The black king(Justin Bieber fanfiction greek)

21ο επισοδειο

* Πισω στο σημερα *

Ξυπνησα με ενα δυνατο πονοκεφαλο. Ανακαθησα στο κρεβατι και σκεφτηκα λιγο το ονειρο. Ειμαι μπερδεμενη. Γιατι να μου πει η Δαναη ψεματα οτι ο Αντρεας πεθανε; Ολα ειναι μπερδεμενα. Περπατησα μεχρι την κουζινα. Ανοιξα ενα συρταρι και πηρα ενα ντεπον. Πηρα και ενα ποτηρι το γεμισα με νερο και το καταπια. Κοιταξα το ρολοι της κουζινας να δω τι ωρα ειναι. 6 το απογευμα. Αυριο ειναι Σαββατο ευτυχως. Μεταφερθηκα στο σαλονι και ανοιξα την τηλεοραση. Γυρναω τα καναλια αλλα δεν εχει τιποτα που να με ενδιαφερει, μεχρι που το ματι μου επεσε σε μια φωτογραφια που εδειχναν στις ειδησεις ενος τοπικου καναλιου. Δυναμωσα τον ηχο για να ακουω καλυτερα.

"Ο νεαρος, γνωστος ωσ black king, βρισκεται για αλλη μια φορα στο κρατητηριο. Αυτη τη φορα για διακινηση ναρκωτικων. Ομως τα νεα για αυτον δεν σταματανε εκει....."

Εκλεισα την τηλεοραση.

-Στο κρατητηριο;; , αναρωτηθηκα φωναχτα

Πηρα γρηγορα κλειδια και κινητο και ετρεξα προς την πορτα. Την ανοιξα και αρχισα να τρεχω προς το αστυνομικο τμημα, οταν επεσα πανω σε καποιον.

-Συγωμη, γυρισα και του ειπα

Αυτος γυρισε με εκνευρισμενο υφος. Με κοιταξε και το υφος του φανηκε αλλιωτικο.

-Ε-εγω συγνωμη, ειπε

-Εμμ.. απλα βιαζομουν, εγω εφταιγα , του ειπα

-Χμμμ... Τελος παντων. Τζεισον, ειπε και μου απλωσε το χερι

Το κοιταξα για λιγο σκεφτικη. Το βλεμμα μου περασε απο πανω του μεχρι κατω. Ηταν ντυμενος στα μαυρα και φορουσε ενα καπελο αναποδα.

-Εμμ, Κατερινα, του ειπα και ενωσα τα χερια μας

Τον κοιταξα στα ματια. Ηταν ομορφος.  Απομακρυνα το χερι μου .

-Πρεπει να φυγω ομως γιατι βιαζομαι.

-Μηπως ες να σε συνοδεψω; , μου ειπε και σχηματισε ενα πλαγιο χαμογελο

-Εμμμ, δεν νομιζω, ειπα και αρχισα να περπαταω γρηγορα προς το αστυνομικο τμημα

Μετα απο αρκετη ωρα εφτασα. Ειδα τον Τζαστιν να καθεται απ'εξω. Μολις με ειδε ηρθε και με αγκαλιασε.

-Εεεεε τι κανειςς;;;; , τον ρωτησα

-Το ξερα οτι θα ρθεις , μου ειπε και χαμογελασε πονηρα

-Τι εννοεις;; Και γιατι εισαι εξω και οχι μεσα;;;

-Α δηλαδη θα ησουν χαρουμενη αν ημουν μεσα;

-Δεν ειπα αυτο. Σε εδειξαν στις ειδησεις και...

-Βασικα τους εδωσα λαθος πληροφοριες γιατι το ξερα οτι θα ερθεις να δεις αν ειμαι ενταξει , ειπε και χαμογελασε με ενα υφος ικανοποιησης

-Τι;;; Πως το εκανες αυτο το θαυμα;;;

-Βρισκω τους τροπους μου, ειπε και μου εκλεισε το ματι

Τον κοιταξα με ενα περιεργο βλεμμα.

-Ωραια αφου δεν τρεχει κατι καλυτερα να φυγω

Εκανα στροφη αλλα με επιασε απο το χερι, με γυρισε και κολλησε το σωμα μου με το δικο του.

-Ξερεις οτι πρεπει να μ ιλησουμε.

Τον κοιταξα στα ματια. Ειχε δικιο. Ομως φοβαμαι για το ποια ειναι η αληθεια. Μπορει να ειναι χειροτερη απο το ψεμα.

-Δεν ξερω αν πρεπει.... , του απαντησα

-Ο Αντρεας κοντευει να τρελαθει μετα απο την τελευταια σας συναντηση ξερεις.

-Θα ερθω, αλλα υπο εναν ορο! , του ειπα και τον κοιταξα με ενα σοβαρο υφος

-Τι;

-Θα μου πειτε την αληθεια, γιατι αν δεν το κανετε, θα το μαθω, και τοτε δεν θα ξερετε πως να τα ξαναμπαλωσετε!

-Ωραια, θα σου πουμε την αληθεια. Ετσι κι αλλιως γι αυτο πρεπει να μιλησουμε.

Μ επηρε απο το χερι και αρχισαμε να περπαταμε προς το δικο του

Το ξερο, μικρο και βαρετο, αλλα το επομενο θα ειναι πιο ωραιο ;) Αργησα λιγο να το ανεβασω γιατι ειχα ΠΟΛΛΕΕΕΕΣΣ δουλειες. Το επομενο θα μπει πιο γρηγορα^^ Comments & Votes^^