Μεγάλη φτώχεια πλάκωσε, παιδί μου,/ και το ψωμί το τρώμε με το δράμι.
Πέθανε η κόρη εψές του μπάρμπα Τίμου- δεκάξι χρονών, σαν το κρύο νερό-
κ’ η σεμνούλα η Πηνιώ του μπάρμπα Τσάμη/ την κακιά στράτα πήρε από καιρό.
Η φτώχεια τους ανθρώπους έχει αγριέψει./ Προχτές τη Δημαρχία είχαν κυκλώσει
μάνες, παιδιά, που η πείνα τα ‘χει ρέψει,/ κι άλλος ψωμί ζητούσε, άλλος δουλειά,
μ’ αντίς ψωμί- σαν πήρε να σουρουπώσει-/ με το ξύλο τους διώξαν τα σκυλιά.
Τα μάτια τους παράξενα σπιθίζαν,/ κ’ είχαν σφιχτά τα χείλη. Ακολουθούσα
και γω μαζί, και την καρδιά μου αγγίζαν/ τα λόγια τους σα γνώριμη λαλιά,
και πόθησα, δεν ξέρω πώς, να κλειούσα/ όλους μ’ ίδια στοργή στην αγκαλιά.
Λες κ’ ήτανε παιδιά μου σαν και σένα/ και γω ήμουνα γι αυτούς καλή μητέρα,
κ’ είχα τα μάτια, γιε μου δακρυσμένα/ σαν από λύπη, σαν από χαρά,
κ’ ήμουνα νέο πουλί που στον αγέρα/ δοκίμαζα πρωτάνοιχτα φτερά.
Γιάννης Ρίτσος
DU LIEST GERADE
Ποιήση για την ποίηση (ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ)
PoesieΤότε όμως η Ποίηση; Τι αντιπροσωπεύει μέσα σε μια τέτοια κοινωνία; Απαντώ: τον μόνο χώρο όπου η δύναμη του αριθμού δεν έχει πέραση . ~ Οδυσσέας Ελύτης~ Η ποίηση είναι πιο φιλοσοφική και πιο σπουδαία από την ιστορία, επειδή η ποίηση μιλάει περισσότε...
