The Alpha and The Hunter are Mates (on hold)

8

POV Christina

Eigenlijk heb ik wel zin om iets sportiefs te doen.
'Uhm kunnen we gaan sporten of zo?' Vraag ik en ze knikt.
'Wil je rennen met je wolf of?' Vraagt ze.
'Ja dat kan dus niet want ik ben een mens.' Zeg ik geïrriteerd ook al hoor je dat niet aan mijn stem.
'Ooh oke kom maar mee voor sport kleren.' Zegt ze en neemt me mee naar haar kamer.
Ik krijg een setje sportkleding en trek het aan.

Als ik klaar ben doe ik een hoge staart in en neemt Naomi me mee naar de sportzalen.
Je komt binnen met een sleutel.
'Ooh wacht ga maar vast, ik moet nog drinken halen.' Zegt ze en geeft me de sleutel.
Ik knik en ze is weg.
De sleutel is plat met wat gaten.
Ik druk het platte stuk in het het soort van sleutelgat en de deur gaat open.
Ik stap er door heen en de deur sluit automatisch weer.

De sleutel leg ik op de grond naast de deur en ik bewonder de zaal even.
Hij is erg groot en heeft verschillende parcours maar ook lege plekken met fitness apparaten.
Ik zie ook een een schiet baan en loop er naar toe.
Ik zie een berging en ga die in.
Ik kijk mijn ogen uit, al die pistolen en bogen...

Ik pak een fijn pistool en doe er kogels in.
Ik stop hem onder mijn shirt voor als Mason me weer bedreigt.
Het zijn zilveren kogels dus het moet goed komen.

Ook pak ik een boog met pijlen en ga naar de baan.
Ik begin te schieten en mis niet een keer.
Ik glimlach en zucht omdat het zo fijn is om even los te gaan.

'WoW je bent goed.' Hoor ik achter me en zie Naomi met bewonderd aankijken.
'Geleerd van mijn ouders.' Zeg ik.
'Agenten?' Vraag ik.
'N- ja soort van.' Zeg ik.
Als ik zeg dat ze jagers zijn heb ik waarschijnlijk een probleem...

Ze knikt en we doen wat oefeningen terwijl we praten en lachen.
Ineens valt het stroom uit of zo want alle lampen gaan uit.
'Wtf!' Zegt Naomi.
'Ik zie geen hand voor ogen.' Zeg ik.
Ik pak mijn mobiel en doe mijn zaklamp aan.
We zien de deur die normaal een beetje licht geeft dat hij uit is en de ramen gesloten.

'Shit alles hier heeft stroom nodig.' Zegt Naomi in paniek.
Ze begin moeilijk en snel te adem.
Ik pak haar van achteren vast en sus haar.
'Rustig Naomi, het komt goed ik beloof het je.' Zeg ik en ze word iets rustiger.

Na een tijdje is ze weer gekalmeerd.
Ik pak mijn mobiel van de grond en schijn rond.
Ik ga de berging in en pak een pijl met ontploffende pijlen.
Zoals de naam het al zegt ontploffen de pijlen maar niet extreem hard of zo.

'Wat ga je doen?' Vraagt ze.
'Ik ga kijken of ik de deur kapot krijg.' Zeg ik en richt de pijl op de deur.
Ik schiet maar het heeft geen effect.

'Het heeft geen nut, de deuren hier zijn zwaar beveiligd.' Zegt Naomi en ik zucht.
'Ik Mindlink Mason wel even.' Zegt ze en ik knik.
Ik weet niet wat Mindlinken is maar ik denk dat je dan via je gedachtes praat.
Tenminste..
Mind. Link.
Gedachte link.

Oke blijf erbij.
Dit is een kans om weer te kunnen ontsnappen.
Ik ga naar een raam en sla tegen het extra laagje met de ijzeren boog maar het werkt niet.
Nu word ik zelf ook gek.

Ik zucht en hoor een rustig getik op de muur.
Het komt van boven naar beneden en zijn er veel achter elkaar.

'W-wat is dat?' Vraagt Naomi.
'H-het lijken wel dieren...' zeg ik zacht.