Abby's POV
"Gusto lang sana kitang makausap.." Seryosong sambit nya
"Pwede naman sa kwarto ah! Hays"
'Baliw ka!'
"Hehehe" sabi nya sabay kamot sa batok nya
"Ano bang sasabihin mo?!" Naiinis kong tanong
"Tungkol sa pagkatao ko.." Malumanay nyang sabi
*PFFT*
'HAHAHAHAHA!'
"Leche, ano?! Bakla ka?! HAHAHAHAHAHAHAHA"
"H-hindi! Ano ba!"
"Eh ano nga? HAHAHAHAHA"
"Hindi tayo m-magkapatid.." Malumanay nyang sabi
(0.0)
'T-totoo ba to?'
"A-ano?"
"Hindi tayo magkapatid" sabi nya sabay iwas ng tingin sakin
"P-paano? K-kanino mo nalaman?"
May nararamdaman na akong butil ng luha sa aking mata, nag-iinit na ang ibaba ng aking mga mata.
"K-kay.."
"Kanino?!" Sigaw ko
"K-kay... L-lola" pabulong nyang sabi
Bakit ganon? Hindi ko maintindihan? Bakit kay lola nya nalaman? Bat hindi kina mommy? Kay dad? Ang gulo
"H-hahaha wag ka ngang m-magbiro k-kuya.." Kunwaring tawa ko pa habang tumulo na ang aking luha "..hindi nakakatawa'ng biro yan ah"
"Pero Abby, hindi ako nagbibiro. Hindi tayo magkapatid" sabi nya sabay hawak sa pisngi ko
"O-oh s-sige kung h-hindi ka n-nagbibiro. Ipaliwanag mo sakin lahat"
-FLASHBACK-
"A-ano po?" Tanong ko kay lola
"Dati habang nanganganak ang mommy mo sa una dapat nilang anak ng daddy mo, namatay ang bata pagkalabas nito sa sinapupunan ng mommy mo samantalang si mommy mo naman nawalan din ng malay pagkalabas nya sa sanggol. Alam ng daddy mo'ng masasaktan ang mommy mo kapag nalaman nyang namatay ang anak nila pagkatapos nya itong ilabas. Kaya sikreto syang pumunta sa isang adopting facility at doon ka inampon. Your father kept it a secret even from me, what he doesn't know is i'm there from the very time ur mother fell unconcious after giving birth. Sinundan ko ang daddy mo kung san sya nagpunta pagkatapos manganak ang mommy mo at nalamang namatay yon. Alam ko kung gaano kamahal ng daddy mo ang mommy mo. You and Abby were never siblings. Magkaiba kayo ng magulang, but apparently yun nga inampon ka ng daddy mo that very day." si lola
-END OF FLASHBACK-
(Note: yan na po ang nilagay ko as an explanation ni Zein para kay Abby ^_^)
"Abby, listen to me. Hindi tayo magkapatid, ampon ako Abby. Ampon ako" sabi sakin ni kuya habang mahigpit na hawak ang dalawa kong braso.
"P-pero bakit? B-bakit hindi nila s-sinabi satin?"
"Look, hindi alam ni Mom yon okay? Kaya wag kang magagalit sa kanya. Si Dad lang ang may alam, pero di rin alam ni dad na alam ni Lola. She was there all the time since mom gave birth to their first child Abby.. Inampon ako ni dad sa isang facility that exact date dahil ayaw nyang madepressed si mom pag nalaman nyang namatay ang anak nya. Dahil sa pagmamahal ni dad kay mom, ginawa nya to. Nagsinungaling sya satin pero I swear mahal nya tayo" paliwanag sakin ni kuya
'Eh ako? Ampon kaya ako?'
"Eh ako? Ampon din ba ako?"
"H-hindi, ako lang. Tunay ka nilang anak. And until now, hindi parin alam ni Mom na ampon ako."
