1. Bölüm: Üvey Anne

3.5K 118 17
                                    

Sabah kalktığımda aklıma gelen ilk şey bugün Aylin Teyze'nin bize geleceği oldu. Saçmasapan bir heyecan sarmıştı içimi, sanki kadın benimle tanışmak için gelmiyordu da beni oğluna istemek için geliyordu. Yok daha neler. Ciddiyim bak benim beyin ölümüm gerçekleşiyor da benim haberim yok.

Yatakta kendi kendime debelenmeye başladım. Her sabah düzenli olarak yaptığım bir şey oluyor bu. Özellikle okul zamanlarında erken kalktığımda yaptığım hareketler klasik. Alarmı duyduktan sonra küfret, önce sağ gözünü aç, sonra onu kapat sol gözünü aç, ikisini birden aç, kambur bir şekilde doğrul, köy ağası gibi otur, odanın mimarisini incele, tekrar kendini yüz üstü yatağa at, sonra kalk formanı giy. Benim bütün sabah hayatım bu. Okul önemli değil de okul öncesi kalkmak daha vahim.

Bütün bunları düşünürken yatakta doğruldum ve tam karşı duvardaki saat gözüme takıldı.

''Ohaa saat on iki buçuuuk!'' Dışımdan söyledim evet. Hatta babam da bunu duydu.

Kapı yavaşça açıldı ve babam kafasını içeri uzattı. Yüzü her zamankinden daha sevimliydi sanki.

''Uyandın mı kızım? Bugün Aylin gelecek unutmadın değil mi?'' Hiç unutur muyum baba, sevgili üvey annemi?

''Evet, hatırlıyorum. Saat kaçta gelecek? Çok uyumuşum ben ya baba keşke uyandırsaydın.''

''Çok tatlı uyuyordun, kıyamadım.'' Yaa çok tatlıyım ben çooook (!).

''Her neyseee, baba kaçta gelecek Aylin Teyze?''

''İki gibi gelecek Çağla. Daha zamanımız var güzelce hazırlan ve kahvaltıya gel kızım.''

Babam odadan çıktı ve yatağımda, oturduğum yerde saçlarımı karıştırmaya başladım. Babamın bana tatlı deyişi aklıma geldi. Keşke gerçekten tatlı olsaydım. Tatlı olsaydım hayatım boyunca en azından bir kere çıkma teklifi alırdım değil mi?

Yataktan kalktım ve banyoya gidip aynanın önüne geçtim. Beyaz tenimle uyum içinde olan ve uyumaktan şişmiş ela gözlerime baktım. Gözlerimin rengi tıpkı anneminkiler gibi ve bana hep onu hatırlatır. Dolan gözlerimi silip annemi hatırladığıma dair hiçbir iz bırakmadıktan sonra gözlerime bakmayı kestim. Gözlerimin yeşil olmasını isterdim. Mavi falan değil sadece yeşil. Yeşil göz en büyük zaaflarımdan biri. Yeşil gözlü biri gördüğümde balinaya tecavüz eden orangutan görmüş gibi bakarım yani, bu da bir gerçek.

Hemen uyumaktan berbat olmuş yüzümü yıkadım ve odama koşup giysi dolabımı açtım. Kısa kot şortumu ve sıfır kol beyaz kurukafalı uzun tişörtümü üstüme geçirdikten sonra çekmecemden tarağımı alıp hafifçe belime kadar olan sık dalgalı saçlarımı taradım. Artık kahvaltıya inebilirim.

Aşağıya indiğimde babamı kahvaltı masasına oturmuş beni bekliyorken buldum. Hemen koştum ve masaya, tam karşısına oturdum. Bana gülümsedi ve yumurtasını yemeye başladı.

''Baba?''

''Efendim kızım?''

''Sen Aylin Teyze'yle ne zamandır görüşüyorsun?''

''Imm, 5 ay olmuştur herhalde.''

''Ve bu kadar zaman bunu benden sakladın?''

Cevap vermedi ve yemeğini yemeye devam etti. Gözlerini kaçırmıştı. Ben de sessizliği bozmadım.

Yedikten sonra babamı zor bela oturma odasına yollayıp masayı tek başıma toplamak istediğime ikna ettim ve masayı toplamaya başladım. Babam oturma odasından seslendi.

''Çağla, Aylin birazdan burada olur canım.'' Kalbim gittikçe daha da hızlı atıyordu.

''Tamam ba-'' Ding donggg!! Harika. Babam koşarak kapıya doğru gitti, ben de peşinden.

''Kızım lütfen ön yargılı olma ve onunla güzelce sohbet edin.'' Hafif tebessüm ederek söyledi bunları ama sanki yalvarıyordu. Beni böyle küçük çocuk gibi tembihlemesinden nefret ediyorum. Yine son uyarılarrrrr, son uyarılaaaarr...

Babam kapıyı açtığı anda benden bile güzel ve benden daha bakımlı bir kadın gördüm. Tü tü tü tüü maşallah x 41 öyle yaniiii. Ben hiç makyaj yapmazken bu kadın düğüne gelmiş resmen.

Kadın kapıdan içeri girerken hafifçe beni süzdü. En sonunda yüzüme baktı. Gülümsedim. Kötü bir kadına benzemiyordu aslında.

''Hoşgeldin Aylin.'' Babam gülümsüyordu.

''Hoşbulduk. Ferhat, bu kızın olmalı değil mi? Maşallah kızımız da çok güzelmiş.'' Demiştim ben içimde sanki beni istemeye geleceklermiş gibi bir heyecan var diye. Haklıyım, dağılın. Bu arada senin kadar güzel olmasak da thanks be hanım teyzeğ.

''Teşekkür ederim Aylin Teyze.'' Evet, içimle dışım kesinlikle bir değil.

Bu bölüm de bu kadağğ :D

Çünkü Seni SeviyorumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin