Hoofdstuk 8

344 36 8
                                    

Ik loop het huis binnen en gelijk zie ik dat er iets anders is. Ik weet niet wat. Ik loop de woonkamer binnen en zie het gelijk. De foto’s die pap had opgehangen van mij lagen op de tafel. Verward hang ik ze weer op. Dan valt een deur dicht. Ik loop naar boven en zie de deur naar mijn kamer die dicht is. Ik had hem open gelaten.

Ik loop me kamer binnen en het raam staat open. Met een zucht sluit ik het raam en loop de kamer weer uit.

Als ik beneden ben loop ik de kelder in en schrijf mijn vindingen op. Ik vind het leuk om zo spionage werk te doen. Het is alleen jammer dat je niet zo erg kan spioneren als bij mensen. Mensen hebben je niet door. Vampiers hebben het heel snel door.

Ik hoor de deur open gaan en zie op het scherm dat pap binnenloopt.

‘Bella!’ roept hij.

Ik loop de kelder uit en pap ziet me gelijk. Hij is blij.

‘Hoi pap.’

‘Hoe is het meisje?’  vroeg hij.

‘Goed hoor. Ik ga donderdag met Alice shoppen.’ Leg ik uit om hem mijn vorderingen te vertellen.

‘Mooi zo meid. Carlisle en ik gaan vanavond samen werken op deze moord.’

Ik kijk Charlie verbaast aan. Ze zijn echt goede vrienden.

‘Maar papa…. Straks vind ik iets ergs…’ vroeg ik. Pap zucht.

‘Dat weet ik. Maar dan moeten we hen aangeven.’ Pap lijkt heel erg ongelukkig.

Alleen al de gedachte om zijn vriend te moeten aangeven.

‘Carlisle is me enige vriend naast Billy. Waarvan ik niet de baas ben.’ Zegt pap. Ik knik.

‘Maar het komt wel goed.’

Ik loop de keuken in en begin met eten koken terwijl pap een wedstrijd kijkt.

Wat gebeurd er als ik echt iets vind? Ik kan hun geen pijn doen zonder dat ik pap pijn doe.

Ik moet niet iets vinden wat slecht is.

Ik liep naar de ingang van de school.  Dan word ik geroepen. Ik draai om en zie Alice naar me toe rennen. Ze gaat naast me lopen.

‘Ik heb zo’n zin in vanmiddag,’ zegt ze enthousiast. Ik knik. ‘Ik hoop dat we ook vrienden kunnen worden aangezien jouw vader en mijn vader zulke goede vrienden zijn.’

Ik kon niet anders dan verbaasd zijn. Waren hun echt zo’n goede vrienden…

‘Ja, lijkt me leuk.’ Stem ik mee in. Alice straalt.

We lopen samen naar de les die we hebben en gaan dan apart zitten. Gelijk word ik met vragen bestookt door Jessica maar ik negeer haar.

Ik loop naar de andere les.

Ik negeer alle vrienden, merk je het sarcasme, behalve Angela. Bij de pauze ga ik maar alleen aan een tafel zitten.

‘Kom bij ons zitten.’

Ik kijk op van het boek: Carlisle Cullen. Alice staat voor me. Gelijk sluit ik het boek en bedek de voorkant.

‘Jullie?’ vroeg ik geschokt. Alice knikt.

Ik glimlach.

Ik stop het boek in me tas.

‘Lijkt me leuk.’

‘Wat is het voor boek?’ vroeg Alice kijkend naar degene die ik weg stopte.

‘Oh… Een dagboek van me opa.’

Wat eigenlijk ook zo was….

‘Is het een leuk boek?’

‘Ja.’

Alice en ik lopen naar de tafel van hun toe.

Ik probeer niet te blozen maar het lukt me niet helemaal als Edward me aankijkt.

Alice gaat zitten en dan ik. Ik zit tussen Alice en Edward in. Tegenover mij Rosalie die me expres niet aankijkt. Emmet geeft me een glimlach voordat die zich bezig houdt met Rosalie. Jasper houd Alice haar hand vast en lijkt last te hebben van mijn geur.

Ik probeer zoveel mogelijk alles rustig te houden. Wij hebben een stand waardoor ons bloed en alles langzamer stroomt. Ik zette het in en Jasper lijkt iets te relaxen. Het is een hele tijd stil.

‘Bella dit zijn Emmet en Rosalie. Emmet, Rosalie dit is Bella.’

We geven korte begroetingen.

De rest van de pauze is heel stil.

Als de bel gaat lopen Edward en ik samen naar de les. Nog steeds zwijgend.

Ik loop naar me auto toe en Alice staat er al.

‘Rosalie rijd in haar BMW met de andere. Ik rij achter je aan met de Volvo als je het goed vind.’

‘Ja, hoor.’ Zeg ik en ik geef haar een glimlach.

Ik rij naar huis en ren de trap op om mijn tas weg te leggen en pak me portemonnee en een kleine tas.

Ik loop naar buiten en stap voorin bij Alice in.

Ze glimlacht en dan rijden we weg.

Op weg naar Los Angeles praat Alice en ik luister voornamelijk. Ze verteld dat zij altijd de kleren koopt voor bijna iedereen. En toen zag ik het bord van Los Angeles.

----

Ik zit erover te denken om een extra stukje met Edwards p.o.v te doen. Wat vinden jullie?

Bella HunterWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu