LOVE REVENGE | Jikook

15• Bölüm

Yorum yaparsanız beni çok mutlu edersiniz :*

-Jimin -

Kimse senin nelerle başa çıkmaya çalıştığını, neleri yendiği, yenemediğini, kimlerin yanında olmak istediğini, nelerin ağrıttığını başını, neler hissettiğini, neleri hissetmekten korktuğunu, içini, senden daha iyi bilemez. O yüzden dik yürü hep, kendine, sadece kendin lazımsın. Herkes bir yere kadar yanında olabiliyor çünkü. Bir yerden sonda yalnızsın, yapayalnız.

Busan'a doğru giden otobüsümde kafamı cama yaslamış bundan sonra ne olacağını düşünüyordum. Hayatımda nelerin değişeceğini, olacaklarla nasıl başa çıkacağımı..

Daha önemlisi içimdeki yaraları annemden nasıl saklayacağımı.. Vücudumda ki kapanmaya yüz tutmuş yaraları saklamak kolaydı. Fakat yüreğimin acısını ta öteden anlardı annem. Saklayamazdım.

Gözlerimi kapatarak uyumaya çalıştım. Düşünmekten başım ağıyordu. Uyuyup, biraz dinlenmem lazımdı. Ailemin beni böyle yenik görmemesi lazımdı.

Busan'a vardığımda sabaha karşıydı. En güzel hayalim geldi aklıma. Jungkook ile sahil kenarında, gün batımı sarılarak izlemek.. Çok isterdim. Eğer ayrı düşmeseydik..

Kim bilir belki bir gün gerçek olurdu...

Evin önüne geldiğimde, derin bir nefes alarak özlediğim yuvamın zilini çaldım . Bu kadar erken geleceğimi tahmin etmeyen annem yeni uyanmış uykulu gözlerle açtı kapıyı.

"Ben geldim annem."

Gülümsedi . O güven verici huzurlu kollarını açtı bana. Hiç tereddüt etmeden girdim kollarının arasına. Kokusunu içime çektim. Anne kokusu. Huzur..

"Evine hoşgeldin oğlum. Neden haber vermedin , hazırlık yapardım ,sevdiğin yemeklerden falan yapardım olmadı böyle ."

"Süpriz yapmak istedim annem. Sizi çok özlemiştim. Dayanamadım. "

Benden ayrılarak yüzümü avuçlarının arasına aldı. Tek tek inceledi yüzümü, bedenimi. Gözleri soldu sonra. Anlamış mıydı acaba ?

"İyi yaptın bebeğim içeri geç. Baban uyuyor, sende biraz dinlen sonra beraber güzel bir kahvaltı hazırlayalım ha ne dersin ?"

Kafamı sallayarak içeri girdim. Evimin kokusunu bile özlemiştim. Hiçbir şey değişmemişti. Her şey yerli yerindeydi.

"Önce odana gidip bir duş al. Yorgunluğunu at. Belki biraz uyursun daha erken. Sonra ben seni kaldırırım oğlum."

"Seni seviyorum annem. "

Anneme tekrar sarılarak saçını öptüm.

"Bende seni minik bebeğim. Bende seni. "

Sesi titriyordu. Anlamıştı.

Odama giderek elimde ki bavulu kenara bıraktım. Gerçekten hiçbir şey değişmemişti. Her şey bıraktığım gibi duruyordu. Önce banyoya girerek sıcak bir duş alarak kendime geldim.

Bavuldan çıkardığım pijamalarımı giyerek özlediğim yatağımının içine girdim. Telefonumu elime aldığımda bildirimde mesaj ve aramaların olduğunu gördüm.

* Mesaj Kutusu *

[TaeTae ]

-Jimin, bindin mi otobüse kardeşim ?
(01.45)

-Telefonun neden kapalı Jiminie??
(02.00)

-Jungkook seni sorup duruyor Jimin. Ona ne demeliyim?
(03.12)