Indy Swan, The Dark Curse

Heart of Darkness

Het was middag en ik ging met Henry naar Emma's huis. Puur, Mary Margaret was vandaag gearresteerd. 'Hey, jongens. Wat doen jullie hier?' Vroeg Emma. 'We willen Mary Margaret komen helpen.' Zei Henry. 'Ik zoek naar sporen. Jullie moeten naar huis.' Zei Emma. 'Mooi niet.' Zei ik. 'Als jullie maar niet in de weg gaan lopen.' Zei Emma. 'Wat zoeken we?' Vroeg ik. 'Ik kijk of er iemand heeft ingebroken. Een beschadigde deurpost, glasscherven, voetsporen.' Zei Emma. 'Wordt ze erin geluisd?' Vroeg Henry. 'Ja, maar niemand heeft een motief.' Zei Emma. 'Behalve Regina. Hallo Mary Margaret is Snowwhite. Regina is The Evil Queen. En die zijn aartsvijanden. Je wilde toch een motief horen.' Zei ik. 'Haat jegens Snowwhite beschouwt de recht niet als bewijs.' Zei Emma. Maar opeens zagen we een rooster. Emma liep erheen en haalde er iets uit. Het was een mes. 'Sorry, maar ik ga.' Zei ik. 'Ik ga mee.' Zei Henry. 'Nee, ik ga alleen.' Zei ik en liep naar Granny's.

Toen ik er was bestelde ik warme chocomelk met slagroom en kaneel. 'Wat is er?' Vroeg Ruby. 'Mary Margaret is gearresteerd.' Zei ik. 'Wat erg.' Zei Ruby en ze ging verder werken. Maar August kwam naast mij zitten. 'Die beker drinkt zich niet zelf op.' Zei August. 'Je meent het.' Zei ik en nam een slok. 'Je zit in de rats over je juf, hé?' Vroeg hij. 'Ze is onschuldig en niemand snapt dat.' Zei ik. 'De oplossing ligt vaak voor de hand, maar je vindt hem niet in die beker.' Zei August. 'Waar dan wel?' Vroeg ik. 'Is dat een boek daar in je tas?' Vroeg hij. Ik keek naar mijn tas. 'Als schrijver zoek ik de oplossingen graag in de literatuur.' Zei hij. 'Het is maar een boek.' Zei ik. 'We weten allebei dat dat niet waar is.' Zei hij. 'Wat weet je ervan?' Vroeg ik. 'Het is een verhalenboek.' Zei hij. 'Zoals elk boek.' Zei ik. 'Met verhalen die waargebeurd zijn.' Zei hij. 'Je denkt dat dit boek echt is?' Vroeg ik. 'Zo waar als ik hier zit.' Zei hij. 'Hoe weet je dat?' Vroeg ik. 'Laten we het erop houden dat ik een gelovige ben. Ik wil anderen het licht tonen. Daarom ben ik hier.' Zei hij. 'Ik geloof het al. Trouwens ik weet dat het bestaat.' Zei ik. 'Ik ben hier niet alleen voor jouw. De enige reden dat ik hier voor jouw ben is. Ik wou je nog bedanken van het reden van mijn leven. En voor Emma.' Zei hij. 'Dankje en om haar te overtuigen. Wacht reden van je leven. Wie ben jij. Ik heb niemand gered hier. Alleen in het Enchanted Forest. Wie ben jij?' Vroeg ik zachtjes. 'Ik was die houtenpop die je toen redden van het vuur.' Zei hij. 'Pinocchio?' Vroeg ik verbaast. Hij lachte. 'Ik wist dat je me bekend voor kwam. Je ogen waren precies het zelfde. Het enige is dat je niet meer van hout ben en volwassen. Ben je niet vervloekt?' Vroeg ik en we gaven elkaar een knuffel. 'Nee, dat verhaal vertel ik wel later.' Zei hij. 'Ow als iemand vraagt hoe ik je ken. Ik kom vaak de stad uit in Boston. En ik blijf je wel August noemen.' Zei ik. 'Oké. Maar eerst gaan we de vloek verbreken.' Zei August en liep weg. Ik pakte het boek en las erin. Ik vond iets over sleutels. Dat was het. Regina had niet in kunnen breken want ze heeft gewoon een sleutel. Ik pakte mijn telefoon en belde naar huis.

'Hallo met Henry.' Zei hij. 'Hey, ik ben het. Is mam thuis?' Vroeg ik. 'Nee, die is bij het politie bureau.' Zei hij. 'Mooi, ga naar de werkkamer van mam en pak de sleutelbos met appel eraan. Ik weet misschien hoe we bewijs kunnen laten zien.' Zei ik. 'Oké, en dan?' Vroeg Henry. 'Kom dan direct naar het huis van Emma en Mary Margaret. Tot zo.' Zei ik. Ik pakte mijn spullen bij heen en rende op was naar het huis waar we hadden afgesproken.

Henry en ik zaten op de trap in de flat. Emma kwam op de trap lopen. 'Ik heb het bewijs.' Zeiden we tegelijkertijd. Ik liet de sleutelbos zien. Hiermee is Regina in jullie huis gekomen.' Zei ik. 'Heb je die gestolen?' Vroeg Emma. 'Nee natuurlijk niet. Henry deed dat met mijn in opdracht. Volgens het boek open ze elke deur.' Zei ik. 'Die passen nooit in het slot.' Zei Emma. 'Gewoon proberen.' Zei Henry en pakte de sleutel bos terug en probeerde twee sleutels. 'Zie je? Je wilt graag dat operatie Cobra alles oplost.' Zei Emma. 'Dat is ook zo.' Zei Henry. 'Soms gaat de werkelijkheid voor.' Zei Emma. 'Laten we er nog eentje proberen. Alsjeblieft.' Zei Henry. 'Oké, eentje dan.' Zei Emma. 'Doe jij het maar.' Zei Henry en hij gaf de een sleutel aan Emma. 'Met deze moet je de deur open maken.' Zei Henry. En zo deed Emma en hij ging open. 'Geloof je ons wel?' Vroeg ik Emma keek maar verbaast om haar heen.

'Als dat echt zo is. Dan is Mary Margaret onschuldig.' Zei Emma. 'En nu?' Vroeg Henry. 'Niks.' Zei ik. 'Niks?' Vroeg Henry. 'Ja, we doen niks. We doen of zij inderdaad de dader is met andere mensen. Maar ondersteunen dan haar. Zo is de kans groter dat Regina er niet achter komt. Of duurt het wat langer. We kunnen zo zorgen dat er bewezen wordt dat ze onschuldig is.' Zei ik. 'Indy, je bent geniaal.' Zei Emma.