Pov Louis:
'Ja doe maar een washandje.' Ik hoor stemmen maar wie het is kan ik niet plaatsen. Langzaam open ik mijn ogen. Ik wil meteen omhoog schieten maar er houd iemand me tegen. 'Ho..ho rustig Louis.' Het is Liam. 'Wat is er gebeurd?' Ik kan me niks herinneren. 'Je was aan het voetballen maar wist niet te stoppen. Louis je had dood kunnen zijn!' Ik kijk naar beneden. 'Gelukkig vond Niall je.' Ik kijk op. Niall? 'Ja Niall ik zou hem snel bedanken.' Ik wil meteen opstaan, maar Liam helpt me langzaam. 'En niet rennen!' Roept Liam me na. Oké welke kamer was het nou? Zat hij naast me? Nee misschien daar naast. Dat zou kunnen nou ja gewoon proberen. Ik klop op de deur. Met een grote snelheid gaat de deur open. 'Louis!' Een happy Niall staat voor me. Hij knuffelt me. Ik sla langzaam mijn armen om hem heen. 'Omg ik ben zo blij dat je nog leeft!' Ik kijk naar mijn schoenen. 'He.....het maakt niet uit. Het had slechter kunnen aflopen.' Ik knik. 'Hoelang ben ik weg geweest?' 'Twee uur ofzo' Ik kijk naar de klok die achter Niall hangt. Want we staan nog steeds in de deuropening. 5 uur? 'Wil je anders even binnen komen?' Niall houd de deur open. 'Uhh ja prima.' Ik loop zijn kamer binnen. Toch iets anders dan mijn kamer. 'Beetje stom uitzicht maar prima.' Zegt Niall. 'Het is wat je prima noemt. Ik vind het een gevangenis.' Niall kijkt naar me maar ik kijk weg. 'Er komt een tijd dat je er vrede mee hebt.' Nu kijk ik naar Niall. 'Heb jij dat dan?' 'Ja, maar ik ben nog niet beter.' Ik ga bij zijn raam staan. Hij heeft uitzicht op een autoweg. Best saai.
Na even gepraat te hebben zien we dat het al bijna 6 uur is. 'Ik denk dat we moeten gaan.' Ik stem in en we lopen naar de eetruimte. Niall loopt meteen naar een groepje maar ik blijf staan. Dadelijk willen ze niet dat ik er bij zit. Of ze vinden me te lelijk. 'Louis kom gewoon hier zitten.' Niall roept me. Ik loop dan toch maar naar Niall. 'Ik ga je voorstellen aan mijn vrienden! Dit' hij wijst een meisje aan. 'Is Maya. Naast haar zit' hij wijst een jongen met schattige krullen aan. 'Harry. En daarnaast zit Jill.' Hij wijst als laatst een meisje met blond haar aan. 'Hoi ik ben dus Louis.' Zeg ik een beetje onzeker. Iedereen zegt hoi terug behalve Harry. Nou ja misschien heeft hij zijn dag niet. 'Wat eten we!' Roept Niall enthousiast. Hij houd van eten dat weet ik zeker. 'We eten pasta.' Roept Liam naar Niall. Een van de begeleiders schept op. Je moet in een rij gaan staan. Met tegenzin laat ik mijn bord vol scheppen. 'Doe maar iets meer.' Zegt Liam met een knipoog. De begeleider doet het ook nog. Ik zucht en loop terug naar onze tafel. 'Tja Louis zo gaat het hier.' Zegt Maya terwijl ze ook met tegenzin naar haar eigen eten kijkt. Ik besluit om gewoon niet met mijn eten bezig te houden en alleen te praten. Dan valt het minder op, hoop ik.
'Waarom zit jij hier?' Vraagt Ik. Harry zegt niks. 'Harry praat niet.' zegt jade. 'Je kan het proberen maar dat gaat je niet lukken.' Louis wil net iets aan het jade vragen maar ze is hem voor. 'Niemand hier heeft ooit zijn stem gehoord.' Jade kijkt naar Harry die nog altijd glazig voor zich uit staart. 'Word je daar niet gek van?' Ik kijk naar Harry hij is best knap. God zo mag je niet denken, als mam er achter komt ben je dood, niet dat ik dat al bijna ben...
'Goed Louis al wat gegeten?' Liam komt aan hun tafel zitten. 'Nee dus.' Stelt hij vast als hij naar mijn bord kijkt. 'Jij gaat niet weg tot je het hele bord op hebt.' Ik kijk hem ongelovig aan. 'Ja sorry Louis als het niet anders kan.' Vandaag heb ik nog niet gegeten of wel? Misschien mag het wel dan? Of dan ga ik daarna gewoon lekker sporten dan gaat alles er meteen van af. Laat ik dat maar doen. Langzaam eet ik de eerste hap. Maar dan heb ik het gevoel dat iedereen me aanstaart. Ik kijk omhoog. Het klopt. Als ze zien dat ik kijk gaan ze meteen verder met waar ze mee bezig waren. Langzaam begin ik dan maar te eten. Als ik op kijk zie ik dat bijna iedereen al klaar. 'Ga maar zonder mij.' Zeg ik want ik laat ze niet wachten op mij. Ik bedoel wie wacht er nou op iemand die niet wil eten? 'Nee, we wachten wel.' Zegt Maya. 'Weten jullie het zeker? Ik ben niet de snelste.' Het komt er een beetje schamend uit. 'Nee Louis wij zijn vrienden en lot genoten die steunen elkaar.' Ik glimlach. Wauw wat Niall zei maakte me echt wat blijer. Ik zie de rest, behalve Harry me aanmoedigend aankijken. Hoe kan Maya al klaar zijn? Misschien weet ze wel dat ze er toch niet onder uit komt. Ik zucht en kauw het met moeite naar binnen.
JE LEEST
No words || larry stylinson || dutch
Fiksi Penggemar'Waarom zit jij hier?' Vraagt Louis. Harry zegt niks. 'Harry praat niet.' zegt het rood harige meisje naast hem. 'Je kan het proberen maar dat gaat je niet lukken.' Louis wil net iets aan het meisje vragen maar ze is hem voor. 'Niemand hier heeft oo...