The Stranger's love affair 2

Part 15

Stranger's love affair 2

Sa panulat ni DalagangVisaya

-------------------------------------------------

Lumingon ako sa nakayakap sa akin. Alam ko na ang taong mahal ko ang nasa likod ko ngayon. Alam ko na hindi niya ako iniwan alam ko na hinintay niya ako magising. Mayroon pa siyang gustong ipakita sa akin. May pangako kame na hindi kame maghihiwalay. Yan ang tanda ko sa sinabi namin sa isa't-isa.

Pero yun ay ang akala ko.....

Dahil nang lumingon ako hindi si Clyde ang lalaking yakap ako. Kundi ang lalaking hindi ko kilala.

"Kamusta na ang pakiramdam mo?"ang agad na sabi niya nang makita niya akong nagtataka. Binitawan ko ang mga kamay na yumakap sa akin.

"Sino ka?"yan ang agad na tanong ko sa kanya.

"Hindi mo ba ako kilala?"ang may pag-alala niyang tanong sa akin.

"Mag tatanong ba ako kung kilala kita. Tsaka nasaan si Clyde?"tanong ko habang palinga-linga ako sa paligid.

"Walang Clyde dito...Hero."

Napatigil ako sa sinabi niya sa akin. Sa binanggit niya sa akin.

"Teka sino ka ba talaga?"ang tanong sa nagugulohan kung isip. Teka bakit niya ako tinawag sa pangalang Hero. At bakit parang pakiramdam ko kilala ako nang taong ito.

"Mabuti pa pumasok na tayo sa loob at nang makakain ka at magpahinga na. Alam ko napagod ka sa biyahe."lalapit na sana siya sa akin kaya ako lumayo nang di kalayuan sa kanya.

"Hindi....hindi ako sasama sayo. Aalis na ako siguradong hinahanap na ako ni Clyde."

Napa-buntong hininga siya at ilang saglit lang nag-iba ang titig niya sa akin. Para na siyang galit kung makatingin.

"Ano ba ang mayroon sa Clyde na yan at gusto mo parin siyang makita ha!?"galit siyang lumapit sa akin at hinawakan ako sa braso nang pagka-higpit.

Masakit man ang pagkakahawak niya sa akin ay pilit ko parin pinapakita sa lalaking ito na hindi ako natatakot sa kanya.

Hindi ko siya kilala kaya dapat wala siyang karapatan na itanong sa akin yan. Dahil kung kilala niya ako alam dapat niya ang tungkol sa relasyon ko kay Clyde pero hindi eh.

Nagdududa ako sa lalaking ito. Kung magalit siya para bang may atraso ako sa kanya.

Tinulak ko siya na agad naman ako nakawala sa mahigpit niyang pagkakagawak.

Napa sigh ako at kinalma ang sarili. Sa ganitong setwasyon ngayon. Hindi dapat agad ako mag hestirical nang ganito. Lalo na sa ganitong setwasyon na magulo.

Isang lalaking akala niya talaga kilala ko siya. It's like this is kednapping. Wala akong atraso sa kanya at bakit niya ako dinala dito. And where the hell is Clyde!

Yan ang nasa isip ko ngayon.

Matapos kong isipin ang mga bagay na iyon ay humarap ako sa kanya.

"Ano napag-isipan mo na ba kung sino ako at kung bakit ka nandito?"hindi ko pinansin ang mga sinabi niya.

  "Hindi ko alam kung bakit ako nandito ngayon at kung sino ka nga talaga."

"Come on Hero...hindi mo ba talaga ako kilala?"

"Ilang ulit ko bang sasabihin sayo na hindi nga kita kilala!"

"This is rediculos...hindi naman grabe para mawala ang alala mo.!"

"What?"

"Nothing nagtaka lang ako kung bakit hindi mo na ako kilala. Sabagay how many years has past para hindi mo na talaga ako makilala."

Lumapit na naman siya sa akin but this time maayos ang mukha niyang lumapit sa akin.

"Ayuko mo nang isipin mo ang mga bagay na hindi mo talaga alam. Baka nga pagod ka lang at wala sa kundisyon yang katawan mo."ang sabi niya.

Tumalikod siya.

"Sumunod ka sa akin."

Wala man akong magawa ay sumunod nalang ako sa kanya.

Sa ngayon hindi mo na ako mag iiisip nang kung ano-ano baka mas lalo lang ako mapapahamak nito kung pwersahan kong itanong sa kanya ang mga tanong.

Dahil baka pag maibanggit ko na naman ang pangalan ni Clyde ay baka mas lalo lang siya magagalit.

Its like para bang galit siya kay Clyde.

.................

Its past midnight na ako kumain dahil sa mga tanong na bumabagabag sa akin kaninang hapon. Hindi kase ako mapakali kung ano nga ba talaga ang nangyayari sa akin.

Gusto ko mang umalis dito pero mukhang malabo naman mangyari ang gusto ko. Sa tingin ko kase isang isla ang kinaruruonan ko ngayon. Walang katao-tao manlang. Mayron nga pero parang iisang kamag-anak lang ang nakatira dito.

Gusto ko sanang tanongin ulit yung lalaki pero natatakot ako. Ni hindi ko nga alam ang pangalan niya paano pa kaya ang sinasabi niyang kilala ko siya. Gag* lang.

Hindi sana ako kakain kaso pinilit niya talaga ako na pakain. Ito namang katulong niya ang kulit ayaw talagang umalis. Hindi daw siya aalis sa tabi ko kung hindi ako sasama sa kanya.Kaya yun kumain nalang ako.

..........

"I love you...."

"I love you too."

BEEPP!!!!!!!!!!!!

"Clyde look out!!!!!"

"Aa~~aahh..ang sakit nang ulo ko."sumakit ang sentido ko diko kayang imulat ang mga mata ko dahil sa usok.

Nakita ko si Clyde may dugo siya sa kanyang ulo..at wala nang malay. Ginigising ko siya pero hindi siya gumagalaw.

"Tulong....aa~~aahhh...please tulongan niyo kame."

I saw someone.. tutulongan niya ba kame?

Lumapit siya sa akin.

"Tulongan mo kame."ang pagmamaka-awa ko.

Kinuha niya ako mula sa ilalim.

"It's alright nandito na ako."

Naramdaman kong binuhat niya ako like a bride.

"Teka...yung kasama ko." Napalingon ako sa likod ko.

At nanlaki ang mata ko nang makita kong nilalamon na nang apoy ang sasakyan.

"Wait.....noh!!!!Clyde!!!" Nag pupumiglas ako. Gusto kong takbuhan ang sasakyan at iligtas ang lalaking nasa loob nang sasakyan.

"It's to late..wala na tayong magagawa."

"No!!!!!!! CLYDE!!!!" I shout as i can dahil hindi ko matanggap na wala na si Clyde. Wala na ang taong mahal ko.

"Everything well be alright Hero."

Hindi....hindi..wag niyong sabihin yan. I need to go. Gusto ko siyang puntahan but it's to dangerous. Nag-aapoy na ang buong sasakyan.

Nang lapitan ko sana ang sasakyan  and theres a big explosion happen at tumilapon ako.

And everything went dark.