The Alpha and The Hunter are Mates (on hold)

14

Voor degene die het willen.
De insta van dit account heet: @selena_dana.wattpad

Ooh ja en ik merk nog steeds dat sommige lezers het niet echt snappen, de verhaal lijn, daarom advieseer ik jullie om eerst mijn andere weerwolf boek: The Nerd and The Badboy are Mates, te lezen.
Het verhaal word op een gegeven moment wel duidelijk maar het is makkelijker lezen...

POV Christina

Ik stap met Justin en Tayler uit het huis.
We hebben eerst met z'n allen de bieb opgeruimd.
Mason was er zwaar op tegen maar ik drong aan dat ik het ging doen, met of zonder hun.
Ze gingen toen weg dus ik ging verder samen met de vrouw maar niet veel later kwamen ze terug en hielpen ze ons.

We lopen nu door dat dorpje van eerder.
'Is dat de Luna?' Vraagt een klein meisje aan haar moeder.
'Ja lieverd.' Zegt de vrouw glimlachend.
Ik word erg aangestaard en ik vind het maar niks.
Ik heb altijd, ook in de vriendengroep, meer achter gestaan.
Moest ook wel wat stel je voor dat iemand achter ons geheim kwam.
Niemand weet het namelijk behalve Emma.
Ruben vertrouwd zijn eigen vrienden niet met het geheim omdat ze dan allerlei dingen willen proberen.

'Waarom noemt iedereen mij Luna?' Vraag ik zacht aan Justin.
'Jij bent hun Luna, Je hebt de Alpha en de Luna, de Luna is de moeder van de pack snap je?' Zegt Justin en ik knik half snappend.
'Je bent dus een soort van koningin maar met een moederrol. Tenminste bij de mensen zijn het dus koningen en koninginnen? Ach maakt niet uit. Ze mogen je allemaal, zonder twijfel, en inplaats van vechten voor ze, zoals Mason die de Alpha is moet doen, moet jij zorgen dat ze veilig zijn en ze gerust stellen.' Zegt Tayler nog die door had dat het nog niet helemaal doordrong.
Koningin?
What the...

'Hoezo weet ik hier niks van?' Vraag ik een beetje boos.
'Mason wou eerst dat je niet meer weg ging voordat hij je zo iets groots voor de neus legde.' Zegt Justin.
Ik knik en zucht.

We lopen al even door het bos en ik word gebeld.
Ik pak mijn mobiel en zie Emma's naam.
Ik neem meteen op en zet na een gebaar van de jongens hem op luidspreker.

'Heey waar was je?' Vraagt Emma gelijk.
'Haai, Euhm dat is lastig uit te leggen maar als je naar mijn huis komt dan vertel ik wat er is gebeurt.' Zeg ik.
'Oke, is er iets ernstigs gebeurt met jou?' Vraagt ze bezorgd.
'Nee hoor kom maar gewoon.' Zeg ik en ze zegt oke.
We hangen op en lopen mijn achtertuin in.

'Ik ruik iets niet zo vertrouwd.' Zegt Tayler.
'Dat kan kloppen aangezien mijn ouders en broer op weerwolven jagen remember?' Zeg ik sarcastisch.
'Ooh ja.' Zegt Tayler en ik grinnik.
We gaan mijn huis binnen en niet veel later komt Emma.

Ze geeft me gelijk een dikke knuffel.
'Omg Christy wat is e- wie zijn die twee?' Dat laatste zegt ze met wiebelende wenkies.
Ik grinnik en de jongens fronzen en kijken lichtelijk bang naar elkaar en dan weer naar ons.

'Dat zijn Justin en Tayler, de Beta en Gamma van Mason.' Zeg ik en ze kijken me met grote ogen aan.
'Rustig ze weet van jullie bestaan.' Zeg ik en ze knikken.

