Scattered (EDITING)

Scattered 25

Halos mag-aalas kuwatro ng nadating namin ang Shipwreck Beach. Since hindi naman holiday at regular weekdays lamang ito kaya wala masyadong tao. Mabibilang kung gaano karami ang narito ngayon unlike kapag holidays na mapupuno ang maliit na isla.

Nasa dalampasigan pa lamang kami ay tanaw ko na agad ang barkong kinakalawang na sa katandaan. Naramdaman ko ang mainit na mga brasong pumalibot sa akin. Hinawakan ko ang braso ito at palihim na tumingin sa kanya. Nakatiingin ito sa tanawin kagaya ko'y manghang-mangha rin siya

"Do you know that if you get a stone from that beach you'll be able to return here and put it back at the ship" halos bulong nito sa akin.

Mas lalong humigpit ang yakap niya na siyang nagpakomportable sa aming posisyon.

"Uhm. Oo"

Naunang bumababa si alex at kinuha ang kamay ko para alalayan ako sa pagbaba. Tinanggal ko ang suot kong sunglass dahil malapit na din ang paglubog ng araw rito.

Wala pa ako sa gitna ng isla ay kumuha na agad ako ng mga larawan habang nasa may barko naman si alex na pawang tinitingnan ito.

Lumapit ako sa kanya at pumunta kami sa likod ng barko. Halos roon nakalagay ang mga kulay putig bato. Kumuha si alex ng bata at inilagay sa palad ko.

"We'll bring it back here. For now keep it" saad nito na siyang kinatango ko.

Tumingin ako sa paligid kaming dalawa na lang ni alex ang nakikita ko ngunit hindi pa rin ako makapaniwala na makakarating ako rito sa tulong ni alex. Masyadong malayo pa sa aking mga priorities ang pumunta rito pero ginawaan niya ng paraan para lamang makapunta ako rito

"First time?" tanong ko.

Nakapamewang siya habang nakatingin pa rin sa barko. Tumingin ito sa akin bago lumapit.

"Yes"

Kinuha niya sa akin ang kamera at hinarap sa akin

"Come on, pose" lumayo siya sa akin at humanap ng anggulo.

Napailing na lang ako. Maalam din naman pala ang isang Alexander Joseph Huston sa mga galawang anggulo.

Ngumiti na lamang ako habang siya naman ang nag-aadjust minsan nalapit ako pero nalayo muli ito kaya lalo din akonng nalapit.

"Stop moving" inis nitong saad

"What? That's my pose" natatawa kong saad.

Sinakbit niya ang kamera sa leeg at lumapit sa akin. Humawak siya sa aking bewang at hinila ako papalapit sa kanya. May ngisi sa kanyang mga labing nasasabing hindi maganda ang kalalabasan nito Mabilis lumapat ang mga labi ko sa basa at mainit niya labi, nang una ay hindi ako nakabawi kaagad ngunit sinasabayan ko na ang paggalaw ng kanyang mga labi.

Napakaeksperto.

Kumalas siya ng halos wala na kaming mahigop na hangin. Ngumiti ito at yumakap ng mahigpit sa akin bago hinalikan ang noo ko

"I'm so lucky" mahina nitong bulong na hindi nakatakas sa pandinig ko.

Kumalas ako at tumingin sa kanya. Minsan naiisip ko rin kung talaga bang mahal ako nito o nagpapalipas oras lamang siya.

"Nasasanay kana ha" humalakhak siya na siyang nag-echo sa buong isla.

Porket kaming dalawa na lamang dito ay may gana na siyang tumawa ng malakas. Umirap ako at nagsimula ng maglakad papunta sa sea shore.

Napatingin ako sa hawak kong bato. I think I can't go back here. Once is enough

Nilapag ko ang bato sa mga nakahelerang bato sa loob ng barko. Minabuti kong hindi ito malaglag bago umalis doon.

Hinanap ng mga mata ko kung nasaan si alex at natagpuan ko siya sa taas ng barko. Nakatingin din sa akin ng mataimtim.

Minsan na iisip ko na lang kung talaga bang ganito na kami ni alex dahil sa sobrang bilis. Naguguluhan pa din ako sa mga nangyayari at wala man lang kaming pag-uusap sa nangyayari sa amin.

Lumakad ako papalapit sa kanya nang nasa baba na niya ako ay tinulungan niya ako para makaakyat sa barko. Matagumpay naman akong nakaupo sa kanyang tabi. Malakas ang tibok ng puso pero binalewala ito sa ganda ng tanawing minsan lamang makikita.

"You're so beautiful" bulong ng katabi ko

Lumingon ako sa kanya, nahuli ko itong nakatingin sa akin imbis na sa dagat. Sinabayan ko ang kanyang pagtitig sa mga mata niya'y makikita ang pinaghalong kasiyahan at kalungkutan.

"Ano ba tayo?" halos walang boses kong saad

"We're inlove" hinawakan niya ang mukha ko at pinadausdus iyon sa aking braso

"But why does it seems so fast"

"We're in the perfect timing" umiling ako at inalis ang kamay niya

"We're not"

"What?" tumingin ako sa kamay kong pinagsalikop ko habang namamawis

Naluluhang mga mata, naguguluhan na pag-iisip. Ayaw ko ng ganito

Umiling muli ako habang dahan-dahan pinahid ang mga luhang gusting pumatak. Tumingala ako para sana bumalik ang mga luha pero mas lalo lang akong nahalata ni alex.

"Hey, what's wrong?" binaling niya ang mukha ko gamit ang kamay niya.

Umiling ako at yumuko. Tinunghay niya ang mukha ko at pinunasan ang mga bakas ng luhang pumatak sa mata ko

"I can't understand myself. I'm sorry"

Hinigit niya ako at niyakap ng mahigpit habang nabulong ng matatamis na salita

"Hey! Stop crying. If it's because of your trust issues I can handle that. Don't worry. Let me do the job to love you. I just need you to be at my side while I'm working on it"