LOVE REVENGE | Jikook

24 • Bölüm

Keyifli okumalar ❤
Bu arada 7bin olmuşuz hepinize çok teşekkür ederim 🌼

Özlüyordu. Jimin, sevdiği adamı çok özlüyordu. 3 gün geçmişti aradan.
3 gündür ne o huzur veren sesini duyabiliyordu, ne de o güzel yüzünü göremiyordu sevdiğinin...
Kendisini bulmasını istemişti fakat bu kadar uzun süreceği aklına gelmemişti küçük olanın. Amansızca sevgilisinin gelip onu bu cehennemden kurtarmasını bekliyordu. Sımsıkı sarılmasını bir daha hiç bırakmamasını bekliyordu. Ama Jungkook gelmiyordu.
Neden gelmiyordu ki? Özlememiş miydi Jimin'i ? Mutlu muydu onsuz ? Belki de unuttu beni , vazgeçti benden diye düşündü Jimin.

Yine bahçede ki salıncakta tek başına oturmuş sallanıyordu. Zaten o lanet eve hiç giresi yoktu. Tüm gününü bahçede geçirip sadece uyumak için eve giriyordu. Asla o iğrenç, acı veren odaya adımını atmamıştı. Gece salonda ki büyük koltukta yatıyor, sabah olunca ilk işi bahçeye çıkıp Jungkook'un gelmesini bekliyordu.

Hava güzel değildi bugün. Karanlıktı, kapalıydı. Tıpkı Jimin'in umutsuz içi gibi . Hava da yağmaya yer arıyordu, tıpkı Jimin'in minik gözleri gibi. Dokunsalar bir bir dökecekti acısını , özlemini.. Ama dokunmuyorlardı Jimin'in yüreğine. Kimse Jungkook gibi dokunamıyordu..

Hafif çıkan rüzgar ile üzerinde ki hırkaya daha çok sığındı Jimin. Yağmur yağacak gibi duruyordu.
Hoş yağsa bile o lanet eve girmeyecekti. Neden buraya geldiğini, neden kaçmak için burayı seçtiğini bilmiyordu. Sadece biraz bulunmamak ve saklanacak bir yer aramıştı kendince. Buraya geleceği kimsenin aklına gelmezdi. Ama Jungkook her zaman ki bulurdu minik adamını. Burada iğrenç şeyler yaşadığında da bulmuştu Jungkook onu. Yine bulurdu. Yine kurtarırdı sarışınını.

Ah size bahsetmedim değil mi ?
Jimin hastane sonrası ilk iş olarak kuaföre gidip saçlarını boyatmıştı. Sarıya. Tam bir civciv olmuştu fakat Jimin'in hoşuna gitmişti. Nasıl gitmesindi ? Jungkook ona ilk birlikteliklerinde saçlarını sarı yapmasını ve ona çok yakışacağını söylemişti. Biraz geç yaptı istediği şeyi fakat eğer Jungkook onu bulmaya gelirse kendini yeni haliyle sadece ona ait bir şekilde bulsun , sarmalasın istiyordu Jimin.

Yan evden gelen seslerle başını o tarafa çevirdi. Daha 2 gündür tanıdığı insanları sevip, benimsemişti çoktan. Burada ağladığı ve yalnız kimsesiz hissettiği o anda gelip bulmuşlardı Jimin'i. Jimin'e göre hepsi iyi ve kibar insanlardı. Onu aralarına alıp güldürmüş ve özlemini bir nebze unutturmuşlardı. Onlara minnettar olduğunu düşünüyordu. Fakat bilmediği çok şey vardı. Özellikle 'yeni arkadaşım' dediği Sofia'nın hiçte göründüğü gibi biri olmadığıydı. Onun hakkında çok yanılıyordu.

Saatlerce oturdu o salıncakta. Çok üşümüştü, hava soğuktu. Yağmur ha yağdı ha yağacaktı . Ama Jimin kesinlikle içeri girmiyordu. İstediği sıcaklık, şömineden gelen ısı değil; sevdiğinin kollarından gelen sevgi idi.
Isınmak için , yaşamak için , nefes almak için Jungkook'a ihtiyacı vardı.

Ayakkabısının ucuyla toprağı eşeliyordu. Başını salıncağın tek demirine yaslamış öylece bekliyordu. Sonra bir ses duydu bahçeden. Sofia'dır diyerek kaldırmadı başını. Şuan gelmesini istediği kişi kesinlikle o değildi. Konuşası yoktu. Sessizce devam etti yaptığı işe. Fakat adım sesleri durmak yerine daha çok yaklaşmaya başladı. Sonra o hafif rüzgar öyle bir koku bıraktı ki burnuna... Öleceğini sandı Jimin. Bu kokuyla öleceğini sandı. Bir tek buna ihtiyacım var diye düşündü. Bundan önce boşuna nefes almışım, benim hayatım bu koku diye geçirdi içinden. Hayal görmekten korktuğu için yine de kaldırmadı kafasını. Eğer kaldırır da onu karşısında göremezse yıkılırdı çünkü.

Adım sesleri durdu. Jimin toprakla oynamayı bıraktı. Rüzgar esmeyi bıraktı. Koku etrafını iyice sardı. Ve sonunda o ilahi sesi duydu sarışın...