The black king(Justin Bieber fanfiction greek)

!!Tελος πρωτου κυκλου!!

Λοιπον, αυτο ειναι το τελευταιο επισοδειο του πρωτου κυκλου. Συντομα θα ξεκινησω και τον δευτερο. Θελω λοιπον να ευχαριστησω ολες τις αναγνωστριες, και ειδικα αυτες που μου εδωσαν votes & comments. Επισης, θα ηθελα να χιλιοευχαριστησω την κολλητη μου η οποια οπτε κολλουσα και δνε ηξερα τι να γραψω μου εδινε τις πιο καταπληκτικες τις ιδεες. Θα της αφιερωνα αυτο το επισοδειο αλλα οπως σας εχω πει και σε προηγουμενο παρτ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ!! Τελος παντων. ;)

-Τα πραγματα δεν πηγαν ομως οπως τα ηθελα....

-Δηλαδη; , ρωτησα γεματη απορια

Με κοιταξε με ενσα περιεργο υφος. Σαν να ντρεποτανε.

-Στο μπαρ που δουλευα δεν συχναζαν και πιο καλες παρεες... Ναρκομανεις, λειστες, ακομα και δολοφονοι. Και σιγα σιγα......

Εκανε μια παυση. Πηρε μια βαθια ανασα και κοιταξε την Δαναη. Επειτα συνεχισε.

-Σιγα σιγα εμπλεξα κι εγω.

Η Δαναη γουρλωσε τα ματια της. Μαλλον αυτο το τελευταιο δνε το ηξερε ουτε εκεινη.

-Το θεμα ειναι ομως πως δεν εμπλεξα απλα. Αρχισα τα ναρκωτικα. Οχι μονο να παιρνω αλλα και να πουλαω. Ενα σωρο ανθρωποι, ακομα και παιδια πεθαναν εξετιας μου. Απομακρυνθηκα απο ολους κι απο ολα. Μονο με τον Τζαστιν, με τον Τσαζ μιλαγα....

Ο Τζαστιν τον κοιταξε. Γυρισε και ο Αντρεας και τον κοιταξε.

-Και τον Τζεισον....

" Τζεισον" ειπα μεσα στο μυαλο μου. Κατι μου θυμιζει αυτο.

-Επειτα απο λιγο, αρχισχε να μπαινω τοσο βαθια μεσα σε αυτο τον απαισιο κασμο, που νομιζα πως θα κατερρεα.... , ειπε και εκανε μια παυση παλι

Ειχε παρει μια περιεργη εκφραση. Σαν να σιχαινοταν. Μετα συνεχισε ο Τζαστιν.

-Μια μερα ηταν πολυ χαλια. Με πηρε τηλεφωνο και μεσα στην επιρια των ναρκωτικων Αρχισε να βριζει και να λεει ξανα και ξανα "δεν αντεχω αλλο". Στ τελος της συζητησης μου ειπε:' Τζαστιν πρεπει να με βοηθησεις".

Ο Αντρεας εσκυψε το κεφαλι. Κοιταξα τον Τζαστιν και τον Αντρεα απο ρημμενη. Μεχρι που καταλαβα απο μονη μου τι εγινε. Κοιταξα τον Τζαστιν με γουρλωμενα ματια.

-Πηρες εσυ τη θεση του.... , σχεδον φυθιρισα

Ο Τζαστιν με κοιταξε.

-Κανεις δε θα το καταλαβαινε. Μονο ο Τσαζ και ο Τζαισον τον ηξερε καλα. Ολα πηγαιναν καλα. Και ο Αντρεας αρχισε να συνερχεται. Ομως αναμεσα σε εμενα και τον Τζεισον υπηρχαν πολλες διαφωνιες. Δεν χωνευομασταν καθολου. Ετσι καποια στιγμη που ο τσακωμος παρατραβηξε, τον εδιωξα απο τη συμμορια που ο Αντρεας ειχε δημιουργησει. Ετσι αρχισε να απειλει εμενα και τον Αντρεα πως θα το πει σε ολους στο υποκοσμο και ο Αντρεας θα ανγκαστει να ξαναπεσει στα  ναρκωτικα. Ομωσ τοτε....

Δεν προλαβε να συνεχισει. Το κουδουνι χτυπησε. Κοιταξα τον Τζαστιν.

-Θα παω εγω, του ειπα

Σηκωθηκα απο τον καναπε και αρχισα να πηγαινω προς την πορτα. Την ανοιγω και βλεπω το αγορι που επεσα πανω του στο δρομο.

-Εμμμ... συγνωμη... Κατερινα ειπαμε.... μαλλον θα εκανα λαθος... , μου ειπε

-Εμμμ , δεν ειναι εδω το σπιτι μου.Ποιον ψαχνεις;;

Με κοιταξε με ενα περιεργο υφος. Μετα χαμογελασε λοξα και ειπε.

-Ασε με να μαντεψω.... Η αδερφη του Αντρεα....

Τον κοιταξα εκπληκτη. Και τοτε θυμηθηκα.... το ονομα του ηταν Τζεισον.

Λοιπον επλπιζω να σας αρεσε, οχι μονο το επισοδειο αλλα ολος ο κυκλος. Θα ξεκινησω τον επομενο κυκλο συντομααα. Comments & Votes ^^