Νιώθω όπως εκείνα
τα θλημμενα απογεύματα που ερχόμουν σε εσένα
κι έψαχνα για τις απαντήσεις
μέσα στο κεφάλι μου .
Καθόμουν στη καρέκλα απέναντι σου.
Κι εσύ με ρωτούσες τι νιώθω .
Κι άλλοτε θλίψη , και πότε φοβος .
Και μετά ξανά θυμός
που νιώθω πάντα τόσο μόνη
όταν είμαι με παρέα .
Κι εσύ μου χαμογελούσες ήρεμα
και μου ' λεγες πως όλα θα περάσουν
και πως μια μέρα θα βρίσκομαι
ακριβώς εκεί που ανήκω .
Και σήμερα δεν ήρθα πάλι
κι έχω καιρό να έρθω , το ξέρω .
Μα φοβάμαι μη με ρωτήσεις "Τι νιώθω "
και σου απαντήσω πως
πάει καιρός τώρα
που δεν νιώθω τίποτα .....
Φοβάμαι μην μου πεις πάλι
πως όλα θα πάνε καλά
Και που δεν θα μπορώ πια να σε πιστέψω .
~ΡΕΝΈ ΣΤΥΛΙΑΡΆ~
( Συγγνώμη δεν ξέρω το τίτλο του ποιήματος )
VOCÊ ESTÁ LENDO
Ποιήση για την ποίηση (ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ)
PoesiaΤότε όμως η Ποίηση; Τι αντιπροσωπεύει μέσα σε μια τέτοια κοινωνία; Απαντώ: τον μόνο χώρο όπου η δύναμη του αριθμού δεν έχει πέραση . ~ Οδυσσέας Ελύτης~ Η ποίηση είναι πιο φιλοσοφική και πιο σπουδαία από την ιστορία, επειδή η ποίηση μιλάει περισσότε...