'Wacht bedoel je in de linker- en rechterhand van de Alpha?' Vraagt Emma en ik knik.
'Dus ze zijn weerwolven?' Vraagt ze en ik knik.
'Waarom ben je dan met hun? Ik ga gelijk je broer bellen!' Ratelt ze en pakt haar mobiel.
Ik pak die gelijk af.
'Rustig.' Zeg ik en ze kijkt me verward aan.

'Oke ga even zitten dan leg ik alles uit. Justin, Tayler ik heb ook jullie hulp nodig want sommige dingen weet ik zelf ook nog niet.' De jongens knikken en Emma gaat zitten.
Ik vertel haar alles over mij en Mason en zo.

'Dus jullie horen bij elkaar?' Vraagt Emma na de tijd.
'Eeuhm weet ik n-.'
'Ja, ze zijn soulmates!' Kapt Tayler me af.
'Blijkbaar.' Mompel ik.
'Maar Em, hiervoor kwam ik niet. Wij gaan even lol maken deze middag want moet wel gewoon weer terug.' Zeg ik en ze knikt.

We gaan de deur uit en besluiten de stad in te gaan.
Veel meiden van school zijn er but I don't care.
Ze zien de jongens en meteen beginnen ze te zwijmelen natuurlijk.
De jongens geven er niet zo veel om waardoor ik en Emma moeten grinniken.

We zitten een ijsje te eten op het terras en ik mis iets.
Wat precies weet ik niet...
Ik zie ineens veel meiden met grote ogen naar iets achter me kijken.
Ook Emma.
Ik frons even en kijk achter me.
Ik schrik me rot als Mason een meter van me af staat.

'Jezus Mason je liet me schrikken.' Zeg ik lachend.
Hij glimlacht en komt naast me zitten.
Emma kijkt met grote ogen toe terwijl ik en Mason praten over waarom hij hier is.

'Euhm Em gaat het?' Vraag ik voorzichtig.
'Nu snap ik wel waarom je terug gaat.' Grijnst ze breed en ik word rood.
'Emma doe normaal.' Zeg ik beschaamd en Mason grijnst ook mee.
'Mason haal die grijns van je gezicht.' Zeg ik geïrriteerd.

Ineens komt Dina, de slet van onze school, naar ons toe lopen.
'Hey losers en cuties.' Zegt ze.
'Sorry ik val op jongens.' Glimlach ik arrogant en richt me weer tot Emma die in de lach is geschoten en bijna van haar stoel valt.
Ook de jongens grijnzen lachend.

'Ik had het niet over jou Christina...' zegt ze mijn naam vol walging.
'Maar wel over jou.' Zegt ze tegen Mason.
Ik voel me boos worden.
Oke wtf?!

'Nee niet wtf hij is van ons niet van die afgelebberde slet.' Gromt de stem in me ineens.
Wacht grommen?
Oke...

'Dus wat doe je bij die daar.' Zegt ze wijzend naar mij maar me geen blik waardig gunnend.
'Waar lijkt het op?' Vraagt Mason met een serieuze blik.
'Een foute keuze?' Vraagt Dina verleidelijk.
'Ooh Dina dat hoofd van je was een foute keuze. Rot lekker op naar die andere sletten wie jij vriendinnen noemt of ik help je een handje.' Zeg ik geïrriteerd.
Ik krijg van de jongens en Emma een grijns die nog te zien is in Tokyo en Mason pakt met nog wel de grootste grijns die er is mijn hand vast.

'Ik ben nog niet klaar met jou.' Zegt Dina boos.
'Ik wel met jou.' Zeg ik kalm.
Ze maakt een arrogant geluidje en loopt weg.

Mason grijnst nog steeds en komt dichterbij.
Bij mijn oor stopt hij pas.
'Was je jaloers?' Fluistert hij met nog steeds die grijns.
Was ik jaloers?

Ik voel dat ik rood word.
Wat word ik een bitch als ik jaloers ben...
En waarom was ik jaloers?