LOVE REVENGE | Jikook

12• Bölüm

                       .. Acı..

3.000 kelime yazdım :")
Keyifli okumalar~

-Jungkook-

Bu hayat denen şeyde, iki farklı zarın tek sayıları gibiyiz. Birbirimizi toplasak, bir çiftiz. Fakat kaderin buna izni yok. Yani birbirimize ait olduğumuzu anlamamız için, önce hayat denen oyunu tek başımıza oynamayı denemeliyiz. Belki de birbirimizi kazanmak için, önce "bizi" kaybetmeliyiz.

------

Jimin'in çığlıklarıyla acının en derinini hissettim içimde. Yumruğum kadar olan kalbime defalarca kazık sapladılar. Jimin'in gözünden akan her bir damla yaş, kanattı yüreğimi tekrar tekrar. Vücudunda ki her bir iz, her bir çizik , kan damlaları yaktı geçti benliğimi. Dokunmaya kıyamadığım beden karşımda harabeye dönmüş beni bekliyordu. Onu kurtarmamı bekliyordu. Ben harabeye dönmüş sevdiğimi nasıl bu enkazdan çıkaracaktım? Kendimi ayağa kaldıramazken nasıl elinden tutup her şeyin üstesinden gelerek onu ayağa kaldıracaktım ? 

Taehyung ağlamaya başlayarak Jimin'in yanına gidip sarılmaya çalıştı. Fakat Jimin öyle bir bağırıp geri çekilmeye çalıştı ki bileğin de ki kelepçelerin kestiği o küçük ellerinden akan kanlar beyaz teninde süzülerek kollarına ulaştı.

Korkuyordu. Hepimizden. Ona dokunan, yaklaşan, ona zarar veren Yoongi'den; onu yalnız bırakıp , kurtaramayan, yetişemeyen bizden korkuyordu.
Ben korkuyorum Jimin'i sonsuza kadar kaybetmekten.

Gözlerimde ki yaşları silerek içimi dolduran nefret ve öfkeyle ayağa kalkarak yatağın ucunda ifadesizce oturan Yoongi'nin boğazına yapıştım. Sonradan farkettiğim üzere üzerinde sadece boxerı vardı. Yere yatırarak bütün sinirimin ve öfkemin el verdiği kadar sertçe suratını yumruklayarak dağıtmaya başladım. Ne karşılık veriyor ne karşı koyuyordu. Yüzü kanlar için de tanınmayacak hale geldiğinde Hoseok hyung belimden çekerek üzerinden kalkmamı sağladı.

"Onu ben hallederim. Jimin'in sana ihtiyacı var."

Yatakta küçücük kalan sevgilime baktım. Benim de her şeyden çok ona ihtiyacım vardı. Nasıl yüzüne bakabilirdim ki? Nasıl yetişemediğim için ondan özür dileyebilecek kadar yüzsüz olabilirdim?

"J-jimin.. Ben geldim sevgilim. Seni kurtarmaya geldim."

Geç kalmıştım.
Geç kaldım sevgilim diyemedim.
Sana dokundu mu diyemedim.
Canını yaktı mı diyemedim.
Çok ağladın mı , bağırıp yardım çağırdın mı diyemedim ..
Ben geldim dedim.
Kurtarmaya geldim..

Yatağın ortasında duran anahtarı alarak kelepçeleri açtım. Bilekleri morluk ve kanlar içindeydi. Elini tutmak istedim ama kendine çekerek cenin pozisyonunu aldı. Taehyung üzerinde ki hırkayı çıkararak Jimin'e giydirme çalıştı. Jimin ağlayarak itiraz ettiğinde Tae'de ağlayarak konuştu.

"Jimin.. Kardeşim.. Özür dilerim çok özür dilerim nolur benden kaçma Jimin. Sana zarar vermeyeceğim nolur Jimin elimi tut gidelim buradan."

Ürkekçe uzattığı elini Jimin'in tutmasını bekliyordu. Yavaşça elini tutan Jimin'i kendine çekerek önce sarıldı sonra elinde ki hırkayı yaralarına dikkat ederek giydirdi. Yerden pantolonunu alıp onuda giydirdiğinde bacaklarında ki kesikler canını yakmış olacak ki acıyla tıslayarak ağlamaya devam etti. Daha fazla uzak kalmaya dayanamayarak yatakta yanına oturdum.