“โทรศัพท์ที่นี่มันสุดยอดไปเลยอ่ะ!”
เสียงของจีมินเอ่ยขึ้นในขณะที่กำลังเล่นโทรศัพท์ที่ยุนกิพาเขาไปซื้อให้เมื่อวาน เขานี่ถึงกับอึ้งไปเลยตอนที่เหยียบเข้าไปในห้าง เขาไม่คิดว่าที่นี่จะล้ำสมัยมากขนาดนี้ ล้ำสมัยกว่าในเมืองKหรือประเทศบางประเทศข้างนอกมิตินั่นเสียอีก แถมเทคโนโลยีอะไรต่างๆก็แซงหน้าเมืองKเขาไปไกลมากแล้วด้วย
วีหัวเราะขนาดนั่งมองเพื่อนของตัวเองกำลังเห่อโทรศัพท์ใหม่ ที่ข้างๆตัวเขาก็มีผีสาวโรเซ่นั่งอมยิ้มอยู่เงียบๆ ส่วนจินก็กำลังทดสอบกล้องถ่ายรูปรุ่นใหม่ที่ในเมืองKของเขาไม่มีอยู่เงียบๆบนโซฟาที่ฝั่งหนึ่งซึ่งเจโฮปได้เสกมันมาให้เขาเมือเช้านี้เป็นของขวัญที่คอยทำอาหารเช้าให้เขาในตำหนัก วีมองภาพนั้นก็ได้แต่ส่ายหัวไปมา
เมื่อหันกลับมามองที่ตัวเอง จองกุกไม่เห็นซื้อของหรือว่าเสกของอะไรมาให้เขาเลย นอกจากเสกห้องนอนในปราสาท เสกเสื้อผ้า รองเท้า ให้เขาใส่เท่านั้น แต่เขาเองก็อยากโทรศัพท์สักเครื่องมาไว้กับตัวเหมือนกันนะ อยากจะลองว่า8Gที่นี่มันจะแรงแค่ไหน
“จีมิน เน็ตแรงปะ?” วีถาม
“โอ้โห้ แรงกว่าจรวดอีก นี่บอกเลยนะ ตอนแรกฉันประเมินเมืองนี้ผิดไปหน่อย คิดว่าจะหัวโบราณกันทั้งเมืองสะอีก ที่ไหนได้ล้ำหน้ากว่าเมืองKไปโขเลย สุดยอดมาก”
จีมินกล่าวโดยที่ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองเพื่อนตัวเอง คำพูดของจีมินทำให้วีเบะปากอย่างหมั่นใส้ ก่อนจะพึมพำกับตัวเองว่า
“แหง่สิ! ตั้ง8G แหนะ จะไม่ให้ล้ำสมัยกว่าเมืองเราได้ไง”
“คึคึคึ”
เสียงหัวเราะของโรเซ่ทำให้วีและจินสะดุ้ง คนเป็นน้องเบิกตากว้างมองคนเป็นพี่ชาย ในขณะที่คนเป็นพี่ชายนั่นถือกล้องถ่ายรูปในมือค้าง ก่อนทั้งสองจะทำตัวปกติเหมือนเดิม วีจึงเอ่ยถามสาเหตุที่ทำให้โรเซ่หัวเราะ
“เธอหัวเราะอะไรหรอ?”
‘เปล่า! ฉันก็แค่ขำไปเรื่อยล่ะ เห็นพวกนายคุยกัน ดูแล้วน่ารักมากเลย^^’
วีหันไปเลิกคิ้วสูงใส่โรซ่ที่นั่งอยู่ข้างๆ ก่อนจะพยักหน้าแล้วหันกลับมา แล้วนั่งคิดอะไรเพลินๆไปเงียบๆก่อนจะเอ่ยถามผีสาวลอยๆว่า
YOU ARE READING
Kookv - Ice Prince (END)
Fanfictionจะเป็นอย่างไรเมื่อวีหลงเข้าไปในเมืองบียอนด์แลนด์ ที่อยู่อีกห้วงมิติหนึ่ง จนได้พบกับเจ้าชายน้ำแข็ง ที่เขาเคยได้ยินเรื่องเล่าลือมามากมาย แล้วเขาจะทำอย่างไรเมื่อหาทางกลับไม่ได้....
