Eylülün ağzından
İki yıl geçmişti Aliyi affettmiştim o kadar pişman olmuştu ki bende dayanamadım affettim ne yapayım bende hep böyleyim insanlar ne kadar sırtımda vursalar ne kadar kötü davransalar hep affettim...Cemre ve Mehmet sevgili olmuştu iki sene içerisinde...nasıl olduysa bizde anlamadık sorduğumuzda ilk görüşte aşk dediler...kardeşim adına mutluyum Mehmet ile sevgili olduğundan beri yüzünde hep gülücükler vardı...Songül ise karnı şişmişti çok tatlı gözüküyordu ama kardeşim korkuyordu haklı olarak onunda diğer bebeği gibi kaybedeceğinden korkuyordu Güney Songülün eski hamileliğinden daha çok üstüne düşüyordu...Kader benim güzel yüzlü kardeşim o malesef aşk yüzüne bakmadı aslında kendi de istemedi hedefi Üniversite diploması almak...Meral yine her zamanki gibi cıvıl cıvıl onun bu halini daha çok seviyorum
Kınam vardı bugün aslında istemiyordum Meral tuturdu olsun diye bende kırmadın aynanın karşısında oturdum makyajımı yaparken Meral elimden ruju almıştı
Meral : dur canısı ben yapayım
Songül : sakın yapmasın Eylül benimki gibi yapar
Meral : Sus sen ne güzel eser yapmıştım ama hanımefendi beğenmedi
Cemre : Meralcim...baya abartmıştın
Meral : hiçte bile Cemrecim
Eylül : tamam ama abartılı yapma
Meral : tamam tamam azıcık yapıcam
Songül : umarım
Kader : neyse oyalanma hadi yap
Nihayet kınam yakılmıştı herkes göbek atmışlardı herkes evlerine gitmişti
Meral : ya Eylül yarından itibaren artık yoksun
Kaderin gözleri dolmuştu
Meral : sen niye ağlıyorsun
Kader : ne bileyim kızım ya teker teker gidiyorsunuz
Songül : ay Kader eninde sonunda sen de gideceksin
Kader : zor ama neyse
Eylül : ne oldu Meral sürekli elin telefonda
Meral : bunlar kesin bekarlığa veda partisi yapmışlardır
Eylül : yok ya Ali yapmaz o şeyleri sevmez
Meral : belki yapmışsa
Cemre : Mehmet vardır
Meral : o daha fena işte kusura bakma ama Cemrecim seninki de çapkın gibi bir şey
Cemre : Meral!
Meral : ne!...neyse ben bir Merti arayım
Kader : ara ara yoksa içinde kalacak Meral
Meral : offf
Meral Merti aramıştı
Mert : aşkım
Meral : nerdesiniz Mert