You're Mine, Period. (Completed)

Chapter 28

Author's PoV.

"Kayo po ba ang tatay ko?"bungad na tanong ni Yuri, there was an unexpected tears in her eyes that began to flow..

"Y-Yuri...."Genivah stiffed as she stepped forward to hold her crying daughter, nabigla sya nang umiwas si Yuri sa hawak nya..

"Ma....*sniffs* a-anong ibig sabihin nito??"tuloy parin sa pag agos ang mga luha ni Yuri, Tyrone stood up and speak..

"Yuri, I'm sorry....sorry for not being with you in your childhood, please forgive me.."

"Baby please, let me explain.."sambit ni Genivah, may nag babadya naring mga luha sa kanyang mata na pilit nyang itinatago..

"H-halos araw-araw, Ma.. Taon-taon, ini-imagine ko nalang na nandyan sya at sumu-suporta saakin tulad ng ibang ama, sinabi ko narin sa sarili kong hindi ko na sya kailangan..*sniff* si-sinabi ko sa sarili ko na h-hindi na kita pipiliting sabihin saakin kung nasaan sya!! Pero...bakit ngayon ko lang sya nakilala?? Sa hinaba haba ng panahon bakit ngayon ka lang nag pakita?!!"Yuri shut her eyes to Tyrone who's in a puffy eyes..

Wala ni isang nag tangkang mag salita, Yuri turned her back..

"Sorry po Ma, P-pa.. Kailangan ko lang po ng break, nga pala....Na miss kita Mama, I Love You po.. Papa Mahal din po kita, pero sa tingin ko...sa susunod ka nalang po bumawi sa akin.."sabi ni Yuri habang naka talikod sa kaniyang ama at ina..

"Yuri! Saan ka pupunta?!"sigaw ni Genivah nang mag simulang mag lakad paalis si Yuri, tumalikod si Yuri at humarap ulit sa kanila..

"*smiles* Mag papahangin lang po.." Yuri said with her sweetest smile, muli syang tumalikod at iba na ang expression ng mukha nya..

'Hindi ko alam kung bakit ikaw ang unang taong pumasok sa isip ko, sana matulungan mo ako...kailangan kita..'-Yuri's mind..

***

Yuri PoV.

Hindi ko alam kung saan ako pupunta, gusto ko syang tunguhan pero hindi ko naman alam ang bahay nya.. Patuloy lang ako sa pag takbo hanggang sa dumilim na..

Hindi pamilyar sakin ang lugar kung nasaan ako, wala pa akong kinakain simula nung maka uwi ako..

I'm so tired of crying, but I can't control my tears.. Patuloy parin ako sa pag iyak haggang sa may naaninagan akong play ground, may ilaw sa isang poste doon kaya agad ko yon tinakbo.. Malabo na ang paningin ko dahil narin siguro sa mga luhang pilit lumalabas sa mga mata ko..

"BAKIT??!! diba dapat masaya ako?!!! Kilala ko na ang Papa ko!! Makakasama ko na sya???"sabi ko sa sarili ko, tuluyan nang nanghina ang tuhod ko at bumagsak narin ang katawan ko sa lupa..

Niloko ako ng Mama ko, hindi nya sinabi sa akin ang totoo.. all this time, I've been studying at my dad's academy.. Ano pa ba'ng itinatago nya?!! Bakit hindi nya sinabi noon kahit pangalan manlang ng Papa ko??!! Si Sir Tyrone lang pala...ang Papa ko..

Naka higa na ako sa lupa, hindi ko inaalintana ang sunod-sunod na pag patak ng ulan sa buong katawan ko.. Wala ang mga bituin sa langit, habang lalong lumalakas ang ulan parang tuluyan narin akong nalulunod sa kawalan..

"Ka-kailangan kita, nasaan ka na ba?"sambit ko sa aking sarili habang pinapakiramdaman ang malakas na buhos ng ulan..

Bago mawala ang malay ko'y parang gumaan ang pakiramdam ko nang marinig ko ang boses nya..

"I'm just here, take a rest my Yuri.. I'll be here forever, I Love You.."

Ethan PoV.

Pauwi na kami kasama ang buong Gang, 6:00 pm na nung napag desisyunan naming umuwi galing sa grocery.. Hayys, I feel free when I already confess..