Hellewator

34-Ev Bakma

Halsey&Big Sean: Alone

Uzun süren bir yol boyunca ikimizde konuşmadık. Rahatsız edici bir sessizlikde değildi bu, tam tersine kafa dileten türdendi.

"Daha gelmedik mi?"

"Az kaldı sanırım."

Trafik o kadar yoğunduki yarım saatlik yere neredeyse bir saatte gelebilmiştik. Gerçi daha gelememiştik.

"Kredi kartını senin cüzdanına koydum."

"Neden?"

"Sende dursun, ben ne yapacağım ki?"

Araba durduğunda çok işlek bir cadde de değildik. Birkaç sokak ilerisi oldukça kalabalık olmasına rağmen burası sakin duruyordu.

"İçinden biraz çekelim, harçlık falan yaparsın."

"Olur, burası mı?"

Kafasını sallayıp arabadan indi. Ben de peşinden indiğimde evin biraz ilerisinde bekleyen bir kız gördüm. Sanırım evin sahibiydi. Dışarıdan bakılınca yeni gibi duruyordu, ortalama büyüklükteydi. Yürüyerek kızın yanına geldiğimizde bize gülümsedi. Kız sadece Minho'ya bakıyordu ve bu birlikte olduğumuz zamanlarda sıkça yaşadığımız bir şeydi. Kim Minho'yu görse yanında ben olmama rağmen sadece ona bakıyordu.

"Merhaba, Minho'ydu değil mi?"

Minho kafasını sallayıp kızı onayladığında kız bana bakıp tekrar Minho'ya baktı.

"Arkadaşınız galiba?"

Elimi tutuğunda kızın bakışlarıda oraya kaydı.

"Hayır, erkek arkadaşım."

Kız ilk defa farketmiş gibi beni incelemeye başladığında gülümsedim. Bu daha çok 'ne oldu sürtük? Bu çocuk benim.' Gülümsemesiydi. Evet, değişik gülümsemelerim vardı.

Kız şoktan kurtulduğunda yorum yapmadan kapıyı açtı. Minho kolunu belime sardığında tekrar düşündüm, onun yanında olduğumda kimse beni farketmesede o sadece beni farkediyordu.

"Fazladan yatak odası istemiştiniz. Burada evebeyn yatak odası dışında sadece üç tane yatak odası var, iki banyosu ve iki tuvaleti var."

"Sadece dört yatak odası mı? Bu bizim için yeterli değil."

Minho konuştuğunda kız sadece kafasını salladı.

"İlanda öyle yazmıyordu?"

Bu kız kendini akılı mı sanıyordu?

"Öğrenciyim ve benimde paraya ihtiyacım var. Çamaşır odasında fazladan tek kişilik bir yatak var, ama ısıtma yok orada."

Yeloz, hiç sevmedim ben bu kızı.

Salon çok geniş değildi. Mutfak tezgahlarıda küçüktü. Bizim mutfakta aynı anda dört kişi yemek yapıyordu ve onların sığmayacağına emindim. Eşyalı  bir ev arıyorduk, bu evin eşyaları pek yeni durmuyordu.

"Mutfak çok küçük, eşyalarda yeni sayılmaz."

Minho benim yerime aklımdakileri söylediğinde gülümsedim. Benzer düşüncelere sahip olmamız beni mutlu ediyordu.

"Mutfak o kadarda küçük değil. Üç kişinin rahatça yemek yapabileceği bir yer."

Kız bize bakmadan önden yürüyerek konuştuğunda gözlerimi devirdim. En sonda  tek kişilik yatak olan çamaşırhaneyi gösterdi.

"Burası çok dar, yatakda eski. Burada kimse kalamaz."

Minho tekrar konuştuğunda kız derin bir nefes aldı. Cevap vermek yerine kapıyı kapattı.