SENİN ADIN MUCİZE "S.A.M."(TAMAMLANDI)

👔SAM-20👗

"Bana karşı hep dürüst olmanı bekledim. Ve sadece sevmeni istedim ben senden . Başka hiç bir şey değil Asaf. Bizim masum sevgimize bunu nasıl yaptın bilmiyorum. Ama benim bunu bile bile yanında rahat nefes almam mümkün değil. Bana biraz zaman vermeni istiyorum. Düşünmem için ama o zamandan çıkacak şey az çok belli. Yanında ve kalbinde rahat edemediğim adamın yanında kalamayacağım. Ne elveda diyorum sana ne de görüşmek üzere. Tek söyleyecem kızlarımıza iyi bak olur mu? Onları hep göreceğim ve seveceğim."

Alvina

Asafın elindeki kağıtta yazanları kaçıncı okuyuşuydu. Ama okudukça yazılanlar değişmiyordu. Eline aldığı fotoğrafı paramparça etti. Ne hissedeceğini bilmiyordu. Öfke,kızgınlık,hayal kırıklığı vardı ama en çok ta kırgındı. Onu hiç mi tanıyamamıştı Alvina. Ben öyle bir adam mıydım onun gözünde. Ben biraz bile tanısaydı eğer inanmazdı bu yalana. Değil bu fotoğraf gözü ile bile görse şüphe etmeliydi gördüklerinden diye geçirdi içinden.

Koskocaman adam belki küçük bir çocuk gibi ağlayacaktı. Kaldıramıyordu terk edilişi bunu haketmemişti. O Sevtap'ı öldürmem gerekirdi,onu sadece polis Efe'yi yakalayabilmek için kullanırız dediği için bir amaç uğruna çıkarmışlardı . Yoksa Asaf asla yapmazdı bunu. Aşık olduğu, sevdiği kadını aldatmak mı. Buna nasıl ihtimal verirdi aklı almıyordu bir türlü. Çalan telefonunun sesi ile biraz kendine geldi ve telefonu açtı .

"Alo Asaf Efe'nin izini bulduk . Havaalanında şu an, sanırım birinin peşinde. Bir dakika bu senin eşin Alvina . Onun peşinde. Dur bekle "

diye ve ardından koşun seslerini gelince Asaf korkmuştu.

"Mehmet ne oluyor orada bir şey söyle. Alvina iyi mi ?"

"Efe bizi farketti ve kaçtı havaalanından . Eşinin tek başına böyle burada olması gerçekten çok tehlikeli. "

"Merak etme. En kısa zamanda yanında olacağım. Yalnız kalmayacak."

Telefonu kapatıp hızla eşyaları toparlamaya başladı. Mira ve Sima'nın odasına girince kızlarının üzgün olduğunu gördü.

"Hayırdır ne oldu böyle size bakalım"

"Alvina abla gitti baba. Babaannesi hastaymış da onun yanına gitti."

dedi Mira. Sima ise

"Bizde gitmek istedik ama ben hemen döneceğim. Babanız size emanet dedi."

"Baba Alvina abla bizi bırakıp gitmedi değil mi ? Geri dönecektir değil mi?"

Asaf kızlarının ikisine de sarıldı.

"Merak etmeyin onun dönüşünü niye bekleyelim. Hadi gidiyoruz havaalanına uçağına yetişelim"

"Yaşasın yaşasın"

diye sevinen kızlarla çoktan yola koyulmuşlardı. Ama uçağa yetişemediler. Kızlar üzülürken Asaf

"Şimdi gelin şöyle yapalım. Sizle baba kızlar bir konuşalım.Aslında Alvina ablanız bana küstü o yüzden gidiyor babaannesinin yanına. Şimdi biz eve gidelim ben sizi babaannenize bırakıp Alvina ablanızın yanına gideyim. Ona kendimi affettirdikten sonra size getireceğim tamam mı?"

"Anlaştık baba. "

dedi İkisi de. Uçaktan vazgeçip havaalanına geldikleri arabayla yola koyuldular. Mira

"Baba Alvina abla sana neden küstü?"

" Şöyle diyeyim beni yanlış anladı. Yapmadığım bir şeyi yaptım sandı. "

"Hımm anladım. Sen de ilk başta Alvina abla beni kaçırdı sanmıştın ya onun gibi mi yani?"

"Evet onun gibi "