Meidenpraat

485 20 1
                                    

'Gaat het echt wel met je?' vraag ik bezorgd aan Jenna, die zuchtend op bed ligt in de slaapzaal. Ze kijkt me aan en knikt, maar ik zie in haar ogen dat ze pijn heeft. Ze moest vechten tegen Britt, een meisje uit Vriendschap. Ik weet niet hoe zij zo goed heeft leren vechten, maar ze heeft echt wat rake klappen uitgedeeld aan Jenna. 'Ja hoor, ga maar naar de Kolk, naar de anderen. Het gaat prima.'

Ik wikkel het ijspack dat ik van een van de zusters had gekregen om een theedoek en geef het aan Jenna, die het dankbaar aanpakt en op haar wang legt. Haar lichaam siddert even van de plotselinge kou. 'Ik blijf gewoon hier.' Ik glimlach naar haar. 'Dan kunnen we allebei ons verlies vieren.' Ze glimlacht licht en kijkt dan weer serieus. 'Was het moeilijk om tegen Seth te vechten? Oh, stomme vraag.. natuurlijk was het moeilijk.'

Gelooft zij ook dat het gevecht echt was? Ik kan het gewoon zo laten, maar dat wil ik niet. Omdat ik het haar wíl vertellen. Omdat ik haar vertrouw. 'Het was niet echt.' Ze wil overeind komen, maar ik duw haar zachtjes terug. 'Blijf liggen, anders doet het nog meer pijn.' Ze knikt. 'Seth en ik deden alsof het een echt gevecht was, zodat we heel erg aan elkaar gewaagd leken en ik niet al te laag bleef hangen in de ranglijst.'

'Wow, dat is.. slim.' Ik schiet in de lach. Het woord slim heeft een rare werking op me. Ik knik. 'Ach ja.' Ik friemel een beetje aan mijn T-shirt. 'Weet je zeker dat je hier wilt blijven? Je mag ook gaan als je wilt.' Ik schud mijn hoofd. 'Nee, ik blijf graag bij jou.' Ze glimlacht naar me. 'Dank je. Je helpt me echt.' Ik glimlach terug naar haar. Dan word ik overspoeld met de gedachte dat we misschien wel vriendinnen kunnen worden.

Ik heb nooit echt een vriendin gehad. Het zou fijn zijn om een meisje te hebben waar ik alles aan kan vertellen. Ze begrijpt me misschien beter dan de anderen, omdat ze misschien een beetje hetzelfde denkt als ik. Ik hoop dat Jenna net zo graag vriendinnen met me wilt worden als ik met haar.

Ik sta nu toe dat ze overeind gaat zitten. Ze klopt op de plek naast haar op het bed en ik ga zitten. 'Zo, dus jij denkt dat Eric jullie expres tegen elkaar heeft laten vechten?' Ik voel dat ik rood word. Weet zij dat ook? 'Sorry, ik hoorde je zoiets zeggen.' Ik knik. 'Ja, ik denk dat hij dat gedaan heeft zodat ik onderaan de ranglijst kom te staan.' Jenna kijkt bedenkelijk. 'Of hij heeft het gedaan zodat Four niet zou denken dat hij je voortrekt, omdat jullie elkaar kennen.'

'Zoiets zei Seth ook al, maar ik weet het niet. Hij doet heel.. anders. Ik heb het gevoel dat ik hem niet meer ken, snap je?' Ze knikt. 'Jullie zijn allebei veranderd. Jij bent ouder geworden en hij.. ook. En hij is hier natuurlijk al twee jaar.' Ik knik. 'Ja..' Het is even stil, maar dan vraagt Jenna: 'Sorry als ik hem nu beledig, maar was hij vroeger ook zo.. intimiderend?' Ik schiet in de lach en Jenna doet mee. 'Sorry, maar ik vind hem echt eng hoe hij nu doet.'

Ik grijns. 'Daar hoef je geen sorry voor te zeggen. Ik kan deze Eric ook echt wel slaan. Maar vroeger was hij nog niet zo intimiderend, nee.' Ze grijnst licht. 'Vond je hem leuk?' Huh? Ik kijk haar vragend aan. 'Wat? Hoezo?' Ze wordt rood en zegt: 'Sorry.. maar ik dacht dat dat misschien zo was. Ik bedoel.. ik kan zien dat je echt gekwetst bent door hoe hij nu doet, en je blijft maar steeds zeggen dat hij vroeger heel aardig was. Ik dacht.. misschien vond je hem leuk.'

Ik haal mijn schouders op. 'Ik weet ook niet waarom ik me er zo rot over voel, maar ik dacht gewoon dat we vrienden waren. We hebben met zijn drieën afgesproken om elkaar weer te zien en nu doet hij zo. Maar ik denk niet dat ik hem leuk vond..' Ik kijk haar aan en haal mijn schouders weer op. 'Ik denk niet dat ik me op mijn veertiende daar al mee bezighield. Nu nog steeds niet, trouwens.'

'Nee?' Ze grijnst. 'Maar volgens mij doet Wesley dat wel.' Ik kijk haar verward aan. 'Hè?' Ze grijnst weer. 'Ik denk dat hij je wel leuk vindt.' Ik rol met mijn ogen. 'Natuurlijk, we zijn vrienden.' Ze schudt haar hoofd. 'Zo bedoel ik het niet. Ik denk dat hij je écht leuk vindt.' Horen dit soort gesprekken ook bij vriendinnen zijn? Want als dat zo is, begrijp ik waarom ik al die jaren geen vriendin heb gehad. Ik hou er gewoon niet van dat iedereen constant denkt dat een jongen en een meisje elkaar leuk vinden als ze vrienden zijn.

'Sorry, ik zie dat je het er niet over wilt hebben. Maar ik dacht dat ik je misschien op kon vrolijken.' Ik probeer te glimlachen. 'Het geeft niet.' Ze ademt opgelucht uit. 'Gelukkig maar. Ik zal het er niet meer over hebben, goed?' Ik knik. 'Dat zou heel fijn zijn.' Ze wiebelt met haar wenkbrauwen. 'Maar ik meen het wel, volgens mij vindt hij je echt leuk.'

'Nu moet je echt ophouden hoor,' zeg ik grijnzend. 'Echt, het is dat je in elkaar geslagen bent, anders had ík je nu geslagen.' Jenna begint te lachen en ik doe mee. 'Zo, klinkt gezellig!' Seth, Wesley en Brad komen de slaapzaal binnen, gevolgd door wat andere aspiranten. Jenna en ik werpen een blik op elkaar en dan besluiten we om het er niet meer over te hebben.

Toch voelt het goed om even met haar gepraat te hebben, ook al ben ik er niet wijzer uit geworden.

Divergent: EricWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu