အျဖဴေရာင္ေၾကြဇလံုထဲ ခပ္ေႏြးေႏြးေရစပ္ကာ
ေရာင္ျပန္လင္း ေႏွာင္ၾကိဳးကိုယ္ေလးအား ေရထဲ
ေျဖးေျဖးခ်င္း ခ်လိုက္ျပီး သူထိုေၾကြဇလံုေလး
အျပင္ကေန ၾကိဳးကိုၾကည့္ေနသည္ ~
" ၾကည့္ပါဦး ဒီေလာက္အမ်ားၾကီး ျဖစ္ေနရင္
ၾကီးၾကီးသိသြားမွာေပါ့ "
ၾကိဳးသူ႕အေရွ့က မွန္ေလးထဲၾကည့္ရင္း လည္ပင္း
တစ္ေလ်ွာက္ နီညိဳေရာင္ အမွတ္မ်ားကိုတို႕ထိ
ကာ ေရာင္ျပန္လင္း ကိုေျပာလိုက္သည္ ~
သူ႕စကားေၾကာင့္ သူအပစ္သူသိေသာ ေရာင္
ျပန္လင္း က မ်က္နွာငယ္ေလးျဖင့္ ဘာမွ
မေျပာပဲ အဲ့အမွတ္မ်ားကို စိတ္မေကာင္းစြာ
ၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ ~~
" ကို က ေခြးေလးလား ? "
" ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ နာေနလား "
" ဟင့္အင္း~ ေနာက္တစ္ခါ အရမ္းမလုပ္နဲ႕
ေနာ္ က်ြန္ေတာ္တစ္စစီျဖစ္သြားဦးမယ္ အရမ္း
ၾကမ္းတာပဲ "
" ကိုယ္~စိတ္မထိန္းနိုင္ဘူး ျဖစ္သြားတယ္
ေတာင္းပန္ပါတယ္ "
" ကို႕အမွားမွမဟုတ္တာ ဘာမွမျဖစ္ဘူး အဲ့
လိုမ်ိဳးျပီး ျဖစ္မေနနဲ႕ !! မဆူခံရလို႕ မ်က္နွာ
ညိဳးေနရေအာင္ ကို ကကေလးလည္းမဟုတ္
ဘူး !! "
" ဟုတ္ပါျပီ ဘြားဘြားေလးရယ္ ျမန္ျမန္ခ်ိဳး
ထမင္းစားရေအာင္ "
" ခ္ခ္ အင္း ~~~ "
အရမ္းခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတဲ့ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ရတာ
ဆုလဒ္တစ္ခုဆို အဲ့ဆုလဒ္ရဲ့ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးက
သူ႕ကို စိတ္မထိန္းနိုင္ေအာင္လုပ္လြန္းတာပဲ !!
ျပံဳးလိုက္ရင္ ကမ႓ာၾကီးရပ္ဆိုင္းသြားကာ ဘုရား
ကေခါင္းေလာင္းသံေတြက သူ႕ကို နတ္ျပည္နဲ႕
ငရဲကို အလွည့္က်ေခၚသြားနိုင္သည္ ~
အခ်စ္ဆိုတာ မၾကံဳခင္တုန္းကေတာ့ တစ္ခါေလာက္
ကိုးကြယ္ခ်င္မိေသာ္လည္း ၾကံဳမိျပန္ေတာ့ သူ႕ကို
ေဆာက္တည္ရာမရေအာင္လုပ္ျပန္သည္ ~ အစက
သူ ၾကိဳးႏႈတ္ခမ္းရဲ့ အနမ္းေတြကို မက္ေမာတယ္
အခုေတာ့ ေလာဘၾကီးလာသည္လားမေျပာတတ္
ၾကိဳးရဲ့အရာအားလံုးကို ခ်ယ္လွယ္ခ်င္လာသည္ !!
အေသြးအသားေတြက သူ႕ကို ေတာင္းဆိုလြန္းသည္
ၾကာရင္ ၾကိဳးပဲ တစ္စစီျဖစ္မလား သူပဲ ပန္းေသမလား
ဆိုျပီး ေရာင္ျပန္လင္းေတြးကာ က်ိတ္ရယ္လိုက္
သည္ ~~
