Christina Celan is een meisje van 17 jaar.
Ze woont in een gezin die allemaal op weerwolven jaagt, zelf doet ze het ook vanaf haar 13de ook al voelt het nooit goed aan.
Als ze 18 word begint er een raar stemmetje in haar hoofd te praten en denkt ze...
Omdat ik al meer dan 1Dznd reads heb, een nieuw hoofdstuk! Ooh en sorry, ik was fking melig toen ik dit schreef dus is soms een beetje kinderachtig...😂❤️
POV Christina
Het getik komt dichterbij bij de muur waar wij bij zitten en we staan gauw op. We lopen naar achteren naar het midden van de zaal.
Ineens schieten alle lampen weer aan en stopt het getik. Ik zucht opgelucht maar Naomi schrok van de onverwachtse actie en slaakt een gil. Ik schiet in de lach net zoals Naomi en de deur gaat open. Mason komt met een onbekende jongen binnen gerend en ze kijken verbaasd als ze ons zien lachen.
'Wat is er gebeurt?' Vraagt Mason bezorgd. 'Weten we niet. Ineens gingen de lichten uit.' Zegt Naomi. 'Oke kom mee.' Zegt Mason en voor het eerst luister ik gewoon zonder tegen te stribbelen naar hem.
Ik loop mee en kijk verveeld om me heen. In de hoek van een gang is het wat donkerder en zie ik bovenin te witte stippen. Ik frons en bekijk het beter. Net voor we langs die gang zijn zie ik een pootje uitsteken. Mijn ogen worden groot en ik stop met lopen.
'Niet nu Christina.' Gromt Mason en wilt me vastgrijpen maar ik loop nog steeds in een soort trance naar achter de hoek om. Ik zie het niet meer.
'Wat had ik je gezegd?' Vraagt Mason geïrriteerd. 'Ik dacht dat ik iets zag sorry.' Zeg ik snel en hij knikt. De onbekende jongen en Naomi waren al door gelopen dus ben ik alleen met Mason.
'Omg dat is toch geweldig. Je moet vaker afgeleid zijn!' Ratelt die stem weer. Ik zucht geïrriteerd. 'Wat is er?' Vraagt Mason.
Nou ik zou zeggen wat er is. Ik word ontvoerd door jou, een of andere pedo die geen meisje kan krijgen ondanks je geweldig hotte uiterlijk, hoor sinds mijn 18de verjaardag een gekke stem in mijn hoofd waardoor ik mentale zelfmoordneigingen krijg. Euhm is kijken. Ooh ik word random bij een meisje, die trouwens wel erg aardig is, gedropt en mag niet naar huis waar mijn eigen vriendinnen en vrienden zijn!
'Niks.' Zeg ik schouderophalend. 'Vertel!' Dwingt hij me met een streng gezicht. 'Er is niks.' Zeg ik harder dan net. Goed gedaan Christina... Het lijkt alsof je zometeen iemand gaat vermoorden terwijl je zegt dat er niks is...
Hij zucht geërgerd en loopt iets sneller door. Net toen ik dacht dat ik hem stil had duwt hij mij zijn kamer in. 'Als je normaal kan antwoorden mag je eruit.' Gromt hij boos en doet de deur dicht. Ik ren er naar toe maar ben te laat met openen. Hij draait de deur op slot.
'LAAT ME ERUIT MAN, IK BEN GEEN 5!' Schreeuw ik boos. 'ZO GEDRAAG JE JE WEL!' Word van ver terug geroepen. Kutkind... Omg ik ben echt 5... Qua gedrag...
Ik ga zuchtend op het bed zitten. Mijn maag rommelt. Ik heb twee dagen geleden voor het laatst gegeten... Zou hij... Vast wel!
Ik trek een kast open en zie wat kleren van hem. Ik doe de ander kastdeur open en zie tot mijn grootste verbazing meisjes kleren en een briefje. Ik pak het op en lees het even door.
Heey Christina! Hier wat kleren want door denkt die malloot Mason waarschijnlijk niet aan... Ooh laat dit briefje niet zien want hij vermoord me omdat ik hem malloot noem. Xx Naomi
Ik grinnik om het briefje en verscheur het gelijk in verschillende kleine stukjes. Ik pak voor de hygiëne een nieuw setje kleren en een nieuw setje ondergoed en trek die aan.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik ga verder met mijn zoektocht naar voedsel want dat is wat ik eigenlijk aan het zoeken was... Ja wat! Iedereen heeft toch wel lekkere shit op zijn if haar kamer verstopt? Of ben ik de enige?
Na de andere kast gecheckt te hebben ga ik weer op het bed zitten. Mason heeft geen lekkere dingen in zijn kast. Oke hij heeft een lekkere sixpack maar... Ooh God Christina what the fuck praat ik...
Ik ga achterover liggen op het heerlijk zachte matras en zucht nog een keer. Ik mis Emma. En Liana. En mijn broer en zelfs zijn vrienden. Mijn ouders en mijn broer komen pas over twee en een halve week thuis dus die kunnen me niet komen helpen. Heb namelijk geen beltegoed of WiFi... Ook wil ik hun niet storen. Ze zijn ervan overtuigd dat ik nog niet ervaren ben. Ik wil ervaringen opmaken en hier zelfstandig uitkomen!
Ik mis zelfs school. Ik weet nog wel dat veel jongens Emma, Liana en mij nakeken... Zelf deed ik er niks mee, ben nog maagd dus ik durfde ook geen vriendje te nemen, bang dat die dingen van me wouden...
Ik weet niet wat Mason van me wilt maar het hele relatie gedoe word hem niet denk ik. Mason is trouwens ook helemaal niet te plaatsen. Dan is hij boos, streng en hard en geloof me, dan ben ik gewoon bang voor hem. Maar soms is hij ook erg lief. Dan vergeet ik dat hij de grote boze grote wolf is en zie ik hem als een knappe, aardige, gespierde man die iets om me geeft...
'Hoi.' Wooow die stem is nog nooit zo rustig geweest... "Euhm hoi i guess?" 'Volgens mij heb je geen flauw idee van wie of wat ik ben?' "Dat heb je goed ja..." 'Nou ik ben jou innerlijke w-...'
De deur vliegt open en uit schrik sluit ik de stem of zo weer uit en schiet ik overeind. Fuck ik wou het weten!!! Mason komt met grote stappen op me aflopen en ik blijf koppig zitten.
'Wil je wat te eten?' Vraagt hij en ik begin als een gek te knikken. Ik heb honger... Dat wil je niet weten.
Hij lacht even een perfecte witte lach en steekt zijn hand uit. Ik twijfel even maar neem hem gewoon aan. Hij trekt me overeind en neemt mee mee door de gangen. Zijn vingers zijn met de mijne verstrengeld en het geeft me zo'n goed en veilig gevoel. Ik weet alleen dat hij helemaal niet veilig is en me niet zou beschermen.
Het is een weerwolf en ik ben een mens, weerwolf jager, dit mag niet.
Extra lang hoofdstuk! Zonder de A/n, 1007 woorden. Christina begint verliefd te worden!!!
