Nagulat ako ng biglang may magbukas ng pinto. Natigilan siya dahil sa kanyang nakita.
"Nakakaistorbo ba ako?" He said with emotion less face.
Napaayos naman ng tayo si Jackson at pinikit ko na lang ulit ang mga mata ko. Im just..
Tired...
"Do you like her, Park?" Terris asked.
"Yes, I do" Jackson replied.
"But I thought you like Jiss? Is that some kind of joke? Don't tell me you like them both?" Naramdaman kong lumapit sa direksyon ko si Terris. Kahit hindi ako nakadilat ay alam kong siya iyon. Ang tapang kasi ng pabango niya.
"Yes... No... Yes" matipid na sagot ni Jackson.
"But you need to choose... If not.. Then I'm going to punch your face again and again" Terris is deadly serious right now. I can sense it. Medyo nakakatakot na kasi ang boses niya.
"What if I chose that girl beside you? Would you punch me again and again?" Jackson said.
Hindi na nakasagot pa si Terris dahil sumingit ako sa usapan kahit nakapikit ang mga mata ko.
"What if both of you didn't reach any of my standards? Will you choose Jiss If that will happen Jackson? Will you punch my face again and again Terris?" Sabi ko ng hindi nagdidilat ng mata. Nasisilaw din kasi ako sa ilaw at medyo masakit na ang ulo ko.
Natahimik silang dalawa. This is all what I want.
Silence.. Just Give me some time to relax and fight the pain.
Naramdaman kong lumabas silang dalawa kaya napagdesisyonan ko na matulog na lang.
*******
Pagkagising ko, Walang tao kahit isa dito sa room ko. Well, ano pa nga ba ang inaasahan ko? Sanay na akong mag isa.
Medyo nawala na ang sakit ng ulo ko kaya sinubukan kong tumayo. And that was a bad Idea. Sobrang sakit ng katawan ko kaya napabalik ako sa pagkakahiga. Pinikit ko ulit ang aking mga mata at nagtanong ulit sa aking isip.
Bakit may mga taong sasanayin tayo na nandiyan sila tapos biglang mawawala?
Bakit nananakit ang mga tao?
Nasasayahan ba ang iba kapag nakakasakit sila?
Bakit Kung sino pa yung Tinuturing mong pamilya sila pa ang mananakit sayo?
Napadilat ako. Patay naman ang ilaw kaya hindi ako nasisilaw. Ang daming bakit na naglalaro sa isip ko. Pero may isang Bakit na hindi ko talaga masagot. Aminin ko man, alam ko ang sagot sa mga Bakit na nasa utak ko pero Ayaw lang tanggapin ng sarili ko. Pero may isang bakit talaga na hindi ko maintindihan.
Bakit kahit paulit ulit kang saktan ng isang tao ay kaya mo parin siyang tanggapin?
Medyo nagitla ako ng bumukas ang pinto. Nagtaka rin at the same time dahil Hindi ko alam ang pakay niya dito "Hi bestfriend" nakangiting sabi nito.
BINABASA MO ANG
Destined To Be Broken
TeenfikceAlone... That is Me. It is Very Hard to live Alone in this Judgemental World Bringing Only Your Broken Self. But Still, Im Fine and I am always Fine. I Always wear my Fake Smiles. Yes, Hear that? Its Fake, But I am Not Fake. Its Just that I don't wa...