'Hallo, Jade? Ben je daar?' Jenna zwaait met haar hand voor mijn ogen. Ik kijk op. 'Oh, sorry. Wat?' Jenna, Seth en Brad kijken me alle drie lachend aan. 'Ik vertel net dat Brad en ik samen zijn en je luistert niet eens!' zegt Jenna lachend. Mijn ogen glijden naar de leiderstafel, waar Eric samen met de andere leiders zit. Het is nu twee dagen geleden dat we gezoend hebben en we hebben elkaar niet meer gesproken daarna. Ik wilde het wel, maar ik durfde niet naar hem toe te gaan. Is dat ook waarom hij mij nog niet op heeft gezocht?
Toen we allebei stopten met zoenen, stonden we nog heel lang zo dicht bij elkaar. Daarna zei Eric dat het al laat was en dat ik moest slapen. We liepen zwijgend naar de slaapzaal. Hij pakte mijn hand vast, keek me aan en leek iets te willen zeggen, maar toen streelde hij met zijn duim over mijn hand heen en liet hij hem los. Hij glimlachte licht en was weggelopen. En ik ging naar de slaapzaal, waar het nog heel lang duurde voordat ik in slaap viel.
We hebben gezoend. Hoe meer ik erover na ga denken, hoe raarder ik me voel. Waarom praten we niet met elkaar? Waarom lijken we elkaars blikken steeds te ontwijken? Het is net zoals de eerste dag dat ik hier was, maar toch lijkt het er helemaal niet op. Het is erg gecompliceerd. Toen ik in bed lag, dacht ik pas na over waarom hij het deed. En waarom ik hem het liet doen. En waarom ik hem terugkuste. Maar ik ben er nog steeds niet over uit waarom. Het enige dat ik weet is dat het erg fijn was.
'Wat is er met jou?!' vraagt Jenna lachend. Ik kijk weer op. 'Wat?' Het duurt nog heel lang voordat ik antwoord krijg, want ze blijven alle drie nog een hele tijd lachen. Word ik nou uitgelachen of zo? 'Waar zit jij met je hoofd?!' vraagt Jenna. 'Eh..' zeg ik. Ik probeer een smoesje te verzinnen, maar ik kan niks bedenken. 'De laatste twee dagen ben je al zo afwezig en kijk je bedenkelijk voor je uit.' Ik kijk haar onderzoekend aan. Ze ziet er heel vrolijk uit. Vrolijker dan in het begin van fase twee. Wat heb ik gemist?
'Ik..' zeg ik, omdat ik weet dat ze op een verklaring zit te wachten. Maar wat moet ik zeggen? Moet ik zeggen dat ik Afwijkend ben, Eric daarachter gekomen is, ik bang was dat hij me zou uitleveren aan Jeanine, hij het gezien heeft en dat we gezoend hebben? En dat ik me nu afvraag wat het betekende en waarom we elkaar nu niet meer spreken? Nee, dat kan ik niet zeggen.
'Jade zit erg met het angstlandschap,' zegt Seth. 'Ze is al dagen zenuwachtig. Wij allemaal natuurlijk, maar ze blijft er maar over denken.' Ik werp hem een dankbare blik toe. Hij weet wel dat dat niet écht is wat me zo bezighoudt, maar gelukkig zegt hij niks. 'Ah, het komt vast wel goed!' zegt Jenna. 'Ik was eerst ook hartstikke zenuwachtig.. maar nu niet meer zo. Het helpt natuurlijk dat we zullen weten dat het niet echt is!'
Oh ja, voor iedereen is het een opluchting dat ze nu zullen weten dat ze in een simulatie zitten. Dat het niet echt is. En nú word ik pas echt gespannen voor vandaag. Want vandaag zullen we onze angstlandschap moeten ondergaan voor de laatste test. Als ik niet reageer zoals een Onverschrokkene zou doen.. dan kan het einde verhaal voor mij zijn.
Ik glimlach. 'Daar ben ik ook blij om,' zeg ik. Maar ik ben niet goed in liegen dus begin ik snel over iets anders. 'Maar we hadden het niet over mij. Sorry, vanaf nu zal ik de hele tijd luisteren! Wat wilde je zeggen?' Jenna glimlacht en kijkt Brad aan. Dan pakt ze zijn hand vast. 'Brad en ik zijn samen!' Mijn ogen glijden van Jenna en Brad. Ze hebben een relatie?! Waarom heb ik niet gezien dat ze verliefd op hem is? En ik noem mezelf vriendin.. Ik voel me schuldig dat ik zoveel met mezelf bezig ben geweest.
'Vind je dat niet leuk?' vraagt Jenna teleurgesteld. 'Jawel! Natuurlijk wel! Maar ik had echt géén idee dat jullie elkaar leuk vinden.. Ik voel me echt schuldig dat ik niet meer op je gelet heb.' Ze glimlacht. 'Dat maakt toch niet uit!' Ik glimlach ook. Ze ziet er écht heel vrolijk uit. Ik heb haar nog nooit zo blij gezien. 'Maar vertel eens!' zeg ik. Jenna giechelt en kijkt Brad aan. 'Nou..'
