SENİN ADIN MUCİZE "S.A.M."(TAMAMLANDI)

👔SAM-17👗

Kapının zilinin çalması ile Alvina kapıya gitmişti. Kapıyı açtığında kimse yoktu. Ama yerde iki tane oyuncak bebek ve birinim koluna birinin bacağına sargı sarılmıştı. Yanında da bir kağıt vardı.

"Asaaaf. "

diye bağırdı Alvina. Asaf koşarak karısının yanına gitti. O da gördükleri ile şok oldu. Yerdeki kağıdı aldığında ise daha fazla şaşırmıştı.

'Merhaba Alvina ve onun sevgili kocası. Dün sizi gördüm. Salıncakta karısını salllayan romantik bir adam. Ayyy nasıl hoştunuz öyle ya. Ben de siz uyuduktan sonra bahçeye girdim ve salıncağınızla biraz vakit geçirdim. Amacım aslında Alvina'ydı ama daha mı güzel sonuçlandı ne. Bir salıncakla iki yavrucuk. Size mutluluklar çocuklara da geçmiş olsun dileklerimi iletiyorum. Benim nefesimi her an hissedeceksiniz. Yaptıklarınızın hesabını hem sizden hem de sevdiklerinizden soracağım. Mutluluk haram size.
                                  Bir düşman"Efe"... '

Asaf kağıdı buruşturup attıktan sonra elini kapıya öyle bir vurdu ki Alvina korkudan resmen yerinde sıçramıştı . (Asafta benikmgini koç burcuysa sinirlenince yumruk,, tekme anca sakinleştiriyor :)  )Asafın öfkeden gözü hiç bir şey görmüyordu. Mahinur Hanımda kızlar uyuduktan sonra çalan zil sesi ile aşağı inmişti. Oğlunu o da ilk defa böyle görüyordu.

"Oğlum Asaf."

diye seslendi. Asaf biraz olsun sakinleşmeye çalıştı. Böyle adi bir adam yüzünden kızlarının başına gelenlere kızıyordu. Ha Alvina ha kızları . Hepsinin değeri onun için aynıydı.

"O adamı öldüreceğim. "

"Oğlum yapma. Biraz sakin ol. Öfke ile kalkan zararla oturur. "

"Nasıl sakin olayım anne. Kişiliksiz bir adam yüzünden kızlarımın canı yanıyor. Ben burada böyle oturacak mıyım?"

"Sen de onun gibi olursan ondan ne farkın olur ki. Onun cezasını verecek olan belli. "

"Nerden girdi hayatıma. Daha düne kadar sakin bir hayatları vardı. "

demesi ve Alvina'nın bu sözü üzerine alınması bir olmuştu. Asaf asla Alvina için dememişti ama sözün varacağı yeri tahmin edememişti. Alvina bir şey demek istedi ama diyecek söz mü vardı ki. Herşeyin sebebi kendisiydi işte. Daha şimdiden ailesinin başına dertler açmaya başlamıştı bile. Nasıl huzurlu bir yuva verecekti hem sevdiği adama hem de kızlarına. Üzerindeki mutsuzluk ve yüreğindeki kırgınlıkla yavaş yavaş çıktı merdivenlerden.

"Oğlum kızın da kalbini kırdın. Üzerine alındı."

"Anne onunla ne ilgisi var. Sen de biliyorsun benim öyle bir şey demek istemediğimi. "

"Biliyorum evladım. Ama onu da üzüyorsun. Kendini suçlu hissediyordur. Senin dediğin cümle de direkt ona gidiyor evladım."

"Tamam anne ben alırım onun gönlünü. Kızlara bakayım tekrar, sonra konuşurum merak etme. Sen de uyu artık hadi çok yoruldun."

"Tamam oğlum. Sen de düşünme artık tamam mı? Nereye kadar kaçabilir ki o adam?"

"Haklısın annem."

dedi ve kızlarının  odasına doğru gitti. Kapının kolunu indirecekken Alvina'nın sesi ile durdu.

"Sizden çok özür dilerim her şey benim yüzümden oldu. Keşke bana zarar gelseydi ama size bir şey olmasaydı. Saçınızın teline zarar gelmesi düşüncesi bile kalbimi mahfetmeye yetecekken başınıza neler geldi. Ben çok üzgünüm. Gerçekten çok üzgünüm. "

Hem Mira'yı hem Sima'yı sessizce öpmüştü. Birinin bacağına birinin koluna bakınca kendini suçlu hissediyordu. Asaf içeri girdi. Alvina onu görünce bir şey demek istese de dememişti.