SEHER VAKTİ

12.Seher Vakti

Besmeleyle başlayalım 🕋🕋🕋

Elimdeki fotoğraflarda o kadar samimi duruyorduk ki bir başkası olsa aramızda bir şeyler olduğunu falan sanardı herhalde . Yerde elimdeki fotoğraflarla öylece oturuyordum . Bunlar gerçek değildi. Bunu amcama izah etmeliyim . Amcam bu sefer bana inanmalıydı. Bu kadar zamandır bana karşı hep yargısız infaz yaptı ama artık yeter . Artık bana inanmalıydı .

Fotoğrafları elime alıp ayağa kalktım. Amcama doğru döndüm yüzümü . Kaşları her zamanki gibi çatıktı. Elimdeki fotoğrafları amcama doğru gösterdim "Amca ... Bunlar gerçek değil . Yemin ederim gerçek değil . (...) Bana inan . (...) Bana inan amca ." Üst üste tekrarlamam amcamın sinirlerini bozmuştu . Elimdeki fotoğrafları hızla çekip yırttı . Ardından kadının yüzüne doğru fırlattı "Sen nasıl olurda benim kanımdan , canımdan olan birine iftira atarsın. Adabını bil kadın .(!)" Amcam o kadar sert davranmıştı ki şaşkınlığımı gizleyemedim . Bana kızıcak sanarken karşımdaki kadına doğru bağırmıyor kükrüyordu sanki . Eylem hanım kaşlarını çattı "Ne iftirası ? Görmüyor musunuz fotoğrafları ?" Amcam bana doğru döndü . Gözlerimin içine baktı "Ben Seherimin sözüne inanırım ." Yüzüme öyle bir bakıyordu ki yalan söylemek istesem bile söyleyemezdim sanki .

"Seherim bana yalan söylemez . Şimdi söyle kızım . Bunlar doğru mu?" Başımı salladım "Değil . Değil amca iftira atıyorlar . O adamla aramda hiç bir şey geçmedi . Geçemezde ." Gözlerimdeki yaşlar teker teker intihar ederken amcam eliyle yaşımı sildi "Ağlama kızım . Ağlama . Ben inanıyorum sana . " Eylem hanıma döndü "Eylem hanım nişan yapıldı şimdide düğün yapılacak . İnsanların içinde bizi rezilmi etmek istiyorsunuz ? " Amcam o kadar sert davranıyordu ki göz yaşlarım daha da hızlanmaya başladı.

"Hem oğlunuz nerede ? Düğün yapılacak oğlunuz ortalıkta yok . Şimdi bu rezilliği bitirip oğlunuzu getirin . Seher sende odana git. Elini yüzünü yıka. Bu olanlar hiç olmadı varsayılacak."

Amcam kolumdan tutup beni konağa doğru götürecekken Eylem hanım arkamızdan seslendi "Emre bu rezilliği dayanamadı . Havalimanında . Gidiyor ." Öne eğdiğim başım bir anda kalkınca gözlerim amcamı buldu . Ne dedi o kadın? Emre ... Gidiyormu ? Yavaşça arkadaki Eylem hanıma döndüm. Gülümseyerek kolundaki saate baktı "Ah uçağının kalkmasına sadece beş dakika kalmış ." Demesiyle kalbimin atışları değişti . Sadece beş dakika . Hayatımı değiştirecek beş dakika . Amacamı buldu gözlerim . Amcam büyük bir hışınla Eylem hanımın üstüne doğru yürüdü .

"Hemen arıyorsun oğlunu ve buraya getiriyorsun. Bu rezilliği hemen son veriyorsunuz yoksa ... Yoksa elimden çekeceğiniz var Eylem hanım . "

Etraftaki insanların onların ne konuştuklarını duymamaları için kısa bir mesafe bırakmıştı amcam aralarında . Eylem hanım tebessümle başını salladı "Maalesef ne yazık ki yapacak bir şey yok . Onu geri getiremem. Bu rezilliği son bulmasını istiyorsanız kızınızın sevdiği Erdemi bulup damat yaparsınız ." Amcam kaşlarını çattı . Ben tüm olanları büyük bir şaşkınlıkla  izlerken annem yanıma gelip kolumdan tuttu . Başı omzumda ağlarken amcam omzunun üstünden bana döndü sinirle çıkıştım "Sen ne dediğini zannediyorsun ? Saygı dedik bir yere kadar . Ben Toprak aşiretinin bir ferdiyim ..." Amcamın yanına gelip gözlerinin içine baktım "Dik başlıyım kimsenin dediğini yapmam lakin bu ailenin soyadına zarar vericek tek bir harekette dahi bulunmam. Siz bir kızın namusuna dil uzatmaya  utanmıyormusunuz?" Amcam başını sallayıp kolunu omzuma atıp beni sahiplendi "Bu iğrenç itiraflarınızı kendinize saklayın . Benim Seherim namusuna laf getirmez." Eylem hanım şaşkınlıkla bize bakarken amcam bana döndü   "Seher sen odana çık ." Başımı kaldırıp amcama baktım . Etraftaki insanların saçma sapan cümleleri yüzünden odama çıkmamı istiyordu . Başımı salladım "Amca ben ...." Lafımı yarıda kesti "Seher ne diyorsam onu yap . Bir kere olsun karşı gelme ." Başımı salladım.