What if I told you a secret

H38

Lana P.o.v

Ik ben al ongeveer een uur bezig met mijn huiswerk en ik word de hele tijd afgeleid door de belletjes van Suze en Angel. Ze hebben ongeveer tien keer per persoon gebeld, wat kan er nou zo belangrijk zijn? Het kan misschien wel belangrijker zijn dan huiswerk, maar ik moet me in houden. Ik moet onthouden wat ze allemaal gedaan hebben.

Ik hoor dat iemand mijn naam roept, een teken dat ik mag stoppen met mijn huiswerk en kan eten.

Ik loop dus naar beneden, en zie dat mijn moeder de huistelefoon in haar hand heeft. Geen eten dus.
"Het is Suze. Ze probeert je al heel lang te bereiken, maar je neemt niet op. Hier, spreek met haar." Mam geeft mij de telefoon, ik kan het niet ontwijken helaas.

"Lana? Ben je daar?" "Ja hoi." Zeg ik en loop naar boven, ik wil wel een beetje privacy.
"Lana, waarom had je je telefoon niet opgenomen?" Vraagt Suze. "Ik was bezig met huiswerk, en jij moet dat ook vast doen." Zeg ik. "Nee, ik ben bezig om jou te bereiken. En Angel ook." Zegt ze. "En May niet. Heeft ze jullie hiervoor opgezet om mij te bellen?" Vraag ik. Ik hoor een korte treuzel. "Nee. We lieten ons meeslepen door haar. En nu pas merken we dat we fout zitten. Het spijt ons Lana, alsjeblieft vergeef ons."  Smeekt Suze. "Ik weet het niet hoor, kan ik er over nadenken?" Vraag ik. "Oké, maar Angel en ik zullen ervoor zorgen dat wij weer de beste vriendinnen worden!" En dan hangt Suze op, een opluchting. Ik zou echt niet weten of ik ze moet vergeven.

Ik word weer geroepen, hopelijk is het deze keer wel voor eten.
Ik laat dus mijn spullen liggen en loop naar beneden.

Pap staat bij de trap, met zijn ogen wijd. Hij knikt met zijn hoofd naar de bank, waar Kyle zit. En Angel en Suze.

"Oh hallo." Zeg ik, waarschijnlijk net zo verbaasd als pap en mam.
Angel en Suze staan op. "Zullen we naar mijn kamer?" Vraag ik aan ze, ze knikken. "Ho heel even. Kom lekker beneden zitten. Je kamer is een rommel." Zegt mam. Mijn kamer is helemaal geen rommel, ze wilt ervoor zorgen dat ze niks gaan vragen over Kyle.
Suze en Angel kijken mij aan, ik knik en ga ook op de bank zitten.

"Hebben we geen privacy nodig? Je ouders blijven hier zitten." Fluistert Angel in mijn oor. "Nee, het is oké." Zeg zacht.

Suze en Angel blijven stil, ze gaan waarschijnlijk niets zeggen waar mijn ouders bij zijn. Ik moet dus iets doen om ervoor te zorgen dat mijn ouders wel weg gaan.

"Ik kan ook in de kamer van Jessy zitten." Zeg ik. Maar ik zie dat pap zijn hoofd al schud. "Blijf nou maar hier, het is veel beter hier." Zegt mam. "Sorry, ze laten ons echt niet gaan." Zeg ik zacht tegen Suze en Angel. "Geeft niks." Zegt Suze.

"Dus, waarom zijn jullie hier?" Vraag ik na weer een korte stilte. Ik zie dat Suze en Angel elkaar even aankijken. "We wouden iets leuks doen. Nadat... Je weet het wel." Zegt May. Ze hebben allebei geen zin om over de kleine ruzie praten waar mijn ouders erbij zijn en daar ben ik blij om, zelf vind ik dat ook niet fijn.
"Wat gezellig en wat gaan jullie dan doen?" Vraagt mam. "Dat wisten we nog niet." Zegt Suze. "Kijken jullie anders hier een film en geen zorgen, wij gaan wel weg." Zegt pap. Ik zie dat Suze en Angel al wat minder gespannen kijken.

"Hier, dit lijkt me een leuke film." Ik klik een film aan bij mijn Netflix account. Suze en Angel stemmen toe en Jessy en Kyle ook, helaas moesten zij ook de film meekijken.
Voordat mam en pap uit de huiskamer gingen vertelden ze mij een plannetje dat ze hadden bedacht. Als Kyle bij ons bleef zitten dan zou hij opvallend zijn en word hij het gespreksonderwerp van Suze, Angel en mij. Ik ben het niet vaak met ze eens, maar dit zou nog eens kunnen lukken.

Niet iedereen kijkt naar de film, Suze, Angel en ik zijn aan het kletsen. Jessy en Kyle kijken wel, maar ze zijn wel geïrriteerd.
"Wees nou stil." Zeurt Kyle. Ik zeg niks  en kijk hem geïrriteerd aan. Kyle zucht en kijk weer naar het scherm.
"Is dat die jongen die bevriend met jullie is?" Vraagt Angel, ze zegt het heel zacht zodat Kyle het niet hoort. "Ja." Zeg ik. "Waarom is hij eigenlijk jullie vriend? Hij zit daar gewoon een film te kijken en niks anders te doen." Zegt Suze. "Jullie kijken ook een film en doen niks." Zeg ik. Angel lacht erom. "Oké, dat klopt. Maar waarom is hij bervriend met de hele familie? Het lijkt alsof hij alleen bervriend is met Jessy." Zegt Suze. "Ja, ze zijn wel erg bevriend. Maar zij is niet de enige." Zeg ik en kijk nu ook naar de film. "Maar toch vind ik het raar." Zegt Suze. "Ik niet hoor." Zegt Angel. "Dat is mooi. Het is al laat en wij moeten nog gaan eten. Zie ik jullie morgen?" Ik ga opstaan, Angel doet het ook. "Maar de film is nog niet afgelopen." Zegt Suze. "Zeg nou even serieus, heb je de film bekeken?" Vraag ik, ze begint te lachen. "Precies. Tot morgen!" Zeg ik en loop mee naar de deur. "Ja, tot morgen. Morgen moeten we May wel gaan negeren als ze iets naars doet." Zegt Angel. "Mee eens. Doei." Ik doe de deur achter ze dicht en loop weer terug naar de woonkamer.

Jessy en Kyle kijken mij vragend aan. "Ik heb honger. En ze vroegen teveel." Leg ik ze uit. Ze knikken allebei en kijken weer naar de film.
"Hebben jullie geen honger?" Vraag ik. Ze kijken mij even aan en schudden dan hun hoofden.