"Uzaktaydın,oracıkta,öbür kitada
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni"
Ve o gece;herkesi ihtişamı ile bürüyen Galata,dalgalar arasında yapayalnız olan KızKulesine tutulmuştu.
Not; Bu kitap hayal ürünüdür, gerçeklerle zerre alakası yoktur.
AyTol #1
Buraya kendimce romantik bir bölüm bırakıyorum ve sondaki ANKET'e uğramayı unutmayın diyorum.😻
Unutmadan 1933💙
Hadi o zaman, keyifli okumalar.💕
Bölüm şarkıları; Yıldızlı şarkılar. Simge Sağın - Zaten aşığım. Asil Gök - Hastanım.
-1-
Tolga şaşkın şaşkın karşısında duran kıza bakarken, dili tutulmuş bir haldeydi. Tüm bu olanların bir rüya olduğunu düşündü o an. Yani bunun mümkünatı yoktu herhalde. Kızın onun karşısına geçip, gülerek bir şeyleri anladığını söylemesinin, nasıl bir mümkünlüğü olabilirdi ki?
Düşünceleri ile yutkundu Tolga. O an bir tek sözcük, sadece o sözcük döküldü dudaklarından.
Tolga:"Ciddi misin?"
Bu, adamın şaşkınlığını, içten içe nasıl sevindiğini taşıyan bir soru oldu Aybüke için. Sırf bu yüzden iyice büyüdü gülümsemesi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aybüke:"Evet.. İtiraf etmeliyim ki çok zorladın beni.."
Tolga başını hafif öne eğdi ve yeniden kaldırarak gülümsedi.
Tolga:"Zoru severim.."
Aybüke:"Zoru herkes sever, imkansızı peki?.."
Tolga donuk bakışlarını Aybüke'den ayırmadan gülümsedi. Sanki tüm zorluklara meydan okuyacak bir gülümsemeydi bu. Umut dolu, cesaret dolu, aşk dolu.
Tolga:"Onu daha bir ayrı severim.."
O an kalpleri deli gibi atmaya başladı. Bu kadar şey bir mucize olmalıydı. Her şeyden, herkesden uzakta, olabilecekleri en güzel yerdeydiler. İki aşık kulenin tam ortasında, zifri karanlığın ay ve yıldızlar ile bütünleştiği o gökyüzü'nün altında.
