The black king(Justin Bieber fanfiction greek)

20ο επισοδειο

Εμεινα να τον κοιταω. Τα χερια μας ακομα ηταν ενωμενα σε χειραψια. Τον κοιταγα με ενα μουντο, αλλα ταυτοχρονα εκπληκτο βλεμμα. Ο Τζαστιν ετριβε αμηχανα τον σβερκο του. Ενα δακρυ κυλησε στο μαγουλο μου. Τραβηξα το χερι μου. Και πηγα να συνεχισω το δρομο μου για το σπιτι, οταν η φωνη του Τζαστιν με σταματησε.

-Κατερινα....

Γυρναω και του σκαω ενα χαμογελο.

-Ναι;

Με κοιταει.

-Ειναι..... , τον σταματησα

-Οχι Τζαστιν, ο αδερφος μου εχει πεθανει.

Ο Αντρεας με κοιταξε με ενα λυπημενο βλεμμα.

-Μπορω να σου εξηγησω, ψελλισε

Τον κοιταξα. Δεν μπορουσα να πιστεψω στα ματια μου. Ο Αντρεας ειχε πεθανει. Πως ειναι δυνατον να στεκεται μπροστα μου. Ή μαλλον πως γινεται να μου ειπαν ολοι τοσα ψεματα. Να εκμεταλλευτηκαν το οτι δεν θυμομουν και να φτιαξουν μια δικια τους πραγματικοτητα και α με βαλουν να ζησω μεσα σε αυτη. Ο αδερφος μου, ο πολυαγαπημενος μου αδερφος..... Κι αυτος ομως μου ειπε ψεματα. Δεν ηξερα τι να πω. Μια βροχη συναισθηματων με ειχε κατακλεισει. Κυριαρχησε ομως ο θυμος.

-Τι να  μου εξηγησεις;

-Ε,....ξερεις.....

-Οχι δεν ξερω! Γιατι ειναι πολλα πραγματα που πρεπει να μου εξηγησεις!!

-Κοιτα...

-Ή μαλλον, ξερεις, αλλαξα γνωμη. Γιατι να σε εμπιστευτω; Για ν αμου πεις παλι ψεματα;

-Δεν ειναι ετσι...

-Ή ακου! Εχω μια ιδεα. Μιας και τωρα που σε ειδα τα βρηκες σκουρα, ξανακανε οτι πεθανες! Πολυ απλη λυση! Ε; Πες μου τι γνωμη σου! , του ειπα με ενα σφιγμενο χαμογελο

Ηθελα να κλαψω. Αλλα οχι. Ποτε δεν κλαιω μπροστα σε αλλους. Μονο μπροστα στον Αντρεα εκλαιγα. Αλλα δεν τον αναγνωριζω πια. Ο Αντρεας παντα μου ελεγε την αληθεια. Ποτε δεν μου ειχε πει ψεματα. Γιατι αυτο αλλαξε; Ε;

-Ασε με απλα να σου εξηγησω...

-Οχι Αντρεα δεν θελω να κου εξηγησεις! Γυρνα εκει που κρυβοσουνα τοσο καιρο και εγω απλα θα κανω σαν να εισαι νεκρος! Μην σε κουραζω κιολας!

Στραβοκαταπιε και με κοιταξε. Κατεβασε το κεφαλι κατω. Πηγα να φυγω. Ο Tζαστιν πηγε να με ακολουθησει.

-Θες κατι; , τον ρωταω

-Μα δεν θα σε παω σπιτι σου; , με κοιταγε με ενα περιεργο βλεμμα