"Alam mo nung minsang magdinner tayo at pinaghiwalay tayo ni mom ng upuan? May feeling na ako noon na nakita nya tayo'ng dalawa na may kung anong ginagawa, at dahil bawal yon sa magkapatid. Nilagay ka rin nya sa kasundua'ng ipapakasal ka kay Josh. Abby please, wag kang magalit kay mom okay? Wag rin kay dad"
"Kay daddy?! Eh bakit?! God kuya! Are u out of ur mind?! Niloko nya tayo! Nagsinungaling sya satin!"
"Pero ginawa nya yon para kay mom! Abby please intindihin mo kasi yung sitwasyon! Mahal na mahal ni dad si mom kaya natakot syang madepressed si mom that time. He did all of this for his love for mom!"
Umiiyak na ako this time.
(π.π)
Siguro nga, dahil sa pagmamahal natin sa ibang tao ay di nating namamalayang nakakagawa na tayo ng kasalanan sa iba.
'Huhuhu'
(π.π)
"Tara na umahon na tayo, anong oras na" malumanay na sabi ni kuya sakin
Sumunod naman ako sakanya.
'I need to stop our wedding'
'Pero pano?'
Tinignan ko si kuya habang nakatalikod at kinukuha yung bathrobes.
'Buti nalang napaaga kong nalaman to' kung hindi huli na ang lahat'
Zein's POV
"Abby oh.." Sabi ko sakanya sabay abot ng bathrobe sa kanya habang nakatingin sya sakin
"Uy" ulit kong tawag sakanya
"A-ahh. Bakit?" Tanong nya sabay nguso ko naman don sa bathrobe
"A-ay salamat" tinguan ko lang sya saka tinalikuran
"Tara punta na tayo sa room"
"Ah sige"
Nauna na akong tumalikod at naglakad ng biglang...
NIYAKAP NYA AKO SA LIKOD!
(0.0)--->Ako.
"Buti nalang di tayo magkapatid, buti nalang napaaga mo tong sinabi. Alam mo bang ang hirap ibaling sa iba yung atensyon mo? Yung nararamdaman mo? Kasi ako hirap na hirap eh"
(0.0)
"A-abby.."
"Ipapatigil ko ang kasal, sa ayaw at sa gusto ni mom. Ipapaliwanag natin sa kanya lahat. Papaaminin natin si dad, pagpapaliwanagin natin sya"
Inalis ko ang pagkakayakap nya sakin at niyakap ko nman sya paharap sakin.
"Pero sya nga pala, pano kayo ni ate Jenna?"
'Oo nga pala, amp'
"Ako ng bahala'ng magpaliwanag sakanya ng lahat" malumanay kong sagot
"Hmmm okay"
Inalis ko na ang pagkakayakap ko sakanya sabay hawak sa kamay nya at naglakad kami pabalik ng kwarto.
"Kelan mo pa nalaman?"
"A-ang alin?"
"Na ampon ka, na hindi tayo magkapatid."
"Ahh 1 week bago ang dating nila lolo at lola dito"
"Ahh okay"
KWARTO
Magkaiba parin kami ng kama ni Abby. Natutulog na sya, siguro napagod din ng husto sa byahe kanina.
Salamat naman nasabi ko rin, lumuwang yung bigat na dinadala ko sa dibdib ko. Hays
Sana maging okay na ang lahat pagkatapos nito.
Pag naitigil na ni Abby ang kasal nila, ano na kayang magiging sitwasyon?
Pag naging okay kami, hahanapin ko ang tunay kong mga magulang.
Pagkabalik namin sa Manila, magpapaliwanag ako ng husto kay Jenna.
Aayusin ko lahat, hanggang sa maging masaya at panatag na ang loob ko...
--
A/N:
Officially Unpublished na po ang FNE or Forever Never Existed :)
Hindi ko na po kasi sya naaasikaso dahil dito sa ILMS pero ip-publish ko naman po ulit pag natapos ko itong ILMS :)
Keep reading! Thanks for the support! :)
VOTE !!!
COMMENT!!!
misspergi w/ love
