Gewoon vrienden?

210 8 0
                                    

Ik lig onderhand al 2 uur lang in mijn bed te woelen. Hoe moeilijk kan het zijn om gewoon simpel in slaap te vallen? Ik besluit dus maar om naar de keuken te gaan om warme chocolademelk met slagroom te maken. Maar eenmaal in de keuken aangekomen ben ik niet alleen.

"Hey, wat doe jij hier?"

"Ik zou aan jou hetzelfde kunnen vragen." Argh David had helemaal gelijk.

"Oke, dat is waar, ik kon niet slapen dus ik dacht dan maak ik maar warme choco."

"Ik dacht precies hetzelfde, alleen dat ik het beter niet zelf kan maken." Oohw jongens ook altijd met hun kookkunsten!

"Wil je soms dat ik ook voor jou maak?" Zeg ik poeslief terwijl ik het antwoord allang weet.

"Nee echt hoe wist je dat nou?" (enorm sarcastisch)

Ik probeer een wenkbrauw op te trekken, maar dat kan ik niet. "Damn it!"

"Hahahahaha, als je iets niet kan doe het dan ook niet Luna, en by the way dat laatste zei je hardop."

"Ga nou maar gewoon uit de keuken voordat je hier nog iets aanricht, wegwezen."

"Ja mama" En lachend liep David naar de woonkamer.

Na zo'n tien minuutjes was ik klaar en liep ik zelf richting de woonkamer.

"Thanks Luna!" Hij sprong op van de bank en wilde me zo te zien een dikke knuffel geven.

"Hoho, rustig aan, straks ligt de chocomelk op de vloer."

"Ja dat willen we niet hebben hè?"

Het is al wel even geleden dat ik zo samen met David op de bank zat. We kunnen altijd gezellig praten over echt alles! Het is zo ontzettend fijn om zo'n goede vriend te hebben.

"Weet je David, ik heb er nu al super zin in om naar sister act te gaan!"

"Ik ook, alleen het duurt helaas nog wel even."

"Ja, ik weet het." Ik voelde me onderhand echt slaperig worden. "David ik denk dat ik maar eens naar bed ga."

"Is goed, dan doe ik dat ook maar."

Ik zette onze mokken in de keuken en liep richting de trap.

"Auw, kijk eens uit." De deur van het toilet vloog open en ik knalde er keihard tegenop waardoor ik op de grond belande.

"Sorry, gaat het wel." David stak zijn arm uit om me omhoog te helpen.

"Ja hoor behalve dat ik misschien een hersenschudding heb!" Niet dat het hielp om dat te zeggen want David begon alleen maar te lachen.

gave of gekWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu