Friday ရဲ့ မိုးဟာ ညေရာက္သည္အထိ မတိတ္ခဲ့ပါ
မိုးကုန္ခါနီးသိမ္းၾကံဳးမ်ားရြာေနသလားဟု ထင္ရေလာက္
ေအာင္ကို အေတာ္ေလး သည္းထန္ပါသည္ !! ညစာ
ထမင္းစားသည္အထိ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ဟာ အတူရွိ
ေနဆဲပဲ ေဒၚၾကီးထားသာ ေခတ္လူငယ္ဆိုပါက သူ
တို႕နွစ္ေယာက္ကို ရိပ္မိခ်င္ေကာင္း ရိပ္မိနိုင္ေသာ္
လည္း သူ႕အျမင္မွာေတာ့ ေယာက်္ားေလး သူငယ္ခ်င္း
နွစ္ေယာက္ လို႕သာ ျမင္ပါလိမ့္မည္
ဒါကိုအခြင့္ေကာင္းယူကာ သူတို႕နွစ္ေယာက္ကလည္း
တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အေပ်ာက္မခံၾကပါ
ည 8:00 ထိုးေတာ့ ေသာ္ေသာ္ဇင္ ဆီက Ph လာျပီး
ေႏွာင္ၾကိဳး ေဒါသထြက္ရပါေသးသည္ ~ အေပၚထပ္
က ေႏွာင္ၾကိဳး အခန္းေလးထဲမွာ အျပာႏုေရာင္ မီး
အိမ္ေလးတစ္ခုသာထြန္းထားသည္ ~~
ေခါင္မိုးေပၚ သစ္ရြက္ေတြေပၚ ကတၲရာလမ္းမေပၚ
ရြာသြန္းေနေသာ မိုးစက္ေတြရဲ့ အသံ နဲ႕ ေအးစက္
မႈနဲ႕အတူ မွိတ္ျပျပမီးေရာင္ေလးဟာ ရွိေသာသူ႕
အခန္းေလးထဲမွာ ေႏွာင္ၾကိဳးမဲ့ သူ႔ေဘးနားမွာ
အိပ္ေနေသာ ေရာင္ျပန္လင္း ကို ေငးကာ
ၾကည့္ေနသည္ ~~
ဗလာျဖစ္ေနေသာ အေတြးေတြမွာ ခ်စ္သည္ဟု
စာတမ္းထိုးထားေသာ အနီေရာင္ စာလံုးမ်ားစြာ
ရွိသည္ ~ ရြာေနတဲ့မိုးစက္ေတြနဲ႕အတူ ေရာ
ယွက္ေနတဲ့ သူ႕ရင္ခုန္သံေတြရွိသည္ ~~ ထိုအ
ရာအားလံုးသည္ ထိုသူထဲမွ ဆင္းသက္၍ ထိုသူ႕
ထံပါး ကြယ္ပ်က္ေသာ နွလံုးသား၏ နိယာမ တစ္
ခုျဖစ္သည္ ~
" ဘာလို႕ ကိုယ့္ကို ဒီေလာက္ၾကည့္ေနတာလဲ "
" က်ြန္ေတာ္ ဘာလို႕ ဒီလိုျဖစ္သြားလည္း ေတြး
ေနတာ "
" ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မုန္းေနတာလား "
" ဟင့္အင္း က်ြန္ေတာ္အရမ္းေက်နပ္ေနခဲ့တာ~
ထူးဆန္းတယ္မွတ္လား ?? "
" အခ်စ္က အရမ္းဆန္းက်ယ္တယ္ ~ ဟုတ္တယ္
မွတ္လား "
" အင္း ~~ ကို တစ္ခုေလာက္ေမးခ်င္တယ္ "
" ေမးပါဗ်ာ ~~ "
" ဟိုအမ ကို ကိုအရမ္းခ်စ္ခဲ့တာပဲလား ?? "
" ကဲ ညီက အခုထိ ကိစၥကို စိတ္ခုေနတာလား ??
ကိုယ္ေျပာျပမယ္ ကိုယ္ကခ်စ္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး သာ
ယာခဲ့တာ ~ အခ်စ္လို႕အထင္မွားျပီး စြဲလမ္းခဲ့တာ~
အခ်စ္လို႕ေတာင္ ေခါင္းစဥ္မတပ္နဲ႕ အဲ့အခ်စ္က ညီ့
တစ္ေယာက္ထဲ အတြက္ပဲ "
