No words || larry stylinson || dutch

Dag 3 / dag 4

Pov: Louis

46 kilo. Is het veel? Is het weinig? Ik weet het niet meer. 'Oké Louis dat is niet goed, je bent afgevallen. we gaan nu even meten hoe lang je bent. Dan kunnen we kijken hoeveel kilo je nog moet aankomen. Al weet ik zeker dat het best veel kan zijn.' Ik kijk de angstaanjagende dokter aan. Aankomen. Vreselijk woord. 'Wil je even hier komen te staan?' Hij wijst naar een lang meetlint. Ik knik stilletjes en ga er voor staan. 'Goed je bent 172 meter lang. En voor jou lengte is 67 kilo normaal. Dus je zou op zijn minst 11 kilo moeten aankomen.' Mijn mond valt open. 11 kilo! Dat is heel veel. 'Het moet in kleine stapjes hé Louis. Het kan misschien wel jaren gaan duren. Je hoeft niet in een keer 7 kilo te eten.' Jaren. Zal ik hier jaren zitten? Een groot deel van mijn mislukte leven door brengen in deze gevangenis? Zal ik dat wel vol houden? Ik weet het niet, maar ik moet het voor Harry doen. Hij heeft het nodig. Diep in gedachte schrik ik op. 'Oké Louis kom je?' Liam en Harry staan in de deur opening. Ik knik zacht en loop mee. Op weg naar de eetzaal. Want het avond eten staat al klaar.

Iedereen zit stilletjes te eten. Maar ik prik natuurlijk lusteloos in mijn aardappelen. Tot Niall de stilte verbreekt. 'Hoe was het bij de dokter.' Ik kijk zoekend rond tegen wie hij het heeft, maar kom dan snel tot de conclusie dat hij het over mij heeft. Mijn wangen worden rood. 'Ik...uh... tja wat noem je goed?' Niall glimlacht omdat ik niet wist dat ik het tegen hem had. 'Hoeveel?' Zegt Maya. Ik kijk haar niet begrijpend aan. 'Hoeveel kilo.' Maakt ze haar zin af. 'Oh...eh...46 kilo.' Ik hoor wat geschokte geluiden van iedereen af komen. Behalve Harry, want hij wist het al. 'Wauw Lou dat is echt niet veel.' Niall geeft een klopje op mijn schouder. 'Ik woog 51 toen ik binnen kwam, maar ik ben 1.80 meter lang.' Oja Maya heeft ook "anorexia". Ik haal mijn schouders op. 'Hoe lang ben jij eigenlijk?' Iedereen grinnikt. Want ik ben natuurlijk de kleinste. 'Ik ben 1.72.' Mompel ik. Ik draai mijn hoofd naar Harry. Hij glimlacht kleintjes. Want natuurlijk was Harry ook weer groter.

Na het (zoals altijd) vreselijke eten, maak ik me klaar om naar bed te gaan. Het is nog best vroeg. Maar deze dag was best vermoeiend voor mij. Ik poets mijn tanden, en kleed me om in mijn geruite pyjama broek. Daarna ga ik lekker in mijn warme bed liggen. Als ik bijna slaap word er op mijn deur geklopt. 'Open.' Roep ik. De deur gaat open en Harry staat daar. 'Hey Harry, kan je niet slapen?' Hij schud zijn hoofd. 'Wil je bij me komen liggen?' Hij knikt zachtjes en ik hou de deken omhoog. Hij gaat voorzichtig naast me liggen. We liggen met onze gezichten naar elkaar toe. 'Welterusten Harry.' Fluister ik zacht. Maar Harry zegt natuurlijk niks terug. Ik glimlach door mijn eigen gedachte en val in een diepe slaap.

'Sstttttt niet zo hard, dadelijk worden ze nog wakker.' Een rare fluister stem maakt me wakker. Maar ik laat mijn ogen gesloten om te luisteren. Maar veel hoor ik niet. wel zie ik een rare flits door mijn oogleden heen, die me gelijk wat wakkerder maakt. Langzaam open ik mijn ogen. Meteen zie ik Niall Maya en Jill voor me staan. 'Wat is er aan de hand?' Nadat ik dat gezegd heb voel ik wat bij me arm. Ik draai mijn hoofd er na toe. Harry ligt vredig te slapen, en ik heb mijn arm om hem heen geslagen. We lagen dus lepeltje lepeltje. Voorzichtig schud ik Harry wakker. 'Harry, wakker worden.' De rest probeert ongemerkt uit mijn kamer te sluipen, wat natuurlijk slecht lukt. Harry opent langzaam zijn ogen, en gaat rechtop zitten. Hij kijkt me vragen aan. 'Gisteren kwam je mijn kamer in je kon niet slapen, dus ik bood aan om hier te slapen.' Hij knikt beduusd. Waarschijnlijk omdat hij het niet zo goed meer weet. 'Zullen we opstaan? Het eten is bijna klaar.' Harry knikt instemmend en loopt naar de deur. 'Tot zo Harry.' Hij geeft me een klein glimlachje en sluit de deur.

Ik zucht. Wauw dit had ik niet verwacht. Maar erg vind ik het niet. Ik heb zeker lekker geslapen met Harry. Het voelde gewoon zo...natuurlijk. Wat ik eigenlijk nooit heb bij iemand. Zelfs niet bij me moeder. Ik zucht weer. Ik mis mijn moeder zo erg. Misschien kan ik met haar bellen? Dat zou vast wel mogen toch. Want dan ga ik het na het eten doen. Hoe sneller hoe beter. Ik hoop dat ze dan wel al wakker is. Snel werp ik een blik op de klok. Ik moet wel opschieten, dadelijk kom ik te laat voor het eten.

'Hey iedereen.' Er komen een paar hey's terug en ik ga naast Niall zitten. 'Hey uhm Niall?' Hij kijkt me vragend aan. 'Kan je hier naar je ouders bellen?' Niall schiet in de lach. Meteen word ik heel onzeker. 'Natuurlijk kan dat!' Ik zucht van opluchting. 'Ga straks maar naar Liam. Hij helpt je wel.' Ik knik bedankend. Wauw dat is dan ook weer geregeld. Wat moet ik eigenlijk zeggen tegen haar? Hey mam het gaat niet goed maar het maakt niet uit? Nee dat klinkt echt super dom. Ik ben zo diep in gedachte dat ik vergeet te eten, wat Liam blijkbaar ook gezien heeft. 'Hey lou, je moet nu wel gaan eten hoor.' Ik schrik op uit mijn gedachte. 'Oh Hey Liam, ik vroeg me af kan ik straks naar mijn moeder bellen?' Hij glimlacht. 'Natuurlijk kan het, als je dit wel nu op eet.' Ik knik instemmend. Ik wil super graag bellen, dus ik zal wel moeten eten. Met tegenzin neem ik een hap van het broodje met kaas. Nog ongeveer 10 happen te gaan.

~<~<~<~<~<~<
Hey cuties! Hebben jullie al gehoord over Niall zijn nieuwe vriendin? Ik vind ze best cute samen. En IK HEB EEN NIEUWE COVER!!! Wat vinden jullie er van? Trouwens heb ik mijn fan account op Instagram al wel eens gezegd? Volgens mij niet. (Het is wel Engels talig dus sorry als je dat niet kan) ik post vooral memes en dat soort stuf dusss volg me;) ->
@_.the._.directioners._ <-