What if I told you a secret

H17

Lana P.o.v

We stappen de rode loper op, en lopen naar de plek waar alle journalisten zijn. Het zijn er heel veel. Pap word gelijk meegenomen om een interview te doen, en daarna oom Niall. Later worden het mam, en tante Lisa. Jane, Bryan, Jessy en ik blijven dus over. We moeten wel door blijven lopen, het is onwijs druk.

"En nu?" Vraagt Jessy wanhopig. "rustig maar, het komt goed. We lopen gewoon wat verder." Kalmeert Jane haar.

"Lana! Een Interview​ alsjeblieft?" Ik kijk naar rechts en zie daar een vrouw met een microfoon en camera. "Ik zie jullie binnen, deze kans moet ik nemen." Zeg ik en loop naar de interviewer toe. Ze glimlacht.

"Hoe is het om bekende ouders te hebben?" Is de eerste vraag, deze vraag heb ik wel vaker gehad maar dat maakt niet uit. "Het is bizar, en ze zijn ook vaak weg. Maar het heeft ook zo z'n voordelen." Zeg ik als standaard antwoord. "En hoe is het om zelf steeds meer bekend te worden?" Vraagt ze door. Die vraag krijg ik nooit, ik ben altijd gewoon 'het kind van'. "Ik merk er niet veel van, maar toch vind ik het leuk." Leuk? Ik vind het te gek! Maar dat zou een raar antwoord zijn. "En denk je dat jouw vader vanavond in de prijzen gaat vallen?" "Natuurlijk!" Zeg ik zelfverzekerd.

Na het korte interview moet ik weer verder lopen, ik begin naar Jane te zoenen. Ik kan haar alleen niet vinden, er zijn zoveel mensen. Ik begin steeds meer om me heen te kijken, maar nog steeds niemand. Opeens word er aan mijn arm getrokken, zal dat Jane zijn?

"Verdwaald?" Vraagt een jongen veel langer dan mij. "Ehm, niet echt. Ik volg de mensen, maar ik ben wel mensen kwijt." Zeg ik. "Shawn Mendes?" Vraagt hij. "Ja, ken je mij?" Vraag ik aan hem. "Ja, natuurlijk. Ik ga je helpen zoeken​." Zegt hij en begint te lopen.

"Wie ben jij eigenlijk?" Vraag ik. "Oh, niemand. Ik help alleen mee bij de show. Niks interessants." Zegt hij. "Niet interessant? Dit is juist interessant, er zijn zoveel celebrities!" Zeg ik enthousiast. "Mwah. Ik zit liever thuis, zonder al deze fotografen." Zegt hij lachend.

Na een tijdje zie ik mam, ze is bezig met een interview. "Daar is je moeder." Zegt de jongen. "Ja, ik zie het. Bedankt." Zeg ik, ik houd even ene stilte na het bedankje. Ik weet zijn naam nog steeds niet. Hij staart me even aan. Maar dan snapt hij het eindelijk. "Oh. Haha. Mijn naam is Aiden." Zegt hij. "Aiden. Leuke naam Aiden." Zeg ik. "Bedankt." Zegt hij. Ik kijk hem nog even diep in zijn ogen aan. Hij heeft licht bruine ogen, ze zijn best mooi en sprankelen helemaal. "Ik denk dat ik maar ga." Zeg ik. "Ehm, nog veel plezier. Misschien zie ik je nog." Zegt hij. "Ja, tot ziens dan." Zeg ik een beetje ongemakkelijk en loop naar mam toe. Ze is inmiddels klaar met haar interview.

"Was je helemaal alleen?" Vraagt ze bezorgd. "Nee, ik was met Aiden." Zeg ik. "Geen idee wie dat is, maar wij kunnen nu leuke foto's maken." Zegt ze en wijst naar wat fotografen.

We lopen er samen heen. Pap en Jessy staan daar ook al. "Dat duurde lang." Zegt pap. "We hebben op jullie gewacht." Zucht Jessy, je kan zien dat ze er onwijs veel zin in heeft. "Wie gaat er eerst?" Vraagt mam. Zonder wat te zeggen springt Jessy voor de fotografen en maakt wat poses. "Wat een Queen." Lacht pap.

Nadat pap en mam zijn geweest moet ik nog, hier heb niet heel veel zin in. Het maakt niet uit dat er maar een paar worden gemaakt, ik heb er toch geen zin in.

Ik stap naar voren en glimlach. Ik word gelijk verblind door alle flitsen. "En nu eentje met de hele familie!" Stelt een fotograaf voor. Iedereen is het ermee eens, en dan worden er meer foto's gemaakt.

We lopen vlak weer verder. We zijn bijna binnen in de zaal. "Shawn Mendes! Lange tijd geleden." Naast mij staat Charlie Puth, hij loopt naar pap toe. "Charlie!" Zegt pap blij. "En de kinderen zijn er ook bij, wat leuk." Zegt Charlie lachend.

Charlie en pap zijn nogsteeds aan het praten. Ik ben samen met Jessy wat rond gaan kijken, we hebben al veel foto's met andere bekenden. "Daar is Ed Sheeran!" Zegt Jessy en loopt er gelijk naartoe. "Hey Ed, mogen wij met jou op de foto?" Vraagt ze. "Ja tuurlijk." Zegt Ed en we maken een foto.

"Hey, daar ben je weer." Aiden staat weer voor me. "Ja, ik ben er weer." Lach ik. "Ik zie nu pas dat je een hele mooie jurk aan hebt." Zegt hij blozend. "Dankje. Jij hebt een mooi pak." Zeg ik ook blozend. Het word stil, gelukkig zie ik pap naar mij toe lopen.

"Hallo." Zegt pap. "Hoi." Zeg ik. "ken je hem?" Vraagt pap gelijk. "Ehm ja, hij had me geholpen om jullie te vinden." Zeg ik. "Wat aardig." Zegt pap. Hij kijkt even goed naar Aiden. "Je bent bijna even lang als mij." Zegt pap. Ik kijk pap even aan. Waarom moest hij dat nou zeggen. "Ga jij straks ook naar binnen?" Vraag ik aan Aiden. "Ja, samen met mijn moeder." Zegt hij. "Dan zie ik je zo wel, ik ga mee met mijn vader. Doei." Zeg ik en loop met pap mee.

"Leuke jongen." Zegt pap. "Pap! Er zijn hier mensen die alles horen." Zeg ik zacht. "Ach wat maakt dat toch uit. Lana is in love!" Schreeuwd hij nu hard. "stop!" Zeg ik en sla hem. Hij lacht. "Schattig." Zegt hij. "Ik zeg het tegen mam." Zeg ik drijgend. "En dan?" Vraagt hij. "Laat maar, ga jij maar wat prijzen innemen." Zucht ik en loop naar Jane toe.

"Dus, jij bent verliefd?" Vraagt Jane gelijk. "Nee!" Zeg ik. "Oke, kom je mee? We gaan naar binnen." Zegt ze. "Jane." Fluister ik. "Ja." Zegt ze. "Als je een jongen ziet met licht bruine ogen, en die groter is dan Shawn, zeg dat dan." Fluister ik tegen Jane. "Verliefd." Zegt ze lachend.