The black king(Justin Bieber fanfiction greek)

1ο επεισοδιο

Γεια σας :). Σας το λέω από τώρα είμαι λίγο αρχάρια οπότε δειξ' τε κατανόηση αν γραφω βλακειες. Ευχομαι να σας αρέσει.

Μεριά Κατερίνας:

Σήμερα ειναι η πρώτη μέρα στο Λύκειο! Είμαι ενθουσιασμένη. Ανυπομωνώ να δω και την κολλητή μου την Δανάη. Εχουμε δυο εβδομάδες να τα πούμε. Ειχε πάει διακοπές. Χτυπάει το κινητό μου. Βλέπω το ονομα της κολλητής μου να αναβοσβήνει.

Εγώ: Έλα !

Δανάη: Έλα! Ανυπομονείς;;;;

Εγώ: Φυσικάααα!!

Δανάη: Κι εγώ! Μπορεί να έχει και κανένα μαναααριιι!;)

Εγώ: Σιγά μη. 'Ετσι κι αλλιώς εγω θα περιμένω τον κατάλληλο.

Δαναη:.....ασχολόαστο...Ποιον καταλληλο μωρε; Αυτοκίνητο και κοιλιακούς να εχει και τους καθομαι...

Έγω:Χαχαχαχαχα....

Δανάη: Μην γελάς σοβαρολογώ...

Εγώ: Καλά κλεινω για να μην έρθω με τα σωβρακα στο σχολείο.

Κλείνω το τηλέφωνο. Ετοιμάζομαι γρηγορα. Φοράω ένα τζιν σορτσάκι, μια φοσφοριζέ ροζ ριχτη (Θεε μου επιθετααα ο.0) μπλούζα και τα άσπρα all star μου. Παίρνω τη μωβ τσάντα μου (σχολίκη) και φεύγω. Στο δρόμο συναντάω τη Δανάη για να πάμε μαζί στο σχολείο. Φτάνοντας το ματι μου πέφτει κατευθείαν σε ένα αγόρι. Τι όμορφος που είναι. Κατερίνα! Σοβαρέψου. Συνεχίζω με την Δανάη να κάνω βόλτες για να συνηθίσουμε λίγο το μέρος. Λέμε κάτι σαχλαμάρες για να παιρνάει η ώρα.

-Ψιτ, Κατερίναα , Μου φωνάζει ψυθιριστά η Δανάη

-Τι;;;, της λέω με τον ίδιο τόνο

-Ενά μαναρομάναρο σε κοιτάει.

-Μη λες βλακείες εσένα κοιτάει.

-Όχι, είμαι σίγουρη οτι κοιτάει εσένα.

-(Ξεφυσάω) Για να τον δω.

-Εκείνος εκεί μετο μαυρο παντελόνι και το μαυρο δερμάτινο. Με τα μαλλια μοικάνα, που έχει κρεμάσ ει τα γυαλλιά ηλίου του απο την μπλούζα του.

-Δεν χρειάζονται τοσες ανατριχιαστικές λεπτμέριες!

Κοιτάω για να καταλάβω ποιον λέει. Τον βρηκα. Μα αυτός είναι ο ωραίος που ειδα πριν!!!Κια κοιτάει κατα δω!!Μολις ειδε οτι τον ειδα γυρισε απ'την αλλη μεριά με μια ανεκφραστη έκφραση.

-Είδες;;; Εσένα κοιτουσε βλαμμένο.

-Μπορεί να μην κοιτουσε εμενα!!

-Καλα ο,τι πεις, παντως παραδέξου οτι ειναι ΜΑΝΑΡΙΙ!!

-Καλος είναι....

-.......

-Καλα είναι ωραιοςς!!!!

-Αντε μπραβο.

 Νιώθω ένα χέρι να ακουμπάει στον όμο μου. Γυρνάω. Ηταν ο κολλήτός μου  ο Νικος(σας το χάλασα ε; χδ).

-Επ, Νίκο!, του έιπα

-Μας ξέχασες μικρο;

- Σου χω πει να σταματησεις να με λες ετσι. Αφου σε παιρνάω δυο μήνες, του λέω και με παίρνει αγκαλιά

-Το ξέρω αλλα είσαι πιο κοντή απο μένα οποτε..., μου λεει ενώ με έχει ακόμα αγκαλια

Νιώθω ενα χέρι να με τραβάει μαλακά πισω από τον ομο μου. Νιώθω μια ανατριχήλα γυρνάω να δω ποιος είναι. Αμαααααννν!!!! Το μαναριιι!!! Με κοιτάει μέσα στα ματια. Τα δικά του ειναι μελί. τι ωραία ματια.... Γυρνάει και κοιταει τον Νικο του οποίου τα ποδια ετρεμαν για καποιο λογο. Ο Νίκος προσπαθει να φυγει.

- Φευγεις απο τωρα;;;, ρωταει το μαναρι τον Νικο(πως αλλιως να τον ελεγα;;)

Ο Νικος κοντοστεκεται χωρις να μιλαει. Καλα , τι έπαθε;;

-Νομίζω πριν αγκαλιασες την Κατερινα ε;,

Το μανάρι ξερει το ονομα μου!!!:;;;;;; Μπερδεύτηκα. Βασικά με ξέρουν αρκετοι απο δω. Σχεδον όλοι , αλλα αυτον δεν τον εχω ξαναδει ποτε.

-Την ρωτησες αν θελει;;; , ξαναλέει το μαναρι

Ο Νικος απλα στεκοταν με την πλάτη γυρισμένη χωρίς να μιλαει. Κατι δεν παει καλα εδω... Το μανάρι μου δίνει τα γυαλια του να τα κραταω. τον κοιταω απορημενη αλλα τα κρατησα. Περπατάει χαλαρα προς το μερος του Νικου και με μια κινηση τον αναγκαζει να τον  κοοιταξει. Ο Νικος ειχε γινει ασπρος.

-Σου εδωσε κανεις την αδεια να τη  αρπαζεις ετσι και να την αγκαλιαζεις;

-Α-α-απλα κ-κ-κολλητ-τοι ει-ειμαστ-τ-τε... Δ-δ-δ-δεν έκανα τιποτα....,Καταφερε να τραυλισει ο Νικος

Τοτε το αγορι με τα μελι ματια αρπαζει τον Νικο απ'την μπλουζα και τον σηκωνει στον αερα.

-Δεν μου αρεσιε η μουρη σου.,του λεει

Τοτε έρχεται προς το μερος μου αργα. Οταν εφτανει μπροστα μου με κοιταει στα ματια και παιρνει μαλακα τα γυαλλια του απο τα χερια μου.

-Τζαστιν, είπε και εφυγε

Ελπίζω να σας αρεσε η αρχη. Στο επομενο θα βάλω την μερια του τζάστιν. Συγνωμη για τα ορθογραφικα και που τον ελεγα συνεχεια μαναρι μαναρι μαναρι χδ. Λοιπον τα λέμε.:)