İnsan ne garip değil mi? Fırtınada oradan oraya savrulan güçsüz bir gemi gibiyiz kadere karşı. Bazen hoş görmesek de bazen iyiki deriz yazılanlar için. İmtihan da güzeldir, sabredince sevmek de. Aşk da güzeldir, bazen kaybetsek te.
Asaf ve Alvina arabada Alvina'nın evine doğru yol alıyorlardı. Alvina nedensizce mutlu olmuştu Asafın dedikleri için. Çünkü eğer ki sıkıntıya soktuğunu düşüncesini Asafta onaylasaydı işte o zaman ne yapardı bilmiyordu.
Asaf ise Alvina'nın hep ondan ve evinden kurtulmak istediğini sanıyorken aslında onu rahatsız ettiğini sanarak öyle davrandığını öğrenince içinde bir umut doğmuştu. Hoşuna gitmişti işte. Uzun süredir böyle mutluluklar hissetmiyordu. Artık kendini zamanın akışına bırakmıştı. Ne olur biter bilmiyordu. Umarım bu kızın yüzü hep güler dedi içinden .
Eve geldiklerinde arabayı durdurdu Asaf. Aşağı indiğinde Alvina da ki cesaretsizliği ve korkuyu görmüştü. Elini uzattı ve
"Merak etme ben varım. Tek başına değilsin ve korkmana da hiç gerek yok tamam mı?"
Elini tuttu Alvina.
"Çok teşekkür ederim her şey için. "
Gülümsedi Asaf ve birlikte kapının önüne geldiklerinde Zile bastı. Kapıyı Efe açtı.
"Oooo kimleri görüyorum. Hayırdır ne işiniz var burada Alvina hanım ve onun koruyucusu. Bu adamı nasıl ayarttın acaba. Senin bazen kadın olduğundan bile şüpheleniyordum ben sen de böyle cevherler vardı demek."
Yüzüne gelen yumrukla geri gitmiş, patlayan dudağındaki kanı silip gülüyordu.
"Sevgilin de baya güçlüymüş. Şu halime bak Alvina. "
"Ben onun sevgilisi değilim. Ben onun "
"O benim yakında evleneceğim adam."
dedi Alvina Faruk'un dediklerini hatırlayarak. Asaf o zaman anlamıştı. Herşeyi mahfediyordu az daha. Ama bu adam onun sinirlerini zıplatıyordu.
"Evet ben onun evleneceği adamım. Senin ağzından müstakbel karımın adını bir daha duyarsam gözünü bir hastane odasında açacağını bilip ona göre kur cümlelerini. Şimdi "
dedi omzundan tutup onu koltuğa oturttururken.
"Sen burada uslu uslu oturacaksın ve Alvina da eşyalarını alıp gelecek. "
"İşte o biraz zor çünkü Alvina'nın hiç bir eşyası yok artık. Onların hepsini attım dışarı. Sadece anne babasının odasına giremedim çünkü anahtarını eski yerine koymamış. Kapıyı kurmakla da uğrasmadığım için tek onların odası duruyor aynı şekilde. "
Alvina anahtarın yerini değiştirmek gibi bir iş yaptığı için çok mutlu olmuştu. En azından anne babasının eşyaları duruyordu, resimler, hatıralar. Odaya koşarak gitti anahtarı yerinden alıp odayı açtı. Eşyaların hepsini toparlamaya başladı. Gözyaşları da ona arkadaşlık ediyordu. Öyle zor geliyordu ki.
"En kısa zamanda yine eski haline geleceksin merak etme. "
dedi içinden. Eşyalarla odadan çıktı ve kendi odasına girdiğinde odaya yeni birinin yerleşmiş olduğunu gördü. Resimlere bakınca bunun Efenin yeni sevgilisi olduğunu ve birlikte kaldıklarındı anlamak zor olmadı. Sinirle odadan çıktı ve eşyaları alıp yürümeye başladı.
Asaf omuzundan tuttuğu adamın rahat durmayışı sinirlerine hakim olmasını zorlaştırıyordu. Efe
"Sana bir şey soracağım. Bu kızda ne buldun gerçekten merak ediyorum?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENİN ADIN MUCİZE "S.A.M."(TAMAMLANDI)
Genel KurguAsaf Bedirhan 30 yaşında karısını kaybetmiş, ikiz kız çocukları ile yaşayan daha doğrusu onlar için yaşayan bir adam. Sevmeyi,mutluluğu ve de insanlara güvenmeyi ölen karısı ile çoktan unutmuştur. Bir daha sevmek ya da evlenmek hiç istemediği bir ş...