo, i'm all yours." she sigh, ano bang iniisip niya, sa ginagawa niya lalo lang tuloy akong nahuhulog sa kanya, not physically but emotionally, when was the last time we had sex together, kasi sa araw na iyon mas lalo ko siyang minahal ng minahal, i can't even forget her skin touches mine.

" Promise?"  saka ko itinaas ang kanang kamay ko para maniwala siya sa sinasabi ko, nagulat ako ng hinila niya ang suot kung apron saka niya ako hinalikan, the kiss last a minute, " That's a seal marcus, akin ka lang." i smile widely, abot tenga ata ang pagkakangiti ko, dahil sa sinabi ni sam.

---------------------------

I don' know what happen to me, lagi ko siyang hinahanap- hanap, lagi kung hinahanap ang amoy niya, ang katawan niyang nakayakap sa akin, even in the morning lagi ko siyang hinahanap, all about marcus lahat ng sa kanya ay hinahanap kp,  parang nababaliw na ako sa kanya.

" Goodmorning sam ko."  that morning greetings  feel's good hearing them, it's  lingiring in my ears, lalo na't pagkagising mo ay ang mukha ni marcus ang makikita mo, his masculine smell reminds me of something erotic, kaya lagi akong natitemp sa kanya, napapakagat labi ako.

It's been 2 months when marcus and i live together, matagal na akong nakatira sa apartment niya, pero wag kayong mag-isip ng masama, we're  not doing anything, para lang kaming simpleng mamamayan ng japan, marcus respect me at kahit na maniac ang boyfriend ko i still trust him.

I can still remember marcus, nung araw na dinala niya ako sa apartment niya, akala ko hinddi niya na ako mahahanap, hindi niya alam anong dinanas ko ng mga panahong magkalayo kami, i am living as a person but inside i've been living like a zombie, hindi ako halos makatulog dahil sa kakaiyak, hindi rin ako halos makakain kakaisip kung kumakain din ba siya ng mabuti, but i thank god, marcus found me. i just end up longing at his arms.