Güney evi terk edip annesinin evine gitmişti annesinin odasına gittiğinde biri ile konuştuğunu fark etmişti durup dinlemeye başlamıştı
Selin : hakkını ödeyemem Hakancım...senin sayende o kızdan kurtuldu...vicdan yapıp durma hakan ufak bir pembe yalan söyledin o kadar...merak etme sana paranı vericem
Güney duyduklarına şok olmuştu
Güney : A-Anne
Selin : O-oğlum...sen mi geldin
Güney : anne yaptın mı bunu
Selin : neyi
Güney : anne duydum herşeyi ya sen nasıl böyle bir şey yaparsın
Selin : oğlum yanlış duymuşsundur
Güney : kulağım Sağır değil anne nasıl yaptın bunu ya...neden böyle şeyler yapıyorsun bıktım anne bıktım benim mutsuzluğum seni mutlu mu ediyor anlamıyor musun ben Songül varken mutluyum ama senin o beynin bir türlü almıyor...Acı çekmem için mi yapıyorsun
Selin : oğlum senin iyiliğin için
Güney : sen benim iyiliğin düşünme tamam mı
Güney kapıyı çarpıp gitmişti
Eylül,Kader ve Songül avukatın yanına gitmişti
Eylül : Songül tekrar düşün
Songül : yeterince düşündüm ben
Eylül bir şey demedi telefonu çalmıştı arayan kişi Güneydi
Eylül : efendim
Güney : Eylül... Songül yanında mı eve gittim Cemre bir yere gittiler dedi
Eylül : Evet yanımda
Güney : verir misin ?
Eylül : veremem... Songül şuan avukatla konuşuyor
Güney : ne avukatı ?
Eylül : boşanma davası için
Güney : N-ne...Hayır nerdesiniz siz?
Eylül adresi verince Güney acele ile kızların yanına gelmişti Songül Güneyi görünce şok olmuştu
Kader : aa! bunun ne işi var burada ?
Güney : Songül!...
Eylül : Kader...hadi biz yalnız bırakalım
Kader : Hayır kardeşimi bırakmayacağım...
Eylül : Kader... hadi!
Kader : offf iyi!...
Eylül ile Kader biraz uzaklaşmışlardı
Songül : ne işin var burada ?
Güney : Aşkım...
Songül : aşkım mı? şimdi de aşkım mı olduk...
Güney : Songül beni bir dinle...Sonra ne söyleyeceksen söyle
Songül : çabuk söyle ve sonra defol git...
Güney herşeyi baştan aşağıya anlatmıştı
Songül : ben sana dedim dimi ben seni aldatmadım diye
Güney : çok özür dilerim Songül
Songül : şimdi gidebilirsin
Güney : affettin mi beni?
Songül : hayır bana o şeyleri söylemeden önce düşünecektin
Songül kızların yanına gider
Songül : yürüyün kızlar
Kader : ne oldu ?
Songül : evde anlatırım
Eylül : tamam
Kızlar eve gitmişti Eylülün telefonu çalmıştı
Eylül : bir sen eksiktin...
Kader : kim ki?
Eylül : yok bir şey ben şu telefonla konuşayım
Kader : tamam
Eylül telefonu açmıştı
Emre : mesajımı okumadın galiba
Eylül : şey ben yeni uyandım da
Emre : bu saate...saat 14.30 geçiyor
Eylül : düğün vardı da ondan
Emre : şey istersen seni almaya geleyim bir şeyler yaparız
Eylül : şey emre benim işim var da başka zaman yapsak olur mu?
Emre : Eylül bir şey mi oldu ?
Eylül : yoo ne olacak ki ?
Emre : ne bileyim benden kaçıyorsun gibi hissettim
Eylül : yalnış anlamışsındır sadece işim var o kadar
Emre : iyi bari inanayım...Yarın sözümü aldım sahildeki kafeye bekliyorum
Eylül istemese de kabul etmişti
Eylül : tamam gelirim arkadaşım(!)
Emre : güzel bekliyorum arkadaşım(!)
Yorum ve votelerinizi bekliyorum yaparsanız sevinirim 💜🙏
