"Abigail!!!", sigaw ko.
"Bakit ba kuya?"
"Nasan na yung laptop ko?!"
"Ewan ko sayo, burara ka kaya!" sumbat niya.
"Aish! Ano ba naman yan late na ako!"
Hinahanap ko pa rin yung laptop ko pero palabas na ng kwarto itong si Abby.
"Hoy! Saan ka pupunta?!", pasigaw kong tanong.
"Pupunta na ng school."
Agad ko siyang inunahan sa pinto para pigilang lumabas, "Uy! Hindi ka pupunta ng school hanggang hindi natin nahahanap ang laptop ko!"
"Aba! Bat ako nadamay dito?!Aber?!", reklamo niya.
"Ikaw kaya ang huling gumamit!"
Inis niyang binagsak yung bag niya sa gilid ng pintuan, "Hmp! Sige na nga lang!" Padabog siyang lumapit sa akin.
Wala siyang nagawa kundi samahan ako hanggang sa mahanap namin yung laptop ko, aba hindi ako papayag na 'di namin mahanap 'yon. May report kaya ako ngayon!
Ang as expected, pareho kaming late. If only I know na ganito ang mangyayari hindi ko nalang sana pinahiram yung laptop ko kay Abby. I don't even know kung matutuwa ako na nahanap namin o maiinis kasi sa kusina niya naiwan. Of all places ba naman sa kusina pa! Buti nalang hindi malapit sa stove! Hays.
Lunch came at nandito na kami sa tambayan namin. Palagi kami ditong naglulunch kasama si Abby at ng kaibigan niya.
"Hi kuya", bati sa akin ni Abby mula sa likod ko.Lumapit siya sa akin at humalik sa pisngi ko na parang walang nagawang kasalanan sa'kin.
Tumango lang ako.
"Hi kuya Zein", masiglang bati ni Rebecca saka na umupo sa tabi ni Abby.
"Abby, nadetention ka ba?", tanong ko kay bunso.
"Ahhh hehehe hindi kuya", medyo nakakaduda yung sagot niya pero binalewala ko nalang.
"Ahhh ok good"
Abigail's POV
Nakauwi na kami pareho ni kuya, psh di ko na hihiramin yung laptop niya, baka mawala ko nanaman at baka this time ma-detention na talaga ako.
Pasalamat lang talaga ako kanina na hindi ako nadetention hayssss...
Magkakwarto kami ni kuya kaya madalas kaming naghihiraman ng gamit.
"Bunso, tawag ka daw ni mama", sabi ni Kuya.
"Ahh ok po"
Bumaba na ako sa sala kung nasaan si mama..
"Tawag mo daw po ako ma?"
"Ahh oo anak"
"Bakit po?"
"Maiiwan muna kayo ni kuya mo dito, isang buwan kami ni papa mo sa Cavite para sa reachout ng company", paliwanag ni mama.
"Ahh ok sige po"
"Ibinilin na kita sa kuya mo"
"Ok po, ingat kayo ni Daddy. Akyat na po ako", paalam ko sabay halik sa pisngi ni Mommy.
At umakyat na ako ng room namin ni kuya
"Kuya, aalis daw sila mama ng isang bwan!" ,masigla kong sabi.
"So?", masungit niyang sagot.
Aba't tong kuya ko! Hmp.. pinaghahampas ko siya ng unan...
"Ahh! ano bang problema mo! aray! ah! bunso tama na!" sabi ni kuya pero di pa rin ako tumitigil, naiinis talaga ako sakanya.
Zein's POV
"Ahh! ano bang problema mo! aray! ah! bunso tama na!"
At dahil siya nakatayo ako naman nakaupo sa kama ko naisipan kong tapilokin ang paa niya, at SHOOT!!
Abigail's POV
Di pa rin ako tumitigil hanggang sa tinapilok ako ni kuya!! Natumba ako sa kanya kaya naman napahiga kami sa kama niya..
Nagkatinginan lang kami ng matagal hanggang sa narealize ko na nasa ibabaw niya ako! Dali-dali akong umalis sa ibabaw niya at umiwas ng tingin. Lumabas na rin muna ako ng kwarto kasi parang may iba akong nararamdaman. Bakit biglang uminit hindi naman nakapatay ang aircon.
I decided to go to the kitchen to get myself a cold drink. And as I was drinking, I felt a pair of arms hugging me from behind.
Kuya?
A/N
Hi! Sorry kung maikli itong Prologue, I'm on the process of editing the whole book. Grade 7 pa kasi ako nung sinimulan ko itong isulat. But don't worry habang binabasa niyo ito dumarami ang word counts sa mga sumusunod na chapters. I already thought about adding scenes to every chapters while editing them but I'm worried that I might change the whole plot of the story so I'll just stick with this. Anyways, enjoy reading :))
