The black king(Justin Bieber fanfiction greek)

7o επισοδειο

Μερια Κατερινας:

Ξυπναω με εναν δυνατο πονοκεφαλο. Παω να ξυπνησω τον αντρεα διπλα μου.

-Αντρ...

Και υστερα θυμαμαι οτι ηταν ονειρο.. Τι ηλιθεια... Παω και βρεχω λιγο τα ματια μου για να ξυπνησω .. Ειναι κοκκινα και πρησμενα ... Μαλλον θα εκλαιγα στον υπνο μου... Το κεφαλι μου θα σπασει. Ξαφνικα καποιον ασθανομαι πισω μου.. Γυρναω.. Κανεις.. Παιρνω μια βαθια ανασα.. Κοιταω την ωρα.. Ευτυχως δεν ειναι πολυ αργα , οποτε προλαβαινω να ντυθω για το σχολειο και να φτασω και στην ωρα μου... Ετοιμαζομαι στα γρηγορα.. Δεν εχω ορεξη να κατσω να αποφασισω τωρα τι να φορεσω οποτε βαζω κατι απλο... Βαζω λιγο μεικαπ μηπως και δεν φαινονται πολυ τα πρησμενα μου ματια... Παιρνω την τσαντα μου και φευγω.Περπαταω αργα. Δεν εχω δυναμη να περπατησω γρηγορα. Μετα απο κατι αιωνες φτανω στο σχολειο. Βλεπω την Δναη με τον Νικο να με χαιρετανε χαρουμενοι. Τους χαιρεταω κι εγω με ενα ψευτικο χαμογελο.

-Τι εγινε;;, με ρωταει η Δαναη

Φυσικα και καταλαβε οτι ειμαι χαλια...

-Τιποτα

-Ναι αυτο...

-Αφου δνε εχω κατι...

-Καλα αν επιμενεις., ειπε ειρωνικα

Τοτε το ματι της επεσε στο κολιε. Το εχει ξαναδει. Τι της κινησε την περιεργια. Το κοιταω και εγω ετσι οπως κρεμοταν απο το λεμο μου. Το ειχα ξεχασει ανοιχτο.. Με μια κινηση το κλεινω. Καταλαβα οτι ηδη ειχε δει την φωτογραφια.

-Εμμ..Νικο;; Παμε να σου πω;;,λεει η Δαναη

Αμεσως με αφησαν μονη μου.. Τωρα τι επαθε. Σιγα μην μου πει. Βλεπω τον Τζαστιν να μπαινει και αυτος μεσα. Αμεσως γυριζω το κεφαλι μου και ψαχνω μηπως και δω κανεναν γνωστο για να μην ειμαι μονη μου και ερθει να μου μιλησει. Δεν θελω να τον δω. Ειμαι σιγουρη πως και αυτος ξερει τι τρεχει αλλα δνε μου λεει. Βλεπω τον Γιωργο. Αμεσως τρεχω προς το μερος του και του γραπωνω το μπρατσο δεν ξερω γιατι.

-Τοσο πολυ χαιρεσαι που με βλεπεις ε;; , αστειευεται

-Οχι απλα δεν χερομαι που βλεπω καποιον αλλον.

-Οκ;;; , λεει απορημενος Και ποιον ακριβως δεν χαιρεσαι που βλεπεις;;

-Καποιον..

Τον εβλεπα να με κοιταει επιμονα. Καποια στιγμη τον βλεπω να ερχεται προς τα εκει. Τοτε καταλαβα. Δεν ειχα καμια διαθεση να ξαναρχισει καυγα οποτε αρχιζω να πηγαινω κι εγω προς το μερος του.