4. BÖLÜM

129 61 43
                                        

Atılan çığlıklar yüzünden kattaki tüm öğrenciler sınıfa toplanmaya başladı. Ayırmaya çalışanlar, ülkücüler ve solcular olmak üzere üçe ayrıldılar.

Murat sağ tarafına dönüp baktı. Müjde az önceki kapalı kıza su içiriyordu. Bunu gördüğüne şaşırmıştı.
Neydi bu kız?
Kime çalışıyordu?

Yanına varıp bileğinden sıkıca tutarak çekiştirmeye başladı. Müjde arkasından sürüklenirken Murat hiç bir şeyi umursamıyordu.

Sessiz sakin bir yer bulduğunda Müjde'yi fırlattı. Müjde biraz sendelese de düşmedi.

Gözleri dolmaya başlamıştı. Ona bunu neden yapıyordu?
Neden bu kadar sinirliydi?
Neden ondan nefret ediyordu?

"N'apıyosun sen?"diye bağırdı Müjde. Bileklerine baktı. Kırmızıdan Mora dönmeye başlamıştı.

Murat siyaha çalan kahverengi gözlerini Müjde'ye dikti.
"Amacın ne?"diye bağırdı sıktığı dişlerinin arasından.

Bu sese kim olsa dayanamazdı. Müjde de öyle oldu.
Göz pınarlarındaki yaşı akıttı.
"Be... Be ... Benim bi amacım yok."dedi kekeleyerek hıçkırıklarının arasından.

Murat Müjde'nin eline baktı. Bir eliyle diğer bileğini ovuşturuyordu. Suçlu da olsa o bir kadındı. Ona bu kadar sert davranmamalıydı.
"Özür dilerim."dedi Murat.

Müjde onun gözlerine baktı. Nasıl bir insandı bu böyle? Az önceki haliyle şimdiki halinin alakası yoktu.
Şaşkınca "Ha?"dedi.

Sakince bileğine doğru yanaştırdı ellerini. Morarmıştı. Gerçekten bir kıza, üstelikte bu kadar küçük duran bi kıza, onu mu yapmıştı? Elini morluğun üzerinde gezdirdi.

Müjde yüzünü buruşturmuştu. Aslında Murat çok bastırmıyordu ama yine de hasas cildi acıyordu.

"Krem sürmemiz gerek"dedi Murat.

Müjde şaşırmıştı. İlgli ve şefkatli davranıyordu. Acaba yanlış anlaşılmayı mı çözmüştü kafasından?

"Krem mi?"dedi.

"Evet. Fakültede vardır. Gel gidelim." dedi.

Fakülteye doğru yürümeye başladılar.


Murat kremi yavaş yavaş sürerken Müjde tedirgin ve utangaç duruyordu.
"Müjde..."
"Murat..."dediler aynı anda.

Müjde başıyla devam etmesini söyledi.

"Önemliyse ilk sen söyle"dedi Murat.

"Yok dinliyorum ben seni."

"Ben gerçekten özür dilerim. O an gözüm döndü. Farkında olmadan yaptım."

Müjde cevap vermemeyi tercih etti.

"Sen ne diyecektin?"dedi Murat.

Seslice yutkundu Müjde. Hem korkuyor hem de az önce olanlardan sonra ona güvenebileceğini hissediyordu.
Derin nefes alıp verdi. Dudaklarını diliyle ıslattı.

"Sen, bana neden böyle davranıyorsun?"dedi.

"Ahmet'le aranızda ne var?"dedi Murat.
Aslında sormak istediği bu değildi. Ama derste 'solcu değilim.'demişti. Ahmet solcu olmayan herkesle düşmandı. O zaman aralarında ya bir şey var ya da bir şey vardı. Yoksa Ahmet neden konuşsun?

Müjde şaşırmıştı. Kaşlarını çatarak kafasını sağa sola salladı.
"Hiç bir şey"dedi sakince.

Murat oturduğu sandalyeden hırsla kalkıp yumruk yaptığı elini duvara vurdu.
"Lan o zaman o itin senin yanında ne işi var?"diye bağırdı.
Demek ki Ahmet Müjde'ye bir şey hissdiyordu. Bunu anlamıştı. Ama kesinleşmesi gereken şeylerde vardı. Mesela Müjde'nin adını bilmesi gibi.

14:46 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin