Gözümün önünde yıkıntı kalmıştı bina alev içinde yanıyordu...kardeşlerim...Ali...Güney...Mert...Feride Hanım...Toprak hoca...Hepsi oradaydı binaya koşmaya başladım iki kişinin beni tutmasıyla binaya giremiyordum
"Durun bir yere gidemezsiniz"
Eylül : bırak beni Ali!...
"Hanımefendi çok tehlikeli bir patlama olabilir"
Eylül : ya kardeşlerim ailem orda lütfen yardım edin
" Merak etmeyin biz sağlık ekiplerine haber verdik"
İçeriye girmek istiyordum ama bir türlü beni bırakmıyorlardı sağlık ekiplerinin sirenleri geliyordu ortalık savaş alanı gibiydi herkes koşturuyordu binanın içinde yangın çıkmıştı itfaiye ekipleride gelmişti
Eylül : lütfen kurtarın lütfen
"Lütfen geride durun yine bir patlama olabilir"
Eylül : hayır!...burada durucam
"Hanımefendi işimizi zorlastırmayın"
Beni uzaklaştırmaya çalışıyorlardı ama bir yere gitmeyecektim birden içerden birisini çıkartmışlardı oraya doğru koştum Güneydi yüzü kanlar içindeydi
Eylül : Güney iyi dimi bir şey şöyle
Sağlık ekipleri müdahale ediyordu
"Malesef exs olmuş"
Eylül : o da ne demek!
"Başınız sağolsun"
Üstüme sanki kaynar su dökülmüş gibiydim ölmez o
Eylül : hayır ya bir şey yapın ölmez o ya bir şey yapsanıza
"Üzgünüm"
Güneyin üstünü örtmüş ambulansa içine cikariyorlardı
Eylül : hayır ya
Polisin konuşmalarını dinlemeye başladım
Amir : nedir durum
Polis : maalesef amirim sağ çıkan biri yok
Eylül : ne ne demek yok
Polis : lütfen sakin olun
Eylül : ne sakini ya söylediğiniz şeyin farkında mısınız?
Yere çökmüş vaziyette tek tek cesetlerin çıkmasını izliyordum bu gerçek olamazdı
Eylül : hayır...Hayır ya ölemezsiniz beni bırakamazsınız Hayır hayır
Yerimden sıçramıştım sağa sola baktım evdeydim yanımda Büşra vardı diğer tarafımda ama nasıl olur rüya mi görüyordum karşımda annem vardı
Mesude : annem iyi misin?
Boş boş bakıyordum etrafa bakıyordum
Mesude : rüya gördün kızım
Eylül : An-annne s-sen yaşıyorsun...sen nasıl olur öldün
Büşra : Abla ne diyorsun annem ölmedi ki rüya gördün sen
Eylül : nasıl bütün her şey rüya mıydı?...anlamıyorum Kemal sen-
Mesude : tamam annem dünkü olay seni etkilemiş olmalı
#Flashback
Yazarın ağzından
Eylül : anne sana bir şey söyleceğim
Mesude : noldu
Eylül : anne Kemal abi bana
Mesude : Sus sakın söyleme ağzından çıkmasın o kelime
Eylül : anne ilk önce yapmaz dedim ama yapıyor işte nolur onu gönder bu evden
Mesude mutfaktaki bıçağı alıp yatak odasına gitmişti bıçağı Kemalin boğazına dayadı
Mesude : ulan şerefsiz
Kemal : Mesude
Mesude : kalk lan şerefsiz benim kızma musallat oldun sen Kemalim yapmaz dedim yaptın dimi şerefsiz
Eylül : anne yapma anne bırak bıçağı
Mesude : defol git bu evden hadi!...
Kemal hızlıca evden ayrılmıştı Eylül hemen annesine sarılmıştı
Mesude : bitti Annecim
#Flashbackson
Birden ağlamaya başladım üzülsem mi sevinsem mi bilemedim o kadar acıyı gerçekten yaşamamıştım bir yandan da kafamda kurduğum kardeşlik...Aşk...mutlu günler için üzülmüştüm...annem sarılmıştı bana bende gözyaşlarım içinde ona sıkıca sarılmıştım
Ve final önceki bölümlerden bahsetmiştim finale az kaldı...garip bir duyguymuş vedaları hiç sevmem finali böyle yapmayacaktım ama izlediğim filmde sonu böyle bitince ani karar değişikliğiyle bende yapmaya karar verdim fazla uzatmayacağım vote ve yorum yapan herkese çok çok teşekkür ederim sessiz okuyucularım sizede Teşekkür ederim yinede okuduğunuz için teşekkürler diğer hikayelerde görüşmek üzere 💜
011018
-Deniz
