Indy Swan, The Dark Curse

The Shepherd

Het was avond en het was de "Welcome Home" party voor David. Emma, Henry en ik zaten op een bankje bij David thuis. 'Hij herinnert zich niks doordat de vloek nog niet op hem werkt.' Zei ik. 'David heeft geheugenverlies.' Zei Emma. 'Dus kan zijn sprookjesleven niet worden vervangen door nepherinneringen.' Zei Henry. 'De nepherinneringen die zorgen dat niemand weet wie hij is.' Zei Emma. 'Klopt, wij gaan zorgen dat hij zich herinnert...' 'Dat hij Prins Charming is.' Onderbrak Emma mij. 'We moeten hem samenbrengen met Mary Margaret.' Zei ik. 'Hebben we toch al gedaan?' Vroeg Emma. 'Ja en toen werd hij wakker.' Zei Henry.

Maar toen kwam David aanlopen. Het was nog steeds raar dat zijn echte naam ook zijn vervloekte naam was. 'Jullie hebben mij gered, toch?' Vroeg David. 'Zoiets ja.' Zei ik. 'Jullie zijn de enigen die ik hier ken.' Zei hij. 'Dan blijf je toch lekker bij ons.' Zei Emma. 'Ooit een zwaard gebruikt?' Vroeg Henry droog. Daar moet David om lachen. 'Emma? Jij deelt een huis met Mary Margaret, toch? Komt ze ook nog?' Vroeg David. Volgens mij vind hij haar wel leuk. En plakte een duivelse grijns op mijn gezicht. 'Ja en nee, ze kon niet.' Zei Emma. David liet haar hoofd hangen en liep droevig naar buiten.

De volgende dag spijbelde ik van school en ging naar Emma. Ik klopte op de deur. 'Hey Emma.' Zei ik en liep naar binnen. 'Moet je niet op school zitten?' Vroeg Emma. 'Ja, maar ik heb gesloten dat ik een dagje vrij neem. En dat kan wel vaker gebeuren.' Zei ik. Ik keek naar Mary Margaret die aan het schoonmaken was. 'Je krijgt nog ruzie met die pannenspons.' Zei ik. 'Er stond zo veel afwas.' Antwoordde ze. 'Komt dit soms door het bezoekje van David. Ik zag hem gisteren treurig weglopen.' Zei ik. 'We hebben alleen...' Geen idee wat ze daarna wou zeggen want ze stopte met praten. 'Ik weet het, en je hebt er juist aan gedaan.' Zei Emma. 'Hij was wel overtuigend.' Zei ze. 'En getrouwd.' Ging Emma tegen Mary Margaret in. 'Wat moet ik doen?' Vroeg Mary Margaret. 'Stop met afwassen. Nou eigenlijk stop om die borden te beschadigen.' Zei ik. 'Neem een borrel.' Zei Emma en pakte twee lege glazen en één glas met Sprite voor mij en een fles wodka. 'Ik weet niet veel van relaties. Die van mij zijn allemaal mislukt.' Zei Emma. 'Ik heb een vriendin en degene die me leuk vindt of vond geen idee. Probeerde me ooit te vermoorden.' Zei ik. 'Wat?' Schreeuwde Emma bijna. 'Grapje.' Loog ik. 'Hoe dan ook. Maar over het algemeen is het zo dat wat verkeerd voelt... ook verkeerd is. Dus hou je rug recht en laat hem zijn zaakjes regelen.' Zei Emma en we begonnen met drinken. Na het drinken ging ik met Emma mee naar het werk.

We zaten al een tijdje en ik keek in mijn sprookje boek. Henry of ik hebben hem altijd bij ons. Graham kwam binnen lopen. Met een bak donuts. 'Soms zijn clichés waar. En Indy hoor jij niet op school te zitten?' Vroeg Graham. 'Ja, maar heb geen zin en je gaat niks tegen mijn moeder zeggen.' Zei ik. 'Wat wil je?' Vroeg Emma. Blijkbaar wist ze dat er een adertje onder het gras was. Dat doet hij vaker. 'Ik had gezegd "geen avonddiensten". Je moet vanavond werken. Voor één keer.' Zei Graham. 'Waarom?' Vroeg Emma met een kleuter stem. 'Ik werk als vrijwilliger in een asiel. Iemand moet de honden eten geven en degene die dat normaal doet is ziek.' Zei Graham. 'Je boft dat je een koffiebroodje hebt gekocht.' Zei Emma. 'Doe maar maar een donut met jam.' Zei ik en pakte er één.

Maar Mary Margaret kwam binnen lopen. 'Meiden, heb je even?' Vroeg ze. 'Ik ga mijn kantoor inspecteren.' Zei Graham en liep weg. 'Hij is bij zijn vrouw weg. David is weg bij Kathryn.' Zei Mary Margaret. 'Rustig aan.' Zei Emma. 'Vanwege mij. Hij wil mij. Hij wil me vanavond zien. Ik probeer sterk te zijn, maar hij gaat maar door. Hoe stel ik hem teleur? Wat zou je doen?' Vroeg Mary Margaret. 'Ik zou gaan.' Zei ik. 'Wat?' 'Hij is weg bij haar. Hij heeft echt de daad bij het woord gevoegd. Meer kun je niet verlangen.' Zei ik. 'Hier zal Regina niet blij mee zijn.' Zei Mary Margaret. 'Reden te meer om het te doen.' Zei Emma snel. Mary Margaret zuchtte. 'Hemel, gebeurt dit echt?' Vroeg ze. 'Zeg jij het maar.' Zei ik.