Peter, Calum olsun mu? Bence olsun.
"Sen nereye bakıyorsun?"
Peter haklı olarak sorduğunda ona döndüm ve 'hiç' demekle yetindim.
...Bugün derslerimiz bittiğinde çoğu bölümlerinde aynı zamanda bitmişti.
Binadan çıkmış öylece beklerken neyi beklediğimi sordum kendime. Beni ilk günümde arayıp sormayan sevgili olduğumuzu sandığım kişiyi mi bekliyordum? O zaman sandığımdan da aptaldım.
"Seni eve bırakmamı ister misin?"
Sigarasından biraz daha çektikten sonra bana döndü Peter'dı bu konuşan.
"Yok, teşekkür ederim."
"Numaram var sende eğer bir şey olursa haber ver çünkü kötü gözüküyorsun güzelim." dedi ve yanağımı sıktı.Gözden kaybolurken davranışı biraz tuhaf hissetirmişti. Ama kötü bir niyeti olmadığına emin sayılırdım.
"O kimdi?"
Soğuk sesini duyduğumda irkildim.
"Peter, arkadaşım.""İlk günden ne bu yakınlık? Sen normalde böyle şeylere izin vermezsin."
"Değiştim. O senin bildiğin Heaven değilim, artık anla şunu. Sen beni kaç yaşında sanıyorsun? Bırak bu muameleleri."
"Ne oldu sana? Ne bu tavırlar?"
"Bu soruyu soruyor musun cidden? Dur ben sana anlatayım. Benim okuldaki ilk günümdü bügün. Beni arayıp soramadığının farkında değil misin yani. Hiç mi aklına gelmedim, bana habire kardeşim diyorsun niye o çok sevdiğin abiliğini yapmadın abicim?"
xx
AYYY!!
Sizi seviyorum umarım beğenirsiniz 🖤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Housemate # Shawn Mendes
FanficBenim çocukluk arkadaşım ya da ev arkadaşım olması umrumda değil. Onu seviyorum. for @loverofcanada 21.08.